Με πονάει που το χωριό μου πριν πενήντα χρόνια είχε 2.000 κατοίκους και τώρα έχει διακοσίους εξήντα.
Με πονάει που το σχολείο μας ήταν εξατάξιο με εκατόν πενήντα μαθητές και τώρα΄είναι μονοθέσιο με εννιά μαθητές
Με πονάει που ο Πολιτιστικός Σύλλογος κάλεσε όλο το χωριό στην κοπή της πίτας του και παραβρέθηκαν μόνο καμιά σαρανταριά υπερήλικες.
Με πονάει η αδιαφορία των νέων(όσοι υπάρχουν)για τον τόπο τους.
Με πονάει όταν μου λένε:ακόμα δεν τα παράτησες? και χαμογελούν ειρωνικά.
Με πονάει που χτυπάω πόρτες των έχόντων και κατεχόντων για βοήθεια και αυτοί κωφεύουν.
Με πονάει που δεν μπορώ να στήσω το μικρό λαογραφικό μουσείο κληρονομιά για τους επερχόμενους γιατί δεν έχω οικονομική βοήθεια από πουθενά.
Με πονάει γιατί προσπαθώ να αναστηλώσω τον παλιό μύλο των πατεράδων μας και δεν θέλουν να αφυπνιστούν οράματα και φιλότιμα.
Με πονάει που αναγκάζομαι να καταπατήσω την περηφάνια μου επετώντας για βοήθεια από ιδιώτες.
Με πονάει που η πολιτεία είναι απούσα στα μικρά χωριά των Ελλήνων.
Με πονάει που το Υπουργείο Πολιτισμού, μας αγνοεί παντελώς μοιράζοντας χρήματα σε ημετέρους.
Αηδιάζω όταν ακούω στην τηλεόραση να μιλάνε για εκατομμύρια σαν να είναι σποράκια προς κατανάλωση, όταν εγώ ψάχνω να βρω από χίλιους μύριους ελάχιστα χρήματα να τα αξιοποιήσω σε αυτό που λέγεται πολιτιστική κληρονομιά, ρίζες του τόπου μου.
Με πονάει η πατρίδα μου η πτωχή και ανυπεράσπιστη...
Οπου κι αν στρέψω το βλέμμα μου ,ΝΑΙ τούτη η γη με πονάει...
Γη του πόνου και... του ιδρώτα μας
γη της μνήμης ...και των αγώνων μας
γη της χαράς... και του ελεύθερου
γη του δειλινού... γλυκιά προσμονή
γη των κεραυνών... και των βροντών ο απόηχος
γη του θρήνου... και της ωραιότητας
της αυγής... η υπόσταση
η αμοιβή... του ανεκπλήρωτου
ΚΟΡΥΦΑΙΑ: Σταματήστε,γυναίκες τον θρήνο
Ασθενική η φωνή της αιτήσεως μοιάζει,
τ'αυτιά των θεών δεν αγγίζει,συμπόνια να δρέψουμε.
Τούτο τον θρήνο μονάχα η καρδιά μας ακούει.
Το απόσπασμα είναι από την Ινώ-τραγικός λόγος του Ν.Μπεγέτη
7 σχόλια:
Γεια σου μικρο ευαισθητο δρομακι!Που βρισκεται το χωριο σου κοριτσι μου?γιατι κι εγω σ ενα παρομοιο μενω .Αν και δεν ειναι η πατριδα μου κι εγω το ιδιο ποναω.Εμενα ονομαζεται Χωροεπισκοποι και ειναι στη Β Κερκυρα.Ειμαι και στον πολιτ.συλλογο προεδρος και αντιμετωπιζω το ιδιο με σας εκει.Εχω να κανω με υπερηλικες.Αστα να πανε!Θα τα λεμε λοιπον απο δω και περα για να δινουμε η μια στην αλλη κουραγιο και να προσπαθουμε για το καλυτερο.Εισαι τοσο μα τοσο συγκινητικη στις περιγραφες σου!Αυτα τα υπεροχα πιατα ποιος τα δημιουργει ?Γραψε μου παλι.Να τα λεμε οπωσδηποτε.
Σε βαζω αμεσως στο καρουσελ μου.
Καλή μου faraona
Ευχαριστώ για την επίσκεψη σου.Ευχαριστώ γιατί αφουγκράστηκες τον ψίθυρο μου.
Το χωριό μου βρίσκεται στην Ανατολική Μακεδονία και ονομάζεται Κεχρόκαμπος,ανήκει δε στον Δήμο Ορεινού.Είμαι κι εγώ πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου και παλεύω να αφυπνήσω τους συντοπίτες μου για το καλό του τόπου μας.
Τα πιάτα είναι δικά μου δημιουργήματα,χαίρομαι πάρα πολύ που σου αρέσανε.
Ευχαριστώ που με συμπεριέλαβες στο καρουσέλ σου.Εγώ δεν γνωρίζω τον τρόπο να κάνω κάτι παρόμοιο.Είμαι τελείως αδαής.
ΥΓ :Δεν είμαι μικρό κοριτσάκι αλλά μεγάλο ευαίσθητο κοριτσάκι:))
Δρομακι γεια σου.Χαιρομαι που μου απαντησες και που εισαι μεγαλο κι ευαισθητο κοριτσακι οπως λες.Κατ αρχην για να κανεις καταλογο ονοματων μεσα στο μπλογκ σου χρειαζεται μια διαδικασια που ειναι πολυ ευκολη.Ανοιγεις το μπλογκ.Πατας ετσι οπως βλεπεις την οθονη κλικ στο σημαδακι που ειναι στα αριστερα σου(ΤΟ ΣΗΜΑΔΑΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ [β] που βγαινει και στα δεξια των κομεντς)Μπαινεις ετσι στην επεξεργασια του μπλογκ σου.Πατας ''διαταξη'' και μπαινεις ακομη πιο μεσα οπου θα δεις ''προσθηκη στοιχειων σελιδας''μετα ειναι ευκολο.Γραφεις την διευθυνση που εμφανιζεται οταν μπαινεις σ ενα μπλογκ και τον τιτλο του μπλογκ και αποθηκευεις.π.χ http//www.dromaki.blogspot.com και τιτλος dromaki.Eλπιζω να σε φωτησα.Αν θελεις μεγαλυτερη βοηθεια υπαρχουν διαφορα σαιτς στο διαδυκτιο που προσφερουν τις γνωσεις τους πανω σ αυτα.Σε φιλω και τα λεμε παλι συναγωνιστρια.Κουραγιο!!!
Ποιός νοιάζεται τί μας πονάει εμάς.
Αυτοί έχουν το δικό τους πόνο...
εύχομαι να βεις μια λύση και να καταφέρεις αυτό που θέλεις.
Γεια σου δρομακι! Μακάρι όλοι να έμεναν στα χωρία τους, δεν θα υπήρχε τόση απανθρωπιά.
Δυστυχώς εγώ μεγάλωσα σε πόλη και τώρα μένω σε πολύ μεγαλύτερη πόλη, στην Αθήνα, αλλα θα ήθελα να μείνω σε ένα χωρίο σε κάποιο νησί. Ελπίζω κάποτε να τα καταφέρω.
καλη χρονια.ευχομαι να κανεις ολα σου τα ονειρα πραγματικοτητα....... θα σε περιμενω στο χωριο
Δημοσίευση σχολίου