Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

PARTHEN I ROMANIA BY CHRISTOS KEMANETZIDIS 2011




Το χιόνι,το χειμώνα του 1922,έφτανε το ένα μέτρο και το καραβάνι των ξεριζωμένων προχωρούσε με δυσκολία.Μροστά πήγαιναν οι άντρες και οι αγωγιάτες,κρατώντας από τα καπίστρια τα φορτωμένα ζώα.Ετσι άνοιγε ο δρόμος για τους υπόλοιπους που ακολουθούσαν με τα σιαλιάκια στους ώμους.Τα μικρά μωρά και τα νήπια τα έβαλαν σε μεγάλα καλάθια φορτωμένα στα ζώα.Στο σαμάρι κάθονταν ανήμποροι,γριές και γέροι.
Βαδιζαν στο άγνωστο μέσα στο χιόνι και τη δείσα,ουρανός δεν φαινόταν।Οι περισσότεροι τα είχαν χαμένα।Δεν ήξεραν που πατούσαν και που βρίσκονταν.Ηταν πολύ επικίνδυνα τα μέρη εκείνα.Κινδύνευες από στιγμή σε στιγμή να γκρεμοτσακιστείς σε απόκρημνες χαράδρες ή να παρασυρθείς από τα στάδια.Πόσοι και πόσοι Τσιμερίτες βρήκαν τραγικό θάνατο,από το Σελ' μέχρι το Σαρανόι,προσπαθώντας να διαβούν καταχείμωνο.Μόνον αυτοί που πέρασαν τη νιότη τους πάνω στα βουνά και αυτοί που έκαναν τακτικά το δρόμο Τσιμερά Τραπεζούντα,ξεχώριζαν από κάποια σημαδια τα μονοπάτια και έδιναν κατεύθυνση και προσανατολισμό οδηγώντας με ασφάλειατο καραβάνι των ξεριζωμένων.
Βαδιζαν μέσα στο χιόνι,ο ένας πίσω από τον άλλον σε μια σειρά,σαν μαύρα πρόβατα σε κατάλευκο λιβάδι.Καποιοι γλιστρούσαν κι έπεφταν,άλλοι από την κούραση σταματούσαν,άλλοι έχαναν τα παιδιά τους,άλλοι τα πράγματα τους.Η κόλαση σε λευκή παραλλαγή.Προχωρούσαν μπροστά ασυναίσθητα.Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης κρατούσε στην ζωή τους πιο δυνατούς.
Πάνω στο Ελαφόν το παρχάρ(υψόμετρο 2200 μ)αφήνουν την τελευταία τους πνοή οι πιο αδύναμοι,αυτοί που δεν μπορεσαν να αντέξουν από την πρώτη στιγμή τις κακουχίες και τα βάσανα.Ανάμεσα τους και η γριά η Τιράβα.(Ο Βασιλειάδης γράφει πως η Τιράβα έμεινε πίσω και πάγωσε και ότι το αντελήφθηκαν όταν έφτασαν πια στο Χαψί-κιοί.Την επόμενη επέστρεψαν κάποιοι από τους δικούς της και την έθαψαν στ μέρος όπου πέθανε.)
Εδώ ξέμεινε πίσω και η δωδεκάχρονη τότε Χρυσάννα Φουληρά.Εχασε τον προσανατολισμό της μέσα στο πολύ χιόνι,κάθισε αποκαμωμένη πάνω στο παγωμένο χιόνι και ακούγοντας τους λύκους να ουρλιάζουν,έβαλε τα κλάματα.Για καλή της τύχη μετά από λίγη ώρα πέρασε ο Ανέστης τη Ζαπούν και την πήρε μαζί του.
.....................................................................................












Από το βιβλίο ντοκουμέντο του Στάθη Ταξίδη "Από την Τσιμερά του Πόντου στην Ελλάδα।
Η ιστορία της Τσιμεράς και η διασπορά των κατοίκων της στην Ελλάδα.

Μέσα σε αυτούς τους ανθρώπους ήταν η γιαγιά μου,ο παππούς μου,ο πατέρας μου οκτάχρονο αγοράκι τότε.Η γριά Τιράβα που έμεινε πίσω και πάγωσε ήταν η προγιαγιά μου.

Σήμερα είναι μέρα τιμής και μνήμης για την απολεσθείσα Πατρίδα.Για την χαμένη τιμή κι αξιοπρέπεια.Γιαυτά που έπαθαν.Για τον πόνο της ψυχής και του σώματος.
Για την μητέρα,τον πατέρα,τα αθώα παιδιά,τα αδέλφια,τους συγγενείς,τους συγχωριανούς,τον άνδρα ή την γυναίκα που έτον δίψυχος(έγκυος)κι οι Τουρκ με τα μαχαίρια έκοψαν την κοιλίαν ατ'σ και τη μωρί τα ΄χέρια.

7 σχόλια:

Marina είπε...

...................

Dee Dee είπε...

Να θυμουνται οι παλιοι και να μαθαινουν οι νεοτεροι :)

Καλημερα Μαρια μου!
xxxx

αντωνης είπε...

Καλημερα πατριδα!
:)))

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Πέρασα, διάβασα, σιωπώ ....
μια λέξη μόνο "γενοκτονία"

Μουσική προ-ΠΑΙΔΕΙΑ ''Η Ροδούλα και τα μουσικά της αστεράκια'' είπε...

Δρομάκι μου, με συγκίνησες με την ανάρτηση σου. Διαβάζοντας την ένιωσα πόνο μέσα μου και δάκρυσα όταν ήρθα για λίγο στη θέση εκείνων των ανθρώπων. Θεέ μου τι δοκιμασία πέρασαν, κι εμεις σήμερα αλαλούμ.
Εμείς οι Έλληνες-Κύπριοι -εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κύπρο, και βίωσα τον πόλεμο του 74 μικρό παιδάκι τότε-, έχουμε πολλά κοινά στη μοίρα μας, με τους Ποντίους-Έλληνες. Συμπτωματικά και η δική μου χθεσινή ανάρτηση αφορούσε τα δεινά της δικής μου πατρίδας από τους τούρκους.
Βέβαια ο κόσμος προχωρά, όμως εμείς οι Έλληνες πρέπει την ιστορία μας να την κουβαλάμε και να μην την ξεχνάμε, γιατί μόνο έτσι θα επιβιώσουμε σαν έθνος. Ειδικά στις μέρες μας, που δεχόμαστε αυτό τον ύπουλο πόλεμο , με στόχο τον αφανισμό του Ελληνικού πνεύματος, από παντού.
Σου εύχομαι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

exeliximusic είπε...

sas efharisto parapoli gia ola afta ta omorfa logia pou sintirite toso orea ke singinitika tin genoktonia ketin istoria tou pontou na min ksehname ti egine ..... christos kemanetzidis

dromaki είπε...

@ Marina
Tα λόγια είναι περιττά όταν η συγκίνηση και η θλίψηγεμίζουν την ψυχή...

@ Dee Dee
Ετσι ακριβώς Κατερίνα μου.
Καλή εβδομάδα κοριτσάρα μου.

@αντωνης
Καλή εβδομάδα να έχουμε "πατρίδα"


@Aθηνά
Γενοκτονία- Ξεριζωμός
353.000χιλ οι νεκροί...

@Ροδούλα
Οι ταλαιπωρημένοι λαοί,οι πονεμένοι έχουν κοινή ιστορία.
Καταλαβαίνει καλύτερα ο ένας τον άλλον.
Δεν γνώριζα ότι ήσουν Κύπρια Ροδούλα μου.
Καλή εβδομάδα κόρη μου:)

@ exeliximusic
Ευχαριστώ για το σχόλιο σου πατριώτη.
Γνωρίζω κι εκτιμώ την δουλειά σου,την ευαισθησία σου.
Συγκινήθηκα απίστευτα πολύ με το βίντεο,κατάφερες να ενώσεις την αφρόκρεμα των μουσικών και τραγουδιστών του ποντιακού στοιχείου και να δώσεις το πιο όμορφο αποτέλεσμα..
Εύχομαι ότι καλύτερο στην νέα σου δουλειά,καλή επιτυχία στις συναυλίες σου.