Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Εδειξε τα κάλπικα ο καιρός...
Στη στέρνα με τα κέρματα λίγα τα αληθινά...
Κεντάω την σημαία μου...
Ορτσα τα πανιά
πριν δύσει ο καιρός για άλλο όνειρο κι αρχή...
Παίξε ήλιε το δοξάρι...

5 σχόλια:

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Χαίρομαι που τυχαία ο δρόμος μ έφερε ξανά σε τούτο το σπιτάκι , το τόσο φιλόξενο κι αγαπητό !!

Ελπίζουμε Δρομάκι ,
πάντα ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες για τα παιδιά μας !!

Στέλνω τα γνωστά φιλικότατα σαμιώτικα μου χαιρετίσματα (και please δείξε μας και λίγες από τις υπέροχες δημιουργίες σου :) Μας έλειψες !!!!

Unknown είπε...

Απολύτως σωστά τα λόγια αυτά! Τελικά, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Αργά ή γρήγορα πέφτουν οι μάσκες και αποκαλύπτονται τα πραγματικά πρόσωπα και οι ανούσιες επιδιώξεις των ανθρώπων. Σε ποιον να βασιστείς, ποιος μπορεί να καταλάβει τα όνειρά σου για μια καλύτερη κοινωνία, ποιος μπορεί να παραμερίσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες, οι οποίες κρύβονται πίσω από την υποτιθέμενη "αγάπη" για τον συνάνθρωπο και να δει κατάματα την αλήθεια? Πως μπορούμε και κρίνουμε τους άλλους, ελαφρά τη καρδία, χωρίς να κάνουμε πρώτα αυτοκριτική και αυτοέλεγχο? Αυτοί είναι οι άνθρωποι όμως....μα ο καθένας δεν κρίνεται από τα λόγια, αλλά από τα έργα του, καθώς verba volant. Μάθαμε να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα μας πρίν σκεφτούμε και χωρίς να σκεφτούμε πόσο μπορεί να πικράνουμε τον διπλανό μας, πολλές φορές δε, προσπαθουμε να "τσακίσουμε" αυτόν που δε φτάνουμε...Έτσι όμως ποτέ δε θα τον φτάσουμε...Διότι για αυτόν που αμαυρώνουμε, μιλούν τα έργα και οι πράξεις του και αυτά μιλούν πιο δυνατά από όλους, από κάθε κακοήθεια, βρισιά και ζήλεια. Αυτά τα έργα είναι που τον κάνουν να έχει τη συνείδησή του ήσυχη, μα με μια πικρία ή καλύτερα μια συμπόνοια για αυτούς.....τους μικρόμυαλους, τους αδαείς, που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, χωρίς επίπεδο, γεμάτοι κακία, κενοί από οράματα....Αυτός όμως συνεχίζει, πιστός στις αξίες και στα ιδανικά του, τραβώντας πλώρη για αλλού, έτσι τελικά θα γίνει, βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, αντιληπτό από όλους το κενό που αφήνει.....μα δεν πειράζει, ας βγουν αυτοί μέσα από τον βούρκο της οχλαγωγίας και των άναρθρων κραυγών και ας φανούν αντάξιοι των περιστάσεων, καθότι ο πήχης πλέον είναι πολύ ψηλά, τόσο ψηλα που ήδη άρχισαν να ζαλίζονται στη σκέψη ότι πρέπει να τον ανεβάσουν κι άλλο....μπορούν άραγε? Καιρός γαρ εγγύς...ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα!

Δημιουργία είπε...

Ευχομαι να εχεις καλο μηνα, καλη εβδομαδα και ενα πολυ ομορφο και δροσερο καλοκαιρι!

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

"Παίξε ήλιε το δοξάρι"

τι στίχος!

Πέρασα για μια καληνύχτα.

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Μανούλα μου η Παναγία πάντοτε μαζί σας να σας χαρίζει τις ευλογίες της!

Θα προσπαθήσω να σε βρω και τηλεφωνικά, σε επιθύμησα!

Χρόνια Πολλά!!!