δρομάκι...: Ιουνίου 2008

Ο χρόνος μου είναι περιορισμένος πλέον.
Τρέχω και δεν προλαβαίνω.
Οι υποχρεώσεις μου τεράστιες και στο σπίτι μου, αφού είμαστε πλέον πέντε άτομα εκ των οποίων ένα μωράκι δέκα μηνών αλλά και ως Προέδρου του Συλλόγου μου, αφού διοργανώνουμε την μεγάλη εκδήλωση του Συλλόγου, η οποία υπολογίζεται ότι θα συγκεντρώσει πάνω από χίλια άτομα...
Στεναχωριέμαι που δεν καταφέρνω να σχολιάσω στα μπλοκ σας,αλλά να ξέρετε ότι σας αγαπώ όλους,μα όλους και σας σκέφτομαι.Είσαστε το παρεάκι μου:))
Tα πρωινά μου,τις δικές μου ώρες κατάφερα να κάνω αυτό το δισκάκι που σας παραθέτω...

...βάζω στο ραδιόφωνο τραγούδια που γουστάρω
βάζω στην καρδιά πατίνια και δυο ρουλεμάν

και ναι παίρνω θέση για να πάρω
πάλι την πρωτιά:))

Καναρινένια μου νάμαι κι εγώ,παρούσα για παιχνίδι...
Ζαχαρένια μου εσύ ξέρεις ότι μου αρέσουνε τα παιχνιδάκια.
Κι έχει έναν φωτεινό ήλιο έξω,ότι πρέπει για παιχνίδι.
Aς τραβήξουμε τα κουρτινάκια λοιπον!

10 +1 άχρηστες πληροφορίες
1)Δεν πιστεύω σε μελλοντολόγους,σε ωροσκόπια,φλυτζάνια,χαρτιά,στα όνειρα κατά την διάρκεια του ύπνου.

2)Είμαι ευσυγκίνητη.Εταιρεία υδάτων λέμε...Συγκινούμαι και κλαίω σε γάμους βαφτίσια και τα συναφή.Προσπάθησα να το καταπολεμήσω αλλά αυτός ο καταραμένος κόμπος στον λαιμό μου πετάει τα δάκρυα στο άψε σβήσε...

3)Κάθε φορά που στεναχωριέμαι που αισθάνομαι αδικία σιγοτραγουδώ το τραγούδι "του μικρού βοριά παράγγειλα νάναι καλό παιδάκι"

4)Δεν είμαι ζηλιάρα.Το σκουλικάκι της ζήλειας δεν το άφησα ποτέ να συρθεί στην δική μου ψυχή.Χαίρομαι με τα καλά,τις επιτυχίες των άλλων,λυπάμαι για την λύπη τους.

5)Αγαπώ πάρα πολύ τους νέους,με αγαπάνε κι αυτοί.Οι φίλοι-ες των παιδιών μου, αποζητάνε την παρέα μου.Γίνομαι κυψέλη κι αυτοί είναι τα μελισσακια που ζουζουνίζουνε τριγύρω μου.

6)Μικρή έπαιζα με ταγόρια.Ημουν το μοναδικό κορίτσι της γειτονιάς κι έπαιζα μαζί τους μπίλιες,τσιλίκι,μπάλα.Με προσέχανε και μαγαπούσανε.

7)Τρέμω με τις αιμοραγίες παντός είδους.Μικρή έπαθα ρινοραγία και τρέχανε όλοι οι γείτονες κουβαλώντας με στην αγκαλιά τους, πότε ο ένας, πότε ο άλλος, αφού το νοσοκομείο ήταν μακριά και αυτοκίνητα δεν υπήρχαν.Λιποθύμησα κι όταν συνήλθα είχα απίστευτες γάζες μέσα στην μύτη.Για ένα μήνα δεν πήγα σχολείο κι έπαθα τέτοιο σοκ που μου έχει αφήσει κατάλοιπα μέχρι τώρα...

8)Πριν δώδεκα χρόνια έπαθα ατύχημα.Το λεωφορείο που με μετέφερε από την Θεσσαλονίκη στην Καβάλα συγκρούστηκε πάνω σε γέφυρα με ένα αγροτικό και έρμαιο πλέον των περιστάσεων κρεμάστηκε από την γέφυρα της Απολλωνίας.Εγκλωβίστηκα χτυπημένη μέσα σε αυτό και με απεγκλώβησαν πυροσβέστες.Τρομερή εμπειρία.

9)Στην Τρίτη Γυμνασίου(εξαταξίου Γυμνασίου)με σταματήσανε από το σχολείο και με στείλανε να μάθω ραπτική.Για νάχω χρυσό βραχιόλι στο χέρι μου όπως λέγανε.Εκλαιγα κάθε μέρα.Από τότε σιχαίνομαι την ραπτική.Μετά από ένα χρόνο πήγα έδωσα κρυφά εξετάσεις(έτσι γινότανε τότε.Μια ζωή δίναμε εξετάσεις.Από το δημοτικό στο Γυμνάσιο εξετάσεις,κάθε Φλεβάρη και Ιούνη εξετάσεις,από την Τρίτη Γυμνασίου στην Τετάρτη εξετάσεις)Πέρασα και ξαναπήγα σχολείο.Δυστυχώς όταν τελείωσα το εξατάξιο Γυμνάσιο δεν με αφήσανε να σπουδάσω παρόλο που το ήθελα απερίγραπτα πολύ.Δεν υπήρχε μάνα για να με στηρίξει.Μου προβάλανε σαν λόγο το οικονομικό,πατήσανε στην ευαισθησία μου και το φιλότιμο μου.

10)Μου αρέσει να απομονώνομαι.Για μία δύο ώρες νάμαι στον δικό μου κόσμο,να ατενίζω τον ορίζοντα και να ταξιδεύω.Μπορεί εκείνη την ώρα να μην σκέφτομαι τίποτα,μπορεί να σκέφτομαι τα πάντα.Εχω ανάγκη αυτήν την απομόνωση, μου αρέσει να κάνω παρέα με μένα να τα βρίσκουμε εγώ και ο εαυτός μου.Οι ώρες μου είναι οι πολύ πρωινές, την ώρα που η φύση ξυπνά...με καφέ και τσιγάρο(καπνίζω πάρα πολύ)σε παντός είδους καιρό χειμώνα καλοκαίρι.

+1 Λατρεύω να βρίσκομαι στο χωριό μου και να ατενίζω τον έναστρο ουρανό.Είναι ο καταπληκτικότερος έναστρος ουρανός που έχω δει, πεντακάθαρος και κοντινός.Με ταστέρια να "πέφτουνε"και τις άπειρες πυγολαμπίδες να λαμπιρίζουν στο σκοτάδι.Κι ενώ δεν είμαι ιδιαίτερα πιστή εκείνη την ώρα τραγουδώ πάντα το "Θεέ την ώρα ετούτη στην καρδιά,στην άδολη καρδιά μας φανερώσου.Και δώσε μας την Αγια σου ευωδιά και χάρισε μας Φως από το Φως σου".Παράξενα πράγματα:))

Η αγαπημένη μου η roadartist με κάλεσε κι αυτή στο παιχνίδι της.
1. παρε μια πενα
2. βουτα την στο μυαλο σου
3. γραψε 3 προτασεις που θα ελεγες μπροστα σε ολους αυτούς που μας κυβερνουν
4. προσκαλεστε οσους θελετε...

Προβληματίστηκα πολύ για αυτά που θα έπρεπε να τους πω..Ξέρω πολύ καλά ότι δεν θα ίδρωνε το αυτί τους,ότι στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.
Ξέρω επίσης ότι οι κυβερνήσεις είναι σαν τα μεγάλα μωρά.Ενας μεγάλος πεπτικός σωλήνας με μεγάλη όρεξη στο ένα άκρο και καθόλου υπευθυνότητα στο άλλο.
Ξέρω επίσης ότι στην Βουλή επικρατούν τρεις κανόνες ¨Σήκω,Μίλα,Σκάσε"

Εγώ θα τους έδινα μια συμβουλή.Να σκύψουν πάνω από τους νεους μας,από τα προβλήματα τους, τις ανησυχίες τους,την ανασφάλεια για το αύριο τους.Οι νέοι είναι το μέλλον αυτού του τόπου.Οι υπόλοιποι στραβά κουτσά πήραμε την πορεία μας.
Εύχομαι οι κυβερνώντες να αφυπνιστούν.

Κορίτσια σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε να με προσκαλέσετε στα παιχνίδια σας.
Καλώ την Αλίκη(κόκκινη κλωστή δεμένη)την Despinak την redhat και την Αναστασία για παιχνιδάκι:))