Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008










Η χτεσινοβραδυνή κολοκύθα μου.




ΥΓ: Δεν ξέρω τι έκανα η ασχετη και σβήστηκε το προηγούμενο ποστ.Ζητώ συγνώμη απόλους όσους με τίμησαν με τα σχόλια τους.

8 σχόλια:

faraona είπε...

Η κολοκυθα σου ειναι σκετη ανοιξη!
Πανεμορφη!!!

Μη μου πεις οτι το απο μεσα το κανες πιτα!Τρελλαινομαι.
φιλι.

dromaki είπε...

Faraona μου
Μέχει πιάσει μια μανία με τα λουλούδια τελευταία:)
H κολοκύθα μου έχει ήχους.Εχει ξεραθεί τελείως από μέσα και μόνο τα σποράκια της περιφέρονται και κουδουνίζουν.
Και βέβαια κάνω κολοκυθόπιτες αλλά από τις μεγάλες κολοκύθες,τις καστανίτσες όπως τις λέμε στο χωριό μου

Dee Dee είπε...

τι ομορφο μπλογκ!!!

Υπεροχη η κολοκυθα, μου εκανε η γιαγια μου παλια κολοκυθοπιτα (πασπαλοπιτα τη λεμε στο δικο μου χωριο) και ηταν το αγαπημενο μου. Μπορουσα να φαω ενα ταψι. Τωρα μου κανει και η πεθερα μου επειδη ξερει οτι μου αρεσει αλλα, αν και μαγειρευει καταπληκτικα, την κολοκυθοπιτα την κανει σαν σιροπιαστο γλυκο και δε μου αρεσει :)

Εδω νιωθω μια γενικη ζεστασια, θα ξαναρθω :)

Ντιάνα Η. είπε...

Γεια σου Δρομάκι! Να της βάλεις και καπέλο να γίνει φωτιστικό;

xaos είπε...

Δρομάκι μου θύμησες τη μαμά μου.Κι αυτή ζωγράσιζε πάνω σε κολοκύθες τέτοιες και άκου τώρα ε,τις χρησιμοποιούσαν παλιά ως μπρατσάκια για κολύμπι,στο κάθε μπράτσο και τις σαμπρέλες για σοσίβια.Καλά τι τέλια τριαντάφυλλα είναι αυτά.Θα σκάσω..θέλω κι εγώ να μάθω να κάνω

dromaki είπε...

Dee Dee
χαίρομαι πολύ που διάβηκες το δρομάκι μου.Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Αυτά που βγαίνουν από τα χεράκια της γιαγιάς είναι πάντα τα πιο νόστιμα γιατί αν μη τι άλλο οι θύμησες είναι από την εποχή της αθωότητας.
Θα χαρώ όταν ξαναπεράσεις:))

dianathenes΄
ευχαριστώ.Μου έδωσες καταπληκτική ιδέα.Θα επεξεργαστώ μία κολοκύθα και θα την κάνω φωτιστικό για μένα.Αυτές προς το παρόν μαζί με οτιδήποτε δημιουργώ αυτό το διάστημα θα τις εκθέσω στο παζαράκι της Καθαράς Δευτέρας στο χωριό μου.Τα έσοδα από τις πωλήσεις θα πάνε στον Σύλλογο μου.Υπάρχουν όνειρα να πραγματοποιηθούν μέσα από αυτόν.Για να υλοποιηθούν χρειάζονται δυστυχώς χρήματα .

χελωνίτσα μου
Αχ οι μαμάδες...
Θέλεις να μάθεις να φτιάχνεις κι εσύ ?Μην ανησυχείς εγώ είμαι εδώ.Θα σου μάθω.Αρκεί νάχεις τα υλικά και την όρεξη.Πάρε για αρχή ένα κερί λευκό λίχο χοντρούλικο και θα ξεκινήσουμε.

xaos είπε...

Το πήρα το κερί.Μετά?

dromaki είπε...

χελωνίτσα μου στείλε μου μέιλ να σου δώσω οδηγίες
dromaki@gmail.com