Τι κουβαλάς στα σπλάχνα σου Νικόλα?
Πως διογκώθηκε η κοιλιά σου
και δε θα ξαναδείς την ήβη σου ποτε?
Εδέσματα εκλεχτά και σπάνια
δόμησαν την περίσσεια των λιπών σου.
Εφησιχάστηκαν τα σχέδια,οι στόχοι σου.
Και σ'εγκατέλειψε η σοφία της πίκρας.
Σφαλίστηκες στη φυλακή του τομαριού σου.
Γιαυτό δε συλλογίστηκες ποτέ
τη μέρα,που στη γη καταλυμένος
θάρχίσει η παμφαγία της πανίδας,
απ'της κοιλιάς σου την απαλή προτεραιότητα.
Θα ευλογούν τα ερπετά τα κύτταρα σου.
Και θα κοραίνει η γη τη δίψα της,
με την αργή και σταθερή τήξη του λίπους σου
Ποτέ δεν σκέφτηκες Νικόλα,αυτή τη μέρα,
που θα'ρθει και για σένα ,μιαν αυγή.
Τι κουβαλάς Ελένη στη γαστέρα σου?
και τι είναι αυτό που διογκώνει τα σπλάχνα σου
και σέκανε σεμνότερη,ανασφαλή κι εξαγνισμένη?
Τώρα πια δεν είναι μπορετό
να δεις το μαύρο τρίγωνο της ήβης σου.
Λευκάνθηκε το πρόσωπο σου.
Γλυκάνθηκε η μορφή σου.Αστράφτεις!
Κι η προπατορική ενοχή σου εξιλεώθηκε.
Τώρα μπορείς να συντρίβεις το υστερόβουλο φίδι.
Καρποφόρησε η εύφορη γη σου.
Ευλογημένη η σπορά που βλασταίνει.
Πόσο ανάλαφρο το βάρος των σπλάχνων σου!
Κυοφορείς την ζωή και το μέλλον.
Περήφανη,σεπτή Δημιουργία!...
Του Τ.Δαυλόπουλου
18 σχόλια:
Φοβερό!
Πόσοι Νικόλες υπάρχουν γύρω μας dromaki? Και πόσες διψασμένες Ελένες προσπαθούν να γίνουν περήφανες, σεπτές;
Καληνύχτα, αρρωστούλικο δρομάκι, θά θελα να ήμουν εκεί!Σήμερα η σκέψη δε μου αρκεί!
Dromaki περαστικα και παλι.Αμαν τι γινεται τοσο ασχημη αυτη η ιωση?
Πολλα φιλια και οσο για τους Νικολες,ε τι να κανουμε ταχει κι αυτα η ζωη.
φιλια πολλα κι αγκαλια.
Κόκκινη ομπρέλα μου
Πάρα πολλοί.
Εμμένω σε αυτό:
Εφησιχάστηκαν τα σχέδια,οι στόχοι σου.
Και σ'εγκατέλειψε η σοφία της πίκρας.
Σφαλίστηκες στη φυλακή του τομαριού σου.
Faraona μου
ευχαριστώ.Θα περάσει που θα πάει...
Ναι η ζωή έχει πολλόύς Νικόλες αλλά και πολλές Ελένες:)
εγώ πάντως δεν θα ήθελα να γεμίσουμε νικόλες...γιατί οι ελένες θα χαθούν!
φιλάκια
Δρομάκι μου!
Να είσαι καλύτερα εύχομαι.
Δεν αντέχω να υποφέρει άνθρωπος.. υποφέρω σχεδόν μονίμως από το 95.
Οστεοαθρίτιδα στο δεξιό ώμο. Ο πόνος έγινε σύνδρομο. Απλά να το ξέρεις..όταν εξαφανίζομαι, είμαι αλλού.
Εδώ δεν ήρθαμε να ζούμε για να τρώμε..αλλά να τρώμε για να ζούμε..
Η νέα ζωή στα σπλάχνα ..πάντα με συγκινεί..
Να γίνεις γρήγορα καλά.
Πολλά φρούτα, μέλι και γέλιο.
Φιλιά!
Και μια λαμπαδίτσα..ε;
Ωραίο κείμενο με νόημα αχ είναι και κάτι Νικολίτσες όμως!Δε χανομαι βρε δρομάκι αλλα δεν έχω ιντερνετ συνεχεια όποτε έχω όμως τρέχω να δω τι κάνετε.Τα λουλουδάκια πεταν φρέσκα λαχανί φυλλαράκια.
Yiota μου
γέλασα με αυτό που έγραψες.Εχεις απόλυτο δίκιο κοριτσάκι μου.Προσοχή λοιπόν στους Νικόλες.Διατροφή σωστή το δώρο μας σε αυτούς.
Mareld μου
όταν εξαφανίζεσαι ανησυχώ για τους δικούς μου λόγους κι όχι γιατί δεν αφήνεις σχόλιο στο μπλοκάκι μου.Δεν με ενδιαφέρουν τα σχόλια που γίνονται απλά για να γίνονται.Ειλικρινά σου το λέω.
Οσο για τους πόνους τους μόνιμους΄ξερω από αυτούς και καταλαβαίνω
Χαμόγελο πάντα και στους σωματικούς πόνους αλλά και στους ψυχικούς:))
H λαμπαδίτσα υπάρχει,την έχω κρατήσει:)
χελωνίτσα μου
όταν είδα την φωτογραφία του άνδρα με την κοιλίτσα μου ήρθε στο νου αυτό το κείμενο.
Ναι έχεις δίκιο έχει και Νικολίτσες πάμπολλες.
Ηγιαγιά μου έλεγε ο χοντρούλης άνθρωπος να ξέρεις είναι καλόψυχος.Λες νάναι έτσι?
Χαίρομαι για τα λουλούδια σου,έχω τρομερή αδυναμία σε αυτά.Τα φροντίζω και τα καμαρώνω σαν μάνα:)
Ευτυχώς για τους Νικόλες
που υπάρχουν οι Ελένες,
δυστυχώς για τις Ελένες
που υπάρχουν οι Νικόλες
κάθε ρόλο που ακυρώνουν
κάθε τέλος που μαυρώνουν
κάθε ελπίδα που σκοτώνουν...
Καλώς σε βρήκα, συναχωμένο δρομάκι, περαστικά :)
O tempora, o mores!!!...
περαστικά αγαπημένη μου!!!
όσο για τις ελένες.. είναι πολλές!! οι Νικόλες ευτυχώς είναι "είδος υπό εξαφάνιση" και εύχομαι να παραμείνουν έτσι!!!!
καλημέρα!
Το θαύμα της ζωής! Δεν έχω μεγαλύτερο..
Η ομορφότερη κατάσταση! Η πιο ενδιαφέρουσα της ζωής!
Να είσαι καλά εύχομαι :-)
Περαστικά δρομάκι..
Απο εχτές με 'τριγυρίζει' και εμένα μια ίωση..Ευχομαι να μη με ρίξει..στο κρεββάτι..
Πάρα πολλοί οι Νικόλες Δρομάκι μου..
Καλώς ήλθες evaggelia-p στο χώρο μου,χαίρομαι ιδιαίτερα που τον περπάτησες:)
Tην ελπίδα δεν μπορεί να την σκοτώσει κανείς.Η ελπίδα φτιάχνει την ύπαρξη.Οπως η άνοιξη το τριαντάφυλλο.
Εχει περάσει ήδη η ίωση.Νασαι πάντα καλά:)
Π.Κ.
Ηταν είναι και θα είναι πάντα επίκαιρη η φράση του Κικέρωνα:)
ζαχαρούλα μου
και τους Νικόλες τους έχουμε ανάγκη,χρειάζονται κι αυτοί:)
rain μου
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ!
despinak μου
ναι η ομορφότερη κατάσταση η κυοφορία της ζωής και του μέλλοντος.
Σέυχαριστώ.Είμαι καλά,δεν μαφήνω άλλο...
Roadartist μου
αγαπημένο μου, όσο τριγύρισε τριγύρισε. Καιρός να φύγει τώρα...
Αχ καλή μου οι Νικόλες πήλινοι και φθαρτοί είναι.Διαλυτοί στη βρόχινη ορμή και στα νερά:)
Δρομάκι μου τι κάνεις; ανάμεσα στη δουλειά σε πήρα χθες στις 6 μμ μα δεν απάντησες, μετά ανέβηκα κουρασμένη αργά.Τώρα είναι πολύ πρωί και είπα μαζί με το καφέ να μπω για ένα πρωινό φιλάκι.Όμως σήμερα έχεις χαρές με το γυιό που έρχεται.Αντε , υπολογίζω απο Δευτέρα να έχει καλμάρει η δουλειά για ν' ασχοληθώ με ότι αγαπώ και με ηρεμεί.Φίλα μου την Κόκκινη Ομπρέλα!
καλημέρες.....
φιλιααααααααα!!!!!!!!!
Τωρα εγω που δεν καταλαβα τον Νικολα ειμαι χαζη;;; :)
Περαστικα σου γλυκο μου δρομακι!
Aχτιδούλα μου
άπλωνα ρουχάκια και δεν το πρόλαβα το τηλεφωνημα σου.
Ε ναι σήμερα έρχεται ο λεβέντης μου κι έχω τεράστιο χαμόγελο(ακους χελωνίτσα?δεν είσαι η μόνη χαζομαμα)
Αντε πλησιάζει η Δευτέρα θα χαλαρώσεις και θα ξεκουραστείς.
Φιλάκια φιλενάδα
Καλημέρα ζαχαρούλα μου
Ευχαριστώ για την πρόσκληση στο παιχνιδάκι.Θα σε τιμήσω δεόντως;)
Φιλάκιαααααααα
Dee Dee μου
και τι έγινε που δεν το κατάλαβες...ούτως η άλλως ο κάθε ένας μας διαφορετικά καταλαβαίνει το οτιδήποτε.
Ο τίτλος είναι "συγκριτικά"
Και οι δύο έχουν κοινά στοιχεία .Την κοιλίτσα και την ήβη που δεν μπορούν να δουν.Ομως ο κάθε ένας για διαφορετικό λόγο.
Για μένα η ουσία για τον Νικόλα είναι οι εξής στίχοι
"Εφησιχάστηκαν τα σχέδια,οι στόχοι σου.
Σφαλίστηκες στη φυλακή του τομαριού σου."
Αλληγορικά πάντα:)
Ομορφη μέρα να έχεις Dee Dee μου
Δημοσίευση σχολίου