Η ζωή τους ανασφαλής μονόδρομος,ο ορίζοντας τους πολιορκημένος,
η βροχή τους ερημιά,
τα χέρια τους καρφιά,
οι ρυτίδες βαθειές στην μορφή τους,
οι ψυχές τους αχάιδευτες,έχουν λιώσει στο γονάτισμα...
Γυναίκες μόνες, χωρίς χειρολαβές να κρατηθούν στο λεωφορείο της ζωής.
Γυναίκες ιέρειες της γης.
Γυναίκες αληθινές,χωρίς φτιασίδια με υψωμένη την σημαία τους.
Δικιά τους η έπαρση,δικιά τους και η υποστολή.
Δικό μου χρέος το κύπελλο μου νάναι γεμάτο για να ξεδιψάσουν.
Αυτές και άλλες χίλιες μύριες τόσες
οι γυναίκες της χρονιάς που πέρασε...
Στην φωτογραφία η Στάλλη αγωνίζεται να βγάλει τις πατάτες της!
37 σχόλια:
Που ήσουν και δεν σε βρήσκω στο τηλέφωνο φιληνάδα; Υπέροχο το καινούργιο μπλοκόσπιτο, και βέβαια το θέμα, έχεις απόλυτο δίκιο κορίτσι μου γι ' αυτές τις γυναίκες , αγρότισες , μάνες, γυναίκες..!
Ε, ναι, αυτέ είναι πράγματι γυναίκες της χρονιάς και της κάθε χρονιάς κι όχι αυτές που παίρνουν τα βραβεία στα σαλόνια με τις τουαλέτες τους και τα πανάκριβα κοσμήματά τους! Εντάξει, δε λέω, ο καθένας σοτν τομέα του προσφέρει, αλλά ένα βραβείο για τις ηρωίδες αυτές ποιός θα δώσει; Ας τους δώσουμε εμείς την αγάπη και το σεβασμό μας, νομίζω είναι το καλύτερο έπαθλο. Μπράβο σου φίλη μου καλή για την υπέροχη ανάρτηση! Σε γλυκοφιλώ!
Οι γυναικες, αγροτισσες και μη, που παλευουν μονες τους στη ζωη αξιζουν πολυ περισσοτερα απο ενα βραβειο.
Πολλές φορές τις χαζεύω και μου φαίνεται απίστευτο! Η ζωή τους, η αντοχή τους. Αυτό που αξίζουν αυτές οι γυναίκες είναι ασύληπτο. Δεν ξέρω.
Τις θαυμάζω απεριόριστα
Φιλιά πολλά δρομάκι
Δρομάκι τις βλέπω κι εγω εδω.Η Νίτσα σήμερα με την βροχή 80 χρονών μάζευε τις ελιές της γιατι δεν γινόταν αλλιώς.Προχθές η Τάντα φόρτωσε τόσο το γαϊδαράκο της που η ιδια περπάτησε με τα πόδια 4 χιλιόμετρα κι ειναι με αρθριτικα και μ ενα μάτι που δεν βλέπει απ τον καταρακτη.Τι να πει κανεις γι αυτες τις γυναίκες...!!!!
Εμένα μου διορθώνουν καθημερινα την ζωη μου και με κανουν να σεμνίνομαι οσο μπορω.
Κάποιες άλλες ας τις κοιτουν καλα καλα για να καταλαβαινουν τι γίνεται ....μπας και καταλάβουν που δεεεεν το πιστευω δηλαδη.
πολλα φιλια κοριτσακι μου να μου εισαι καλα.
αχ δρομακι ποσο δικιο εχετε , αργησα να καταλαβω την αξια αυτων των γυναικων. πριν απο 6 χρονια πηγαινα στον Βολο , ηταν Οκτωβριος , την εποχη εκεινη μαζευαν το βαμβακι , εγω δεν ειχα ξαναδει (στην Τριπολη δεν ειχαμε τετοια), ενθουσιαστηκα απο το θεαμα , βαμβακι τυλιγμενο σε ρολο μεγαλη εκταση και ποσοτητα , λεω σε εναν φιλο μου , κοιτα τι ωραια που ειναι , που να τα μαζευεις κιολας, εκει να δεις τι ωραια που ειναι ,μου ειπε και τοτε καταλαβα τι σημαινει αγροτια , βραβειο στις γυναικες αυτες λοιπον
γυναικες-ηρωιδες
Φιληναδούλα μου δουλεύω κάτι νέο , δεν θα σου αρέσαι γιατί δεν είναι κλασικό μα ..θα σου ζωγραφίσω και σπίτια για να χαρείς κάπου αλλού.
Bρε Δρομάκι μου βλέπω την ανάρτησή σου και μου ρχεται να κρυφτώ, να κλείσω την σελίδα μου , να πάψω να κάνω αναρτήσεις γεμάτες ωραίες φωτο και αμπελοφιλοσοφίες, ξαφνικά μου φαίνονται όλα τα γραφόμενά μου τόσο λίγα και τόσο φτωχά!!!!
Είδα μόλις, μια ανάρτηση τόσο λιτή μα τόσο δυνατή & τόσο ουσιαστική , που με έχει καταπλήξει !!!!
Μπράβο για τον τρόπο που σκέπτεσαι και για τον τρόπο που αξιολογείς ανθρώπους και πράγματα!!!!
Μπράβο που δίνεις την αξία που πρέπει , στους ανθρώπους που το αξίζουν !!!!
Ναι, σίγουρα , αυτές είναι οι γυναίκες της χρονιάς που πέρασε, και κάθε χρονιάς που περνάει,
οι πραγματικές ηρωίδες της ζωής,
οι γυναίκες της βιοπάλης και του μόχθου, της επαρχίας, της γης, οι αγρότισσες !!
Σ αυτές θα έπρεπε να κάνουν αφιερώματα και να δίνουν βραβεία όλα τα περιοδικά και όχι στις λουσάτες εφοπλιστίνες!!
Σκέφτεσαι απλά και σημαδεύεις στην καρδιά ,
μια μεγάλη καληνύχτα
Αχτιδούλα μου
χαίρομαι που σου άρεσε.
Οσο για το τηλέφωνο...έπεσε στα χέρια της μικρής
Καταφέραμε όμως να τα πούμε τηλεφωνικά;))
Maria Tzirita μου
σίγουρα ο κάθε ένας στον τομέα του προσφέρει.Υπάρχει όμως μια διαφορά.Αλλο να προσφέρεις εκ του ασφαλούς έχοντας τις τσέπες γεμάτες και άλλο να παλεύεις να επιβιώσεις μόνη χωρίς σύντροφο,με τα παιδιά σου μακριά,με το κορμί σκυφτό και τα χέρια στραβά από αρθρίτιδα...
Γεμάτα τα χωριά μας από δαύτες...
Δεν υπάρχει καένα βραβείο γιαυτές,ούτε που το θέλουν ούτως ή άλλως.Τι να το κάνουν...
Οπως το λες το καλύτερο βραβείο ο σεβασμός μας και η αγάπη μας.
Καλή ημέρα να έχεις:))
Δημιουργία μου
όπως το λες δεν είναι μόνο οι αγρότισσες είναι και οι "μη" οι γυναίκες οι μόνες που παλεύουν να επιβιώσουν,να αναστήσουν τα παιδιά τους...
Καλή σου ημέρα
βροχούλα μου
όταν σκέφτομαι όλα αυτά μου φαίνονται τόσο κενά όλα τα υπόλοιπα...
Και ναι αξίζουν τον θαυμασμό μας.
Καλή σου μέρα κούκλα μου.
faraona μου
όσες ζούνε στην ύπαιθρο της βλέπουνε καθημερινά.Γεμάτα τα χωριά μας από Νίτσες και Τάντες.
Παραδείγματα γυνακών που όπως το λες θα πρέπει να μας διορθώνουν την ζωή μας...
Καλή σου μέρα Νατάσσα μου.
ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ
πόσο δίκιο είχε ο φίλος σου και με τι τρόπο σου το πέρασε...
Η αγροτική ζωή δεν είναι καθόλου όπως θέλουν να την παρουσιάσουν.Εκτός κι αν είσαι μεγαλοτσιφλικάς.
Υπάρχουν γυναίκες μεγάλες στην ηλικία που μαζεύουν μόνες τους τις ελιές τους τις πατάτες τους χωρίς νάχουν καμιά βοήθεια γιατί ο σύντροφος έφυγε γιατί τα παιδιά τράβηξαν τον δρόμο τους στα αστικά κέντρα και γιατί είναι περήφανες και δεν θα ζητήσουν καμιά βοήθεια από αυτά.
Ποναει όλο αυτό...
παπαρουνα μου
γυναίκες που αιμορραγούν αδιαμαρτύρητα!
αχτίδα μου
περιμένω να το τελειώσεις να το δω.
αθηνα μου
βλέπω την Σοφούλα,την Αννα,την Στάλλη,την Κίτσα,την Ανατολή και άλλες τόσες και κατεβάζω το πρόσωπο από σεβασμό αλλά και πόνο.
Αμπελοφιλοσοφίες γράφω κι εγώ εδώ μέσα.Η ζωή είναι εκεί έξω στα παγωμένα χώματα και στους λασπωμένους δρόμους:)
Πολύ όμορφη ανάρτηση!!!
Δρομάκι τα φιλιά μου σου στέλνω, και τις καλύτερες μα τις καλύτερες αγκαλιες μου!!
Δρομάκι, πολύ συγκινητικό το θέμα!
Ζώντας στην πόλη έχω μόνο αφηγήσεις από τον πατέρα μου για την δύσκολη ζωή του αγρότη (κατάγεται από ένα χωριουδάκι της Δράμας και ήταν φτωχή οικογένεια)
Αλλά η ζωή παντού είναι σκληρή.
Στον δρόμο που ζω, υπάρχουν 4 λιόδεντρα στο πεζοδρόμιο.
Μια μέρα του Νοέμβρη είδα δυο γεροντάκια με πολύ φτωχικά ρούχα, τον έναν ανεβασμένο στο δέντρο και τον άλλο να μαζεύει σε εναν μουσαμά τις ελιές.
Μήπως αυτοί οι δύο ανήκουν στους "άνδρες της χρονιάς που πέρασε"?
Δεν ξέρω τι να πω.
Θλίβομαι αφάνταστα για τους ανθρώπους μιας κάποιας ηλικίας που η ζωή εξακολουθεί να τους προσφέρει κούραση και ταλαιπώριες...
Αχ δρομακι μου. Σ' αυτους του ανθρωπους αξιζει να συγκεντρωθουμε και να παρουμε μαθηματα ζωης.
Κι εγω απο ισοριες μονο γνωριζω τετοιες ιστοριες.....να σηκωνονται 3 τα ξημερωματα να πηγαινουν στα καπνα και να μη σταματανε οι δουλειες μεχρι το αλλο βραδυ. Γυναικες πολυεργαλεια!!!!!!! Τα παντα απο τα χερια τους περνουσαν!!!
Εγω δε θα τα καταφερνα. Τωρα, κι αν εχω λιγο παραπανω κοσμο στη δουλεια, παραπονιεμαι για κουραση. Με φανταζεσαι εμενα να σκαβω απο το πρωι ως το βραδυ;; Ανηκω στα καλομαθημενα....δυστυχως ή ευτυχως!
Η νεα διακοσμηση του σπιτιου σου πολυ με γαληνευει!!
Καλο απογευματακι Μαρακι μου. Να μου φιλησεις την Λουνα :)
xxxxxxx
Η γυναίκα του χωριού
Η αγρότισσα, η νυκοκυρά,
η μάννα, η σύζυγος ...
Η βάση της πυραμίδας ...
όλα στηρίζονται πάνω της !!!
Ευλογημένη νά 'ναι ...
Τί κουράγιο που έχουν αυτές οι γυναίκες! Κάνουν τις πιο σκληρές δουλειές χωρίς να παραπονιούνται ποτέ...
Τις θαυμάζω αυτές τις γυναίκες! Είναι τόσο άξιες...
Καλησπέρα Δρομάκι μου! Εύχομαι να είσαι πάντα καλά! Τα μαθαίνω τα νέα σου...
Σε φιλώ γλυκά!
Κι εμείς γκρινιάζουμε και γκρινιάζουμε...
Όμορφα μηνύματα, διδάγματα ζωής!
ΕΥΓΕ!!!
Αυτές ήταν, είναι και θα είναι.
Και πες μου τώρα, γιατί όλοι αυτοί που ψηφίζουν, επιλέγουν και βραβεύουν, αρέσκονται μόνο στις life styl-άτες διακρίσεις;
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Δε θα σχολιάσω...
θα απαντήσω με έργα...
Εξ'αλλου σε λίγο θα τα πούμε από κοντά!
roadartist μου
χαίρομαι που σου άρεσε.
Εχεις την αγάπη μου και την ανοιχτή μου αγκαλιά:))
Γεια σου δρομάκι μου....
Ένας είναι ο δρόμος...
Κράτα γερά!!!
Φιλιά φιλιά φιλιά
οχι απλα γυναικες της χρονιας, αλλα γυναικες ΑΝΘΡΩΠΟΙ, μαχητες του ονειρου και της αξιοπρεπειας...
την καλημερα μου
Panagiota μου
παντου υπάρχουν άνθρωποι ταλαίπωροι,'ανδρες και γυναίκες.
Και νέοι και ηλικιωμένοι.
Δυστυχώς!
Dee Dee μου
μακάρι όλα αυτά να μείνουν ιστορίες.
Μακάρι να μπορούσε να αλλάξει η σκληρή πραγματικότητα.
Θα δώσω φιλί στην Λούνα.
Σε φιλώ:)
Side21
Ευλογημένες ας είναι όλες οι μάνες που κόπιασαν αγωνιστήκανε να αναστήσουν τα παιδιά τους.
Καλό σου απόγευμα
eirini μου
το κουράγιο το δίνει η ίδια η ζωή.Δεν γίνεται αλλιώς.Οταν μπαίνεις στο χορό αναγκαστικά χορεύεις.
Ξέρω ότι έχεις δυο καλές πηγές και μαθαίνεις νέα μου χαχαχα.
Σε φιλώ
η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα
καναρινένια μου,είμαστε άνθρωποι.Πολλές φορές ανικανοποίητοι.
Πρέπει να έχουμε γνωρίσει το λιγότερο για να εκτιμήσουμε το περισσότερο.
Σε φιλώ γλυκά
ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
γλαρένια μου γιατί η διαφήμηση έχει κάνει καλά την δουλειά της.Γιατί τα πρότυπα των περισσοτέρων νέων κοριτσιών είναι μοντέλα,ηθοποιοί,τραγουδιστές.
Ποιος να νοιαστεί τι γίνεται σε απόμακρα χωριουδάκια που δεν είναι in...
Kαλό απόγευμα να έχεις:))
Γεια σου Μαριέλα μου
τα είπαμε και από κοντά και ήταν τόσο όμορφα και ζεστά:))
Περιμένω με αγωνία να δω τον πίνακα σου.
Σε φιλώ πολύ πολύ
παλαλέ μου
είπες μεγάλες κουβέντες,όμορφες κουβέντες.Λατρεύω την λέξη αξιοπρέπεια.
Οι συγκεκριμμένες γυναίκες είναι μαχητές ζωής.
Ευχαριστώ που πέρασες.
Καλό σου απόγευμα.
Δημοσίευση σχολίου