Tις ανακάλυψα στο συρτάρι της παλιάς ραπτομηχανής.Δύο κομμάτια εφημερίδας κομμένα σε σχήμα πατρόν.Η μία του 1952 η άλλη του 1960.
ΕΘΝΙΚΟΝ ΛΑΧΕΙΟΝ
...ανακουφίζει την κοινωνικήν δυστυχίαν...
Από τότε μέχρι και σήμερα
ελπίδα , η λύτρωση από την τύχη.
Αγοράζεις
ψευδαισθήσεις,γεννήματα ελπίδων
και μετά την κλήρωση
τη μια μονότονη ημέρα άλλη
μονότονη,απαράλλακτη,ακολουθεί
Κ.Καβάφης (μονοτονία)
Εδώ και 50 χρόνια τίποτα δεν άλλαξε παρά μόνο η γλώσσα!
ΥΓ Είμαι μοναδική.Κατάφερα να σβήσω την προηγούμενη ανάρτηση μου,ούτε καν ξέρω πως η άσχετη.Μάλλον τα blogs είναι για νέους ανθρώπους.Τι γυρεύει η γριά αλεπού στο παζάρι μου λέτε?
44 σχόλια:
ΔΕΝ το πιστεύω-Δεν το πιστεύω!!!
Εννοώ για την επιλογή του τραγουδιού!!! Είναι από τα πιο αγαπημένα μου, το έχω συνδιάσει με την πιο αγαπημένη περίοδο της ζωής μου, δρόμάκι μου με πήγες 9χρόνια πίσω! Αχ και τι ζητάω;;; Μια ευκαιρία στον παράδεισο να πάω...
Και μην το ξαναπεις αυτό, ακούς εκεί... τη δουλεια έχει η γριά αλεπού στο παζάρι...για να πονηρέψει εμάς τα αλεπόπουλα και να βρούμε πιο γρήγορα το δρομάκι της ζωής! Ε όχι και "γριά" αλέπου... άκουσον-άκουσον!
Πω πω! Πόσο μου αρέσουν αυτά τα παλιά πραγματα. Ένα κομμάτι εφημερίδας.Τότε ήταν απλά ένα κομμάτι εφημερίδας.Τώρα μοιάζει με παραμύθι γοητευτικό και τόσο μακρινό.Αυτά τα συναισθήματα μου "βγάζει".Δένομαι πολύ με παλιά πράγματα.Να μη σου πω ότι θα ήθελα να αγόραζα όλα τα παλιατζίδικα :-))
Άκου γριά! Τσ τσ...
κοπέλα με το καναρινί φόρεμα
Καμιά φορά τα γούστα συμπίπτουν κι ας είναι μεγάλη η διαφορά ηλικίας.
Και δικό μου αγαπημένο τραγούδι.Ανοίγω την ένταση και το ευχαριστιέμαι.
Χτες βράδυ σκέφτηκα σοβαρά να σταματήσω το μπλογκάρισμα.
Με πόνεσε που σβήστηκεη ανάρτηση μου.ΑΝ ΉΤΑΝ ΟΠΟΙΑΔΉΠΟΤΕ ΆΛΛΗ ΑΝΆΡΤΗΣΗ ΚΑΡΦΆΚΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΙΓΌΤΑΝ.Αυτή όμως μιλούσε για το χωριό μου.
Με στήριξαν σήμερα όμως η κόκκινη ομπρελίτσα που έκανε και χιούμορ λέγοντας"τι αλεπού καλέ,κότα να λες,οι παλιές κότες έχουν το νόστιμο ζουμί"και βέβαια η φίλη μου η αχτιδούλα.
Κι όπως πάντα δεν το βάζω κάτω...:))
despinak μου
αγαπώ κι εγώ τα παλιά πράγματα.Εχω μια γωνιά σπίτι μου όπου κυριαρχούν αυτά.
Ταγαπώ,δένομαι με αυτά όπως είπες κι εσύ.
Είναι η ιστορία μας.
Στο άλλο κομμάτι της εφημερίδας,αυτής του 1952 υπάρχουν τα πρόσωπα kαι σχόλια για τους ποδοσφαιριστές της Εθνικής μας ομάδας.Κάποια πετσοκομμένα σε σχήμα πατρόν:))
Βλακιούλες..βλακιούλες; λίγο πεσμένη φιληνάδα ή μου φαίνεται;Αντε γιατί παίρνω το αυτοκίνητο και έρχομαι!
Να σταματήσεις το ΜΠΛΟΓΚΑΡΙΣΜΑ;;;
Ούτε να το ξαναπείς και πόσο μάλλον να το διανοηθείς...! Για ποια διαφορά ηλικίας;;; ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ!!! Εσύ με βάζεις κάτω εμένα, δεν βλέπεις που ακόμα παλεύω ψάχνωντας πως στο καλό μπαίνει αυτή η ρημάδα η μουσική...
Δρομάκι μου...δρομάκι μου!!!
Αχτιδούλα μου
πέρασε πάει...σιγά μην αφήσω να με πάρει από κάτω.Κράτησε λίγες ώρες και έδωσα μια ώθηση όπως πάντα και ανέβηκα στον αφρό:)
Ψιτ...αν είναι να έρθεις δηλώνω ότι είμαι μαύρα χάλια:)p
κοπέλα με το καναρινί φόρεμα
Χαμογελώ,με αισιοδοξία.
Νασαι καλά κούκλα μου:))
Και μετά λες να αφήσεις το μπλογκάρισμα... και 'μένα ποιος θα με λέει καναρινένια μου;;;
Μου λες;
κοπέλα με το καναρινί
Αχου το...
Ελα αγκαλίτσα:)
Ναι αγκαλίτσα...!
Ολη δική σου καναρινένια μου,ζεστή,μεγάλη,τρυφερή.
Σευχαριστώ και σε φιλώ γλυκά εκεί που φιλώ τα παιδιά μου τραβώντας τα μαλλάκια τους.Πίσω στο σβέρκο:))
Έχασες μία ανάρτηση και θα σταματήσεις το μπλογκάρισμα;;;;
Το χωριό σου, αλεπουδοδρομάκι μου, δεν εξαντλείται μόνο με μία ανάρτηση. Είναι τόσες οι ομορφιές του, που δεν θα σ' αφήσουν χωρίς υλικό. Άσε, που το αγαπάς και πολύ, για να τ' αφήσεις με μία μόνο ανάρτηση.
Και το μπλόγκινγκ δεν έχει ηλικία. Είναι άτοπο και άχρονο. Είναι μια άλλη διάσταση όπου το μόνο που μετράει είναι οι λέξεις και οι σκέψεις.
Άκου, θα σταματήσεις το μπλογκάρισμα! Χαχα!!! Τώρα κατάλαβα! Μας δοκιμάζεις!!!
Άντε, βρε, και τρόμαξα!
Φιλάκια πολλά και να μην ξανακούσω τέτοια πεσιμιστικά :))
επ,επ,επ,
γι αυτό με κάλεσες για καφεδάκι, πεσιματάκι έχουμε;
ευτυχώς που υπάρχουν αλεπούδες παλιές στο παζάρι(άκου εκεί γριές!!!!)να μαθαίνουμε κι εμείς, εμάς δηλαδή δε μας σκέφτεσαι; Ακου εκεί γριά... Εσύ βάζεις κάτω 100 νέες με την ψυχή και την διάθεσή σου!
Λοιπόν, κοίτα τώρα τι μου έκανες, δηλαδή από προχθές το έχω πάθει, που ήρθα σαν την κλέφτρα για τον εικοσάλεπτο καφέ μας. Τις είδα τις εφημερίδες, δε με είδες, τις άγγιζα πηγαίνοντας μέσα έξω,για να πάρω κάτι από εκείνην, που δεν γνώρισα ποτέ από κοντά. Και θυμήθηκα που κάποια χρόνια πριν, περνούσα ώρες στη βιβλιοθήκη, αναζητώντας την ιστορία του Φεστιβάλ του αρχαίου θεάτρου μας. Αργούσα συνέχεια, γιατί ψάχνοντας τις παλιές εφημερίδες,διάβαζα σχεδόν όλους τους τίτλους, προσπαθούσα να συνθέσω την καθημερινότητα εκείνης της εποχής, να αφουγκραστώ, να μπω με κάποιον τρόπο στη ζωή της και στην δική σου παιδική ηλικία, να δω τα σημάδια.
Με συγκίνησες δρομάκι, ακόμη μια φορά... τι θα κάνω με την περίπτωση σου, μα που στο καλό σε βρήκα εσένα, μου λες;
Φιλάκι, θα έρθω για αγκαλιά, αργούτσικα...
Κατ΄αρχήν μη λες δίποδες βλακείες... για τη "γριά αλεπού"... Πόσο ωραίο μπορεί να είναι ένα μικρό, τόσο δα "δρομάκι"....... Τελειώνει αμέσως... Πριν προλάβεις να χαρείς τη βόλτα... Ο χρόνος μεγαλώνει τη διαδρομή, προσθέτει χώρο για νέες αναμνήσεις.... Και χωρίς αναμνήσεις δεν είμαστε τίποτα.... Κάθε είδους αναμνήσεις.... Αντικείμενα, πρόσωπα που πέρασαν.. χάθηκαν... στιγμές που δεν θα ξαναπεράσουν ποτέ ατόφιες από μπροστά σου... Σαν το postaki που χάθηκε... Που απλά πήγε να κάνει παρέα σε τόσα και τόσα μικρά και μεγάλα που αγάπησες κι έφυγαν... Σαν ένα μαραμένο λουλούδι στο βάζο που έπρεπε πια να πεταχτεί... Εγώ έτσι σκέφτομαι για ότι "χάνω"... Ότι μα ότι κι αν είναι... Και βρίσκω με μιάς τη διάθεση να φτιάξω κι άλλα, κι άλλα κι ας χαθούν κι αυτά, αρκεί που ξέρω πως δεν θα είναι ποτέ μόνα..... (Ζαλίστηκες με την πολυλογία μου είπες....???????) ΟΚ Φτάνει.... Φιλί (σαλιωμένο)
καλησπέρα αγαπημένη μου!!!!!!!!!!
Ευαγγελία μου
Χθες μάφησα να μπω σε τρύπες αδιέξοδες,με στρίμωξα να χωρέσω.Δεν κράτησε πολύ,γύρισα την πυξίδα μου, φτερούγισα και πάλι στον ανοιχτό ορίζοντα.
Είναι ωραίο οι άνθρωποι να σε συντροφεύουν.
Σ'ευχαριστώ
Κόκκινη ομπρελίτσα μου
ο τρόπος σου είναι μοναδικός,όταν έρχεσαι φωτίζονται όλα:))
Σκέφτομαι να σου χαρίσω τις εφημερίδες,τις μοιάζεις τόσο πολύ...και ξέρω ότι στα χέρια σου θα διαφυλαχτούν.
τετράποδε
Πως να ζαλιστώ από την "πολυλογία" σου αφού οι λέξεις σου έρχονται σαν σταγόνες δροσιάς στην συννεφιά μου την καλοκαιρινή.
Πόσο δίκιο έχεις!!!
Σ'ευχαριστώ που μου έδειξες τον τρόπο να σκέφτομαι και να βλέπω:))
ζαχαρένια μου
νάχεις ένα πολύ πολύ όμορφο βραδάκι.
Φιλάκια:))
..μη ξαναγραψεις τη λεξη 'γρια' ελεος.. Μακαρι ολες οι γυναικες να ειχαν τη χαρη και τη φρεσκαδα σου!!
ΤΟ ΕΝΝΟΩ :)
Θυμήθηκα την εφημεριδα με τα αποκομματα του ελυτη..που ειχες στειλει.. να μου εισαι καλα.. καληνύχτα..
καλε μανουλα τι σε επιασε?
κατι διαβασα για κοτες και αλεπουδες στην Κοκκινη Ομπρελιτσα, αλλα δεν καταλαβα τπτ.
αν δεν ησουν εσυ ποια δηλαδη θα ηταν? σου σβυστηκε μια αναρτηση, ε και? φτιαξε καινουργια καλυτερη.
ο φοινικας απ τις σταχτες του ξαναγεννιεται. ωχχχχ αυτο το χουντικο τωρα πω μουρθε?? δεν εχει ξυπνησει το μυαλο ακομα.
θα ξαναπερασω οταν ξυπνησει.
φιλακια.
τρελαινομαι για παλια πραγματακια.
Dromaki
οντως δεν αλλαξε τιποτα απο τοτε κι ουτε προκειτε να αλλαξει.
Κι αυτο βεβαια σημαινει οτι δεν αλλαζουν οι ανθρωποι.
Ειναι ομως πολυ ωραιο που βρικες τα δυο ατα κομματια της εφημεριδας.
Κρατησε τα ...που ξερεις καποο εγγονι σου μπορει μετα απο πολλα χρονια σε καποιο μπλογκ η οτι αλλο θα υπαρχει τοτε ,μπορει να το χρησιμοποιησει για ενα ομορφο ποσταρισμα οπως αυτο το δικο σου!!!
Σε γλυκοφιλω.
http://64.233.183.104/search?q=cache:621F-kUSk18J:dromaki.blogspot.com/2008/06/blog-post.html+%CE%91%CF%86%CE%AE%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5+%CF%84%CE%BF+%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%8C+%CE%BD%CE%B1+%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5+%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B9+%CE%BC%CE%B5+%CF%84%CE%B1+%CF%80%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%B1,%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B9+%CE%BC%CE%B5+%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B1+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%AF+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CE%B7+%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%B9%CE%AC+%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9&hl=el&ct=clnk&cd=1&gl=gr&lr=lang_el
Ελπίζω να σου άνοιξα τον δρόμο
για την χαμένη εγγραφή σου
κοριτσάκι μου.
Αν όχι, θα σου την στείλω με mail.
:)
Ευτυχως που η αλεπου ειναι στο παζαρι..στον τιτλο του μπλογκ σου βρηκα απαντηση σε ενα ερωτημα που με ταλανιζει αβασταχτα :)
Ο Καβαφης παντα τρομερα επικαιρος..!
Έχεις mail. Γιατί απ' ότι κατάλαβα δεν χώρεσε το link στο σχόλιο.
Να είσαι καλά κοριτσάκι :)
Roadartist μου
δεν θα την ξαναπώ,θα λέω μεσήλιξ:)))
Εχω πολλά πράγματα παλιά κρατημένα,όμως η συγκεκριμένη εφημερίδα είναι μοναδική γιατί ήταν της μανούλας μου:)
Aliki μου
με πιάνει κι εμένα καμιά φορά ας πούμε "το παράπονο"
Πολλές φορές με αυτοκριτικάρω για να με βρω.Είμαι σκληρή μαζί μου.
Μια τέτοια στιγμή ήταν που είπα"τι δουλειά έχεις εσύ κυρά μου με μπλογκαρίσματα και αναρτήσεις"
Ε... ύστερα είπα,ότι δουλειά έχουν και οι υπόλοιποι και όλα καλά:)))
faraona μου
θα την χαρίσω στην κόρη μου.Εχει κάνει καλή δουλειά με το παιδί της.Ξέρω ότι θα έρθει κάποτε και η σειρά της μικρής να την εκτιμήσει:))
Αναστασία μου
τι να πω εγώ τώρα μάτια μου.
Σε ξέρω,έχω καταλάβει την ψυχούλα σου εδώ και καιρό.
Χίλια ευχαριστώ.Θα σε πάρω τηλέφωνο.
Αυτό το "κοριτσάκι"μέχει σκλαβώσει.Ειδικά όταν ακούγεται από ανθρώπους που με ξέρουν.
Ναι χίλια ευχαριστώ και λίγα είναι.
Φιλάκια,να περάσεις τέλειο τριήμερο:)
νίνα
καλώς ώρισες στο δρομάκι μου.Ευχαριστώ για το σχόλιο σου.
Ο τίτλος του μπλογκ μου κρύβει πολλή σοφία μέσα του.Πολλές διαδρομές,πολλά σκαμπανεβάσματα μέχρι να γίνει κτήμα μου και να ειπωθεί.
Ο Καβάφης μοναδικός:))
Για ελα απ τα ασπρα κοχυλια...αρχισε το γλεντι!
Ο νέος είναι ωραίος
Αλλα ο παλιός είναι ...Αλλιώς!
Μια καλημέρα ήρθα να αφήσω δρομάκι μου και να πω
πως αν όχι σήμερα, αύριο θα έχω εκπληξούλα!
dianathenes
μπορεί νάναι έτσι,όμως ο "αλλιώς" πληρώνει το τίμημα για την ωριμότητα:)))
Kαλημέρα καναρένια μου
"σε είδα"
χάρηκα πάρα πολύ που τα κατάφερες:))
Περίμενε-περίμενε δρομάκι μου, ακολουθεί έκπληξη σε λίγο! Να ξανάρθεις!!!
"ν αγαπάς ότι σε πληγωσε για να μην πληγωθείς πάλι"
μ αρεσε πολύ πολύ! το κρατάω...καλώς σε βρηκα δρομάκι! :)
δρομάκι μου αγαπημένο... να ξεκουραστείς το τριήμερο και να γελάς....
σε φιλώ!!!!!!!!!
Νηφάλια Μέθη
καλώς ήρθες κοπελιά μου.
Τι να σε κεράσω να ξαποστάσεις?
Μου αρέσει το "νηφάλια μέθη",μου αρέσει καιτο μέθυσμα του νου:)
Καλή σου μέρα.
ζαχαρένια μου
δεν γίνεται να ξεκουραστώ,οι υποχρεώσεις τεράστιες.Ομως σου υπόσχομαι ότι θάμαι χαμογελαστή.
Καλό τριήμερο και σε σένα:))
γρια αλεπου;;; Τα λες εδω αυτα που πολλοι δεν σε χουν δει για να σε μαλωσουν! Αν και ακομα και απο εδω φαινεται ο δυναμισμος σου.
Αν ειναι να χαλιομαστε ετσι για μια αναρτηση, αστο...κλειστο καλυτερα το μπλογκ. Οι αναρτησεις, ολες(!!) γινονται με αγαπη και μενουν. Ακομα κι αν σβηστουν απο εδω ......η ομπρελιτσα εσβησε ολοκληρο μπλογκ και επιβιωσε ! Αν καποια μερα δεν υπαρχει το μπλογκ σου νομιζεις οτι θα παψουν να υπαρχουν και οι αναρτησεις σου ;;;;;;
ΠΑΛΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ
Στίχοι: Λένα Παπά
Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Καρπίζουν μέσα μου παλιά καλοκαίρια
ανάβουνε βλέμματα αλλοτινά
θροϊζουν αγγίγματα
Τίποτα, τίποτα δεν χάθηκε στ' αλήθεια
όλα είναι εδώ, όλα είναι εδώ
Μια σπίθα μόνο ανάβει πυρκαγιές
στις θημωνιές της μνήμης
πυρκαγιές στις θημωνιές της μνήμης
Κι αν η ελπίδα το μέλλον συντηρεί
η μνήμη τρέφει το παρόν
το παρελθόν μας δικαιώνοντας
Γιατί ό,τι υπήρξε μια φορά
δεν γίνεται να πάψει να έχει υπάρξει
Μη μου στενοχωριεσαι, τα λαθη ειναι για μικρους και μεγαλους......τα χρονια σου ειναι φαρος για πολλους!!!!
xxxxxxxxxxx
Dee Dee μου
σου έχω πει ότι λατρεύω το μυαλό σου?
Χαλάστηκα για την συγκεκριμένη ανάρτηση.Γιατί ήταν για το χωριό μου.Οποιαδήποτε άλλη δεν θα μένοιαζε...
Ασε μη μου λες για την ομπρελίτσα γιατί με ξύπνησε χαράματα(να μη σου περιγράψω πως ήταν)όταν έσβησε κατά λάθος το μπλοκ.Τώρα που το σκέφτομαι...βρε λες να πήρε από εμένα?:)PP
Το τραγούδι υπέροχο όπως όλα τα τραγούδια που διαλέγεις και ακούς.
Ευχαριστώ dee dee μου.Σου είπα ότι ετοιμάζομαι την Πέμπτη να τους πάρω(τους συγχωριανούς μου)να τους πάω εκδρομούλα Χαλκιδική?
Καλημέραααα,φιλάκια
Καλημερούδια και στην άλλη μανούλα! Μακάρι να μπορούσα να 'ρθω κι εγώ χαλκιδική που είμαι δυο βήματα... Ένα μπανάκι και για 'μένα!
Φιλουρίνια!
dromaki μου
αν σταματησετε Αρναια εχει πολλα ομορφα μερη να δειτε, εχει κι ενα δασακι ωραιο για φαγητο. Αν χρειαστεις πληροφοριες πες μου.
Να περασετε υπεροχα, υπεροχα!!!!
υ.γ. Η ομπρελιτσα απο σενα πηρε.... και ξερεις ποσο την ξεχωριζω....τιποτα δεν ειναι τυχαιο ;)
Σε φιλω σε φιλω!!!
Dee Dee μου Ουρανούπολη θα τους πάω.Τους δελέασα λέγοντας ότι θα τους πάω με βαρκάκι να δουν το Αγιο Ορος:)
Θα περάσουμε όμορφα,θα φροντίσω για την διάθεση τους και την διάθεση μου.
Σε φιλώ κι εγώ:))
κοπέλα με το καναρινί φόρεμα
καλησπέρα.
Αντε έλα να τα πούμε από κοντά.
Για μπανάκι δεν νομίζω θάχω μεγάλους ανθρώπους(ηλικιακά μεγαλους) και πρέπει να τους προσέχω διπλά για να επιστρέψουν σώοι κι αβλαβείς.
Τα παιδάκια θάχουν τις μαμάδες τους,δεν χρειάζονται την δική μου φροντίδα.
Είμαι πολλή χαρούμενη,περιμένω την Πέμπτη με αδημονία.:))
Φιλάκια
Καλημέρες, καλημέρες! Χαθήκαμε λίγο με τα τριήμερα, αλλά εδώ είμαστε πάλι - πού θα βρούμε καλύτερα; Μια γλυκιά συνήθεια οι επισκέψεις στα αγαπημένα μπλογκόσπιτα, που πια δεν κάνω χωρίς αυτήν... Εξαιρετική τη βρίσκω την συγκεκριμένη ανάρτησή σου Δρομάκι μου φωτεινό και ανθοσπαρμένο!
Σε γλυκοφιλώ!
Mαρία μου
όπως το είπες"γλυκιά συνήθεια".Είναι παράξενο το πως οι άνθρωποι συμπαθιούνται και πολλές φορές δένονται μέσα από έναν υπολογιστή πληκτρολογώντας στην ουσία την ύπαρξη τους.
Σε φιλώ κι εγώ και σου εύχομαι νάχεις μια όμορφη βραδιά.
Φιλεναδα απο σημερα θα με βρισκεις κι εδω:
HOMEFOOD->blogs->ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΦΑΡΑΩΝΑ
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ
Δρομάκι μου, καλησπέρα!
Καλώς σε βρήκα στο μπλογκόσπιτό σου.Το τραγούδι που με υποδέχτηκες υπέροχο.Από τα πολύ αγαπημένα μου.Μπορώ να το ακούω ώρες.Θα έρχομαι συχνά να πίνουμε καφεδάκι και να διαβάζω τις ωραίες και ενδιαφέρουσες αναρτήσεις σου.Τώρα πότε θα σε καλέσω για να ανταποδώσω, θα δούμε.
Φιλιά
Φαραώνα μου,
πήγα το είδα.Καλή αρχή.Πάρα πολύ ενδιαφέρον
Σε φιλώ:)
Lia μου
καλώς ώρισες,Είναι αργά για καφεδάκι.Θέλεις μια δροσερή βυσινάδα,ένα υποβρίχιο?
Κάτσε να τα πούμε.Περιμένω την έναρξη του μπλογκοσπιτιού σου.Μην αργήσεις ναι?
Φιλάκια:))
Δημοσίευση σχολίου