Μια ζωή, φίλη μου, εστία και βωμός.
Χθες βράδυ,μαζί σου ξεφύλισα τις σελίδες μου.
Σβηστά τα φώτα κι ο χρόνος κρυμμένος στην έκρηξη της στιγμής.
Απελευθερώθηκε η ανάσα μου,καθρεφτίστηκα στο παρελθόν και συνάντησα την ζωή μου την ταιριαστή και αταίριαστη.
Μικρά ηφαίστεια τα μάτια,κύλησε η λάβα της χθεσινής μου αγρύπνιας,αυλάκι μακρύ,κι έκαψε ξανά τις ουλές.
Στα σοκάκια των αναμνήσεων ξεσκέπασα ένα μικρό κομμάτι της ζωής μου,στα λιγοστά όνειρα μιας άλλης εποχής.
Και η σελήνη κρεμασμένη ανάποδα πάσχιζε να βρει διέξοδο στα τείχη της Ιεριχούς μου.
Χθες βράδυ φίλη μου ήμουν εύθραστη, διάφανη, ευάλωτη.
Χθες βράδυ με άκουσες,με στήριξες
Χθες βράδυ, μαζί, ραντίσαμε τους καιρούς...
Σέυχαριστώ.
10 σχόλια:
Θα ήθελα να ήμουν κοντά σου να σου κάνω σιωπηλά παρέα φίλη μου, όλοι μας περνούμε τέτοιες στιγμές και ξέρω οτι θέλουμε μοναξιά και αυτοκριτική για να μπορέσουμε να γυρίσουμε τη ..σελίδα και ν'αρχίζουμε να γράφουμε άλλη σε ολοκάθαρο φύλλο..!Είμαι εδώ όποτε με χρειαστείς!
dromaki μου,
"αν δε σου λείψει ένα κομμάτι ζωής, όνειρα μην περιμένεις". Δε θα ήσουν αυτό που είσαι τώρα αν ακολουθούσες άλλη διαδρομή. Κράτα τη χθεσινή κάθαρση σα φυλαχτό και άγιο δώρο. Υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν μια ολόκληρη ζωή για μια έστω τέτοια στιγμή που να μπορούν να μοιραστούν τον εαυτό τους με κάποιον που τους νιώθει και τους καταλαβαίνει και αυτή η στιγμή δεν έρχεται ποτέ.
Σε φιλώ
Αχτιδούλα μου
την έχω γυρίσει την σελίδα προ πολλού.Ομως να, είναι κάτι βράδια που λύνεσαι όταν η μνήμη γυρνάει στα δύσκολα παιδικά χρόνια.Στα χρόνια που σε στιγματίζουν σε διαμορφώνουν.
Σ'ευχαριστώ για αυτό το "είμαι εδώ όποτε με χρειαστείς"γιατί ξέρω ότι το εννοείς.
Ομπρελίτσα μου
μπορώ και ονειρεύομαι ακόμα παρόλο που το δρομάκι της ζωής μου ήταν γεμάτο κοτρώνες και αγριόχορτα.Ξέρεις κατάφερα να καθαρίσω μεγάλο μέρος του.
Χτες βράδυ ναι ήμουν τυχερή γιατί το δώρο ήταν άγιο όπως κάθε προσφορά χωρίς υστεροβουλία.
Κι εγώ σε φιλώ.
Πόσο έρημη ειναι η ζωή χωρίς τέτοιους φίλους.. Πως να ζήσεις χωρίς αυτούς..Να τους τιμάμε και να τους κρατάμε δίπλα..
Πάντα δίπλα σου να έχεις τέτοιους φίλους..
Να εισαι καλα..
Φιλι γλυκο..
...κι ερχεται μια ωρα σημαντρο...
...καποιος σε καλει στα αγια των αγιων του...
ακροπατας στα δαχτυλα και σκιβεις...
...βαθεια κοιτας τον εαυτο σου εκεινη την ωρα...
...δεν γινεται αλλιως...
...οταν λατρευεις να βοηθας
...πρωτα κοιτας τον δικο σου αλλοτινο σπαραγμο...
...οταν νιωθεις οτι μια ψυχη σε καλει και θελει να ανασανει στο φως...
...μονο απο τον δικο σου πνιγμο και την σωτηρια αρπαζεσαι και τραβας...
...εισαι μπροστα στην αποκαλυψη,προκαλεις και προκαλεισαι...
...νιωθεις μυρωδια σαρκας που καιγεται,ποναει,υποφερει,σπαρταραει...κομματιαζεται...
κι η ψυχη σπρωχνει,σπρωχνει ν αποκαληφθει περνοντας απ την κολαση του μυαλου,των χρονων,των αμαρτιων γενεων...
και μετα λυνονται τα ποταμια των δακρυων,ανεβαινουν ο κραδασμοι του κορμιου,κοβεται η ανασα...
...ετσι ρεει σαν μελι ο ανθρωπος στο φως...
...εναν ανθρωπινο κρικο χρειαζεται απλα, για να δεσει τον κρικο του την ωρα της αναστασης...
Ανθιζω μαζι σου καλη μου φιλη...
...εσυ εισαι η άξια
Α! ρε faraona μόνον εσύ θα εκφραζόσουν έτσι ποιητικά, φιλάκια..φιλάκια..
'Ραντίσαμε τους καιρούς'. Μια εκπληκτική φράση!
Ευάλωτη και εύθραυστη. Ξέρεις, δρομάκι, μέσα από αυτές τις ψυχικές καταστάσεις περνάει άδολη και εκλεπτυσμένη η πιο μεγάλη αγάπη. Μας αγαπούν περισσότερο οι άνθρωποιχωρίς την συνηθισμένη μας ασπίδα.
Δρομάκι μου τι έπαθες?Είδες η αχτιδούλα?Ολοι εδώ είμαστε .
Ακόμα μία φορά θέλω να σε ευχαριστήσω για το υπέροχο απόγευμα που πέρασα κοντά σου και για τη φιλία που μου χάρισες.Σ' ευχαριστώ και για το υπέροχο λουλούδι σου που βρήκα επιτέλους τη θέση που του ταίριαζε.
Roadartist μου
όπως το είπες"να τους τιμάμε"
κι εσύ νάσαι πάντα καλά:))
Faraona μου
"ετσι ρεει σαν μελι ο ανθρωπος στο φως...
...εναν ανθρωπινο κρικο χρειαζεται απλα, για να δεσει τον κρικο του την ωρα της αναστασης..."και των πικρών ωρών καλή μου.
καλέ μου Socrates
δεν το ήξερα...αυτό το βράδυ το ανακάλυψα...
χελωνίτσα μου γλυκιά
ξέφυγα για λίγο σε μνήμες πικρές...αλλά επανήλθα.Χαίρομαι που είστε εδώ.Εχω ένα τεράστιο χαμόγελο:))
Αχτίδα μου
μην ευχαριστείς.Το ίδιο καλά πέρασα κι εγώ:))
Δημοσίευση σχολίου