Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Ο ύπνος είναι για εκείνους που πλήττουν λέω πάντα δικαιολογώντας την τάση μου να ξυπνώ πολύ πρωί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.
Μου αρέσει να ξυπνώ πρωί,πριν ξεκινήσει ο μόχθος της ημέρας, φτιάχνω το καφεδάκι μου ξόρκι στα βαριά ακόμα βλέφαρα μου, βγαίνω στο μπαλκονάκι μου και αρμενίζω... ταξιδεύω στις αναμνήσεις, ανεβαίνω στο καραβάκιτων παιδικών ονείρων, ξεχνιέμαι στον καιρό, βυθίζομαι εκεί που δεν υπάρχει βυθός να με κρατήσει,σκοντάφτω στα ρηχά, κοιτάζω τον καιρό, παρατηρώ αν αλλάζουν οι οιωνοί μου,ζυγοσταθμίζω τον ζυγό μου, φτιάχνω τα γεφύρια μου για να γκρεμιστούν πολλές φορές μέχρι το βράδυ...
Κάθε πρωί περιμένω τα ψαροκάικα να γυρίσουν στο λιμανάκι,αφήνω ρευστή την ψυχή μου να χαθεί σε κινήσεις κυμμάτων,αφουγκράζομαι τα σκιρτήματα της θάλασσας,παρατηρώ τους γλάρους αν αφήνουν σκιά τις πρωινές ώρες...

















Δευτέρα πρωί μια μέρα ζεστή από το πρωί παρότι Νοέμβρης.Η θάλλασα λάδι,μια γαλανή γαλήνη, η υγρασία φιλήδονη σε ψηλά επίπεδα.Μου άρεσε γιατί η Θάσος είχε κρυφτεί κι ο ορίζοντας μου ήταν απεριόριστος.Στο βάθος ένα τάνκερ περίμενε από το προηγούμενο βράδυ τα ρυμουλκά να το οδηγήσουν στο λιμάνι.Μια μέρα όμορφη διάφορη από τις άλλες.
Τα ψαροκάικα γύρισαν γύρω στις εξήμιση χάραξαν τα νερά,γλάροι ακολουθούσαν,καλή η ψαριά.Από το ηχείο τους με ένταση που αναστάτωνε την ησυχία του πρωινού, ακουγόταν η φωνή του Καζαντζίδη "υπάρχω κι όσο υπάρχω θα υπάρχεις".Χαμογελούσα με τα πρωινιάτικα γούστα των ψαράδων σκεφτόμουν αυτούς που θα ξυπνούσε το τραγούδι...
Και μετά πάλι γαλήνη,ηρεμία και η θάλασσα γαληνοτάτη.
Ενα κοπάδι γλάρων όρμhσε σε συγκεκριμένο σημείο της θάλασσας και μετά ...μετά ξάφνιασμα, ξέμεινε το μάτι να κοιτά...ένα δύο τρία τέσσερα...κιάλλα?πέντε έξι επτά οκτώ δέκα δελφίνια...
Τι να πω και πως να περιγράψω το θέαμα?Πως να μεταχειριστώ τις λέξεις για να περιγράψω τον θησαυρό?Τις αισθήσεις και τον χτύπο της καρδιάς μου?Πως βρέθηκαν στα σχετικά ρηχά νερά?Εχω δει πολλές φορές δελφίνια ταξιδεύοντας Καβάλα Θάσο και αντίστροφα.Ομως τόσα πολλά ποτέ μου.

















Δεν κουνήθηκα ρούπι,δεν ήταν το θέαμα μια καθημερινή περιπέτεια,ήταν πολύτιμες εικόνες ζωής εκπληκτικής ομορφιάς.Αισθάνθηκα οτι η θάλασσα είναι ζωντανή και δεν αργοπεθαίνει όπως μας τονίζουν οι ειδήμονες,ότι έδώ είναι ο κήπος της Εδέμ.
Το βλέμμα μου χάιδευε αχόρταγο την επιφάνεια της θάλασσας τις κινήσεις τους τα πηδήματα τους τα ανασηκώματα τους,τα παράλληλα βυθίσματα τους,τιςεναλλαγές τους. Ασύληπτα άπιαστη ποιότητα ομορφιάς.
Εμειναν περίπου ένα τέταρτο και μετά οι φιγούρες τους μετακινήθηκαν στα πιο βαθιά στον κόρφο του ορίζοντα μου.
















Και η θάλασσα πάλι λάδι,λάδι που δεν άφηνε το καντήλι της ομορφιάς να σβήσει,λάδι νόημα στης κάθε στιγμής το πέρασμα.

18 σχόλια:

Maria Tzirita είπε...

Είδα στις ειδήσεις ότι είδαν δελφίνια στο Θερμαϊκό στη Θεσ/νίκη! Είχαν πάρει και πλάνα και τρελάθηκα! Έχω τρελή αδυναμία σε αυτά τα πλάσματα, είσαι πολύ τυχερή φίλη μου που τα είδες και μοιράστηκες μαζί μας με τόσο ζοφερά χρώματα τις εικόνες και τις αισθήσεις σου! Σε γλυκοφιλώ!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Όπως το είπες είναι χάρμα οφθαλμών, έχω κολυμπήσει με δελφίνια στην Ευβοια.Σε φιλώ και καλά να περνάς.

eirini είπε...

Αχ! να'μουν και εγώ δίπλα σου να πίναμε αυτό το καφεδάκι και να χαζεύαμε τα δελφινάκια!!! Τί όμορφα και έξυπνα ζώα! Πρόπερσυ το καλοκαίρι που ήμουν στην Σκιάθο είχα δει από πολύ κοντά λόγω του θαλάσσιου πάρκου στην Αλόννησο! Τί φοβερά που ήταν! Όταν έρθω, θέλω καφεδάκι σ'αυτό το μπαλκονάκι, έτσι; Σου στέλνω πολλά πολλά φιλάκια!!!!

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Εχει μια ηρεμία τα χαράματα !! Λιγοστοί και εκλεκτοί ήχοι!!
Με ελαφριά ψυχρούλα , κάθομαι κι αγναντεύω τη θάλασσα , όταν οι άλλοι ακόμα κοιμούνται, είναι υπέροχα , το ξέρω !!
Πήρα το Δρομάκι κι ήρθα !!
Σαν να ήμουνα εκεί , με ταξίδεψες Βόρεια και με έβαλες να κάτσω δίπλα σου στο τραπεζάκι στο μπαλκονάκι σου, μου σέρβιρες ελληνικό καφεδάκι και είδα τα καίκια , τους γλάρους, τα δελφίνια , τα είδα σου λέω !! Άκουσα και Καζαντζίδη !!
Να σαι καλά !!

dromaki είπε...

Mαράκι μου κοντά είναι ο Θερμαικός.Λες να έφτασαν ως εδώ ακολουθώντας κάποιο κοπάδι ψαριών?
Κι εγώ αισθάνομαι τυχερή και χαρούμενη για όλο αυτό.
Καλό βράδυ κούκλα μου.

dromaki είπε...

Αχτιδούλα μου τότε θα ξέρεις πόσο υπέροχα είναι από κοντά.
Τι έφτιαχνες στην Εύβοια βρε με τα δελφίνια?Ε?
Καλό βράδυ φιλενάδα θα τα πούμε αύριο πριν φύγω.

dromaki είπε...

Ειρηνούλα μου
θα σε περιμένω.Και καφεδάκι και ότι θες.Μόνο να έρθεις όσο κρατάει ο καιρός γιατί αν χαλάσει η θάλασσα και οι βοριάδες δεν παλεύονται στο μπαλκόνι.Κι έχει μια ανοιχτωσιά το σπίτι μου μπροστά που τίποτα δεν σταματάει τους αέρηδες.
Καλό βράδυ κοριτσάκι.

dromaki είπε...

Αθηνούλα μου το ξέρω ότι τα είδες.Ξέρω κι ότι άκουσες και Καζαντζίδη.Εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος το έχω ψυχανεμιστεί.
Αύριο το πρωί θα σου κάνω ελληνικό καφέ και θα τον βάλω δίπλα μου στο τραπεζάκι.Σαν νάσαι εδώ.Και ξέρω ότι θα το νοιώσεις.
Σε φιλώ γλυκά καλό σου βράδυ.

Νηφάλια Μέθη είπε...

και μενα μου φερνουν τα δελφινια μια ανεξηγητη χαρα..!

ευχαριστω για το μοιρασμα

καλο μας μηνα και να σαι παντα καλα!

LIA είπε...

Καλησπέρα, Δρομάκι, τι κάνεις;
Πόσο όμορφα όλα όσα μας έγραψες!
Να είσαι πάντα καλά.
Αν ποτέ έρθω στα μέρη σου, εκεί θα πιούμε μαζί το καφεδάκι μας.Βέβαια, να σου πω, ότι εγώ δεν ξυπνώ τόσο πρωί, αλλά για να απολαύσω αυτή την υπέροχη θέα, δε με πειράζει τίποτα.
Πολλά φιλιά

faraona είπε...

Αυτο κι αν ειναι ευτυχια!
Νασαι στο σπιτι σου,στο μπαλκονι σου και ναχεις ολο αυτον τον παραδεισο ριχμένο απλοχερα στα ποδια σου!
Υπαρχουν ανθρωποι που δεν βλεπουν τετοιες εικονες χρονια ολοκληρα!!!
Ισως και ποτε στην ζωη τους.
Εισαι πολυ τυχερο Δρομακι μου.
Και χαιρομαι που το απολαμβανεις το μπαλκονι σου και την υπεροχη θεα του.
Ευχομαι να περασεις ομορφα στον Κεχροκαμπο και να φτιαξεις ομορφα πραγματα με τα καινουργια μαλλακια που αγορασες.
Καλο βραδυ κοριτσι μου.

Ανώνυμος είπε...

ΤΩρα να πω οτι δε σε ζηλευω ψεμμα θα εναι..οταν ξυπναει η φυση το πρωι ειναι μαγεια..δυστυχως το ζω μονο σε διακοπες στο εξοχικο μου που εχω θεα το Αιγαιο!!και κανω αυτο που εκανες κι εσυ.πρωινος καφες στο ξημερωμα!!!βεβαια δεν εχω την τυχη να βλεπω δελφινακια!!ειναι μοναδικες στιγμες αυτες!!γαληνευουν την ψυχη

Δημιουργία είπε...

Αν είναι να ξυπνάς πρωί και να αντικρύζεις αυτές τις εικόνες, ποιος τον χρειάζεται τον ύπνο! Για εμάς που ξυπνάμε και αντικρύζουμε το γκρίζο της Αθήνας, καλύτερα το χάραμα να μας βρίσκει κοιμισμενους, να ονειρευόμαστε τέτοιες όμορφες στιγμές και εικόνες...

faraona είπε...

Dromaki μου
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΣΟΥ!
Ναναι γερη και υγιης ναχει τυχη σ οτι κι αν κανει και να την χαιρεσαι κι εσυ κι ο πατερας της.
Σε φιλω

"ζαχαρούλα.." είπε...

δρομάκι είσαι πολύ καλή και ο καλός θεούλης στο ανταποδίδει!!!

ελπίζω να είχες ένα όμορφο, γλυκό και παραδοσιακό ΣΚ στο χωριό!!!

σε φιλώ γλυκά..

Mariela είπε...

Αυτά είναι... Για όλα αυτά που περιγράφεις αγαπώ κι εγώ με πάθος τη θάλασσα...
Τα χαράματα είναι η αγαπημένη μου ώρα, μόνο που εγώ δεν ξυπνώ τόσο πρωί... απλά δεν έχω κοιμηθεί ακόμα...

day-dreamer είπε...

Μου αρέσουν αυτές οι εικόνες της ηρεμίας...
Ένα απο τα όνειρα μου είναι οι εικόνες που περιέγραψες...
Το καφεδάκι αυτό... που είναι τόσο διαφορετικό απο τα άλλα!
Ένα σπιτάκι να βλέπει στη θάλασσα!
Δεν ζητάω πολλά ε;;;
Έτσι θέλω να πιστεύω...
Θα εντάξω και τα δελφινάκια στο όνειρο :)
Είσαι πολύ τυχερή!
Να περνάς όμορφα!
Χαρηκα πολύ που πέρασα απο εδώ!

eirini είπε...

Δρομάκι μου πέρασα να δω τί κάνεις και να σου δώσω άνα φιλάκι!!!
Καλησπέρα!!!!

Τα'μαθα για το κομπιούτερ... τα 'μαθα! Περαστικά!!!