Μου έλειψε...
την διέσχισα...
παράμ...παράμ...παράμ...παραμυθένιο....
την διέσχισα...
πέταξα...στον ορίζοντα... την μοιράστηκα και την απόλαυσα...
επισκέφτηκα τον τόπο που γεννήθηκα
σ'αυτό το σημείο έσπειρα πολλά όνειρα...από παιδί...
κι είναι αυτές οι ανάγκες που καμιά φορά κολανε σαν βεντούζες...κι εγώ το είχα ανάγκη να απολαύσω το δειλινό στο καρφωμένο λιμάνι την ώρα που ο ήλιος μαζεύει τα δίχτυα του...την ώρα που ξεσκαλώνει και γλυστρά απαλά πίσω από το βουνό...
κι είναι αυτές οι ανάγκες που καμιά φορά κολανε σαν βεντούζες...κι εγώ το είχα ανάγκη να απολαύσω το δειλινό στο καρφωμένο λιμάνι την ώρα που ο ήλιος μαζεύει τα δίχτυα του...την ώρα που ξεσκαλώνει και γλυστρά απαλά πίσω από το βουνό...
παράμ...παράμ...παράμ...παραμυθένιο....
3 σχόλια:
ομορφη αναρτηση ,φωτογραφιες απιθανες , λεξεις γεματες συγκίνηση
να εισαι καλα
Ειρηνη Σ
κι εσύ νάσαι καλά καλή μου.
Ευχαριστώ που πέρασες.
Χαίρομαι που στον δρόμο της επιστροφής μου είσαι ακόμα εδώ. Για καλό μήνα πέρασα και καλό φθινόπωρο.
Δημοσίευση σχολίου