Τρίτη 4 Μαρτίου 2008












...κι ενώ στην αρχή καθόταν απομακρυσμένα από τ'άλλα παιδιά κατάφεραν οι κλόουν με μοναδικό τρόπο να τα ενσωματώσουν,να τα ξεκλειδώσουν,νάνοίξουν τα φτεράκια τους να χορτάσουν παιχνίδι.
Βρυσομάνα η χαρά στα προσωπάκια τους, ήπια,ξεδίψασα...

6 σχόλια:

faraona είπε...

Ποσα μπραβο να πω,ποσα?
Εισαι αξιεπαινη,γεννεοδωρη,και κυριως δεν κανεις πισω οταν ειναι να καταθεσεις τον εαυτο σου για να χαρουν οι αλλοι γυρω σου και κυριως τα παιδια!

Με τετοιες γυναικες σαν εσενα ανεβαινει ο κοσμος ,το λεω ,το φωναζω χωρις καμμια προσπαθεια κολακειας για σενα

Εχεις την αγαπη και την εκτιμηση μου!

Roadartist είπε...

Τι όμορφα..
Θα συμφωνήσω απόλυτα με το σχόλιο της φίλης μου της faraona!
..αν σου πω οτι πάντα ντυνόμουν κλοουν στις Απόκριες?? :) Τίποτα τυχαίο τελικά :) καλό βράδυ!

dromaki είπε...

faraona μου, Roadartist
Σας ευχαριστώ.
Μία κουκιδίτσα στο Σύμπαν είμαι με την δική της πορεία.Τίποτα άλλο.

Dee Dee είπε...

dromaki μου

σου εστειλα μειλ, ελπιζω να σε δω κι απο κοντα την Δευτερα !

Καλο καρναβαλι!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Δρομάκι μου σε είχα χάσει, τι όμορφα πράγματα κάνεις, πόσο δια φορετικά φωτεινός θα ήταν ο κόσμος με ..αμέτρητα δρομάκια.Σε φιλώ και χαίρομαι για σένα.

Ανώνυμος είπε...

δρομακι μου επεστρεψες??

πόσο χαίρομαι που όλα ήταν τόσο όμορφα όσο τα περίμενες.....

ανυπομονώ να τα πουμε