Κι είναι ο Σεπτέμβρης μου




















οι μοναδικές κολοκύθες της Ανατολής μου



















τα ώριμα κράνα της Νίκης μου



















τα λαμπερά ρόδια της Στέλλας μου



















τα μυρωδάτα φύλλα κυδωνιάς της Κίτσας μου



















τα λατρεμένα χρυσάνθεμα της Ευγενίας μου



















τα λαχταριστά λάχανα της Λισάφ μου























οι άγουροι λωτοί της Σοφούλας μου



















το φως που παίζει με την σκιά του



















τα τοπία τα φιλικά του χωριού μου



















τα ταξίδια τα μοναχικά την ώρα του απόβραδου στο σχολειό μου



















το ελληνικό καφεδάκι στο παλιό βαγονάκι στο Νέστο μου

κι είναι εδώ τα στολίδια κι ο σφυγμός της γης μου
εδώ ο μαγνήτης μου
κι είναι εδώ που βλέπω πιο καλά από πριν τον κόσμο
κι είναι εδώ που αισθάνομαι μάχιμη
αλλά κι εδώ που παίζω με τις ώρες μου
εδώ που ξεστρατίζει ο νους μου
κι είναι όλα αυτά μια συμφιλίωση του νου με την ψυχή μου
κι είναι εδώ που αφήνω ανοιχτή την πόρτα του λαβύρινθου μου
κι εδώ που ξετυλίγω το κουβαράκι μου
αφήνοντας σημάδι για να βρουν την άκρη του...

Καλό μήνα Σεπτέμβρη φίλοι μου.