Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011















Μετρώ-ξαναμετρώ...
Τα χαμένα-τα κερδισμένα.
Τα περσινά-τα φετινά.
Τα πραγματοποιημένα-τα απραγματοποίητα.
Τους αγώνες-τις φυγές.
Τις παρηγοριές-τις θλίψεις.
Τα γέλια-τους λυγμούς.
Το λάβετε φάγετε...
Αναρωτιέμαι...
Οι σελίδες του χθες είναι πιο καθαρές από τις τωρινές?
Ανησυχώ
Ανησυχώ για τις βλάβες στα μυαλά τους και τις καθυστερήσεις...
Ανησυχώ γιατί πάλι θα ταλαιπωρηθούν τα νιάτα.
Ανησυχώ μην τους στραγγίσουν τις ψυχές τους στους δύσβατους καιρούς.
Σκέφτομαι
Οτι δεν μπορώ να φοβάμαι και να υπάρχω.
Μην ξεχάσω
Να μοιράσω και να μοιραστώ.

8 σχόλια:

Dee Dee είπε...

ο απολογισμος γινεται παντα για καλο
και παντα υπαρχουν περιθωρια εξελιξης
αρκει να υπαρχει διαθεση.

Μη φοβασαι
ο φοβος μπλοκαρει την εξελιξη

μοιρασου οσα αντεχεις ! :)

xxxxxxxxxx

χρυσάνθη είπε...

Δες το φως που βρίσκεται μπροστά σου!Μη συγκρίνεις το παρόν με το παρελθόν!!!Κοίτα μπροστά και προχώρα!!!!!!

Ειρηνη Σ είπε...

δρομακι πως να ξεχασεις αφου σκεφτεσαι????

Κλεάνθης είπε...

Μαρία, εάν και μικρότερος σε ηλικία, θα σε συμβούλευα να ενστερνιστείς το παρακάτω πολύ γνωστό ποίημα του Καβάφη..Ιθάκη:

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.

Πρέπει λοπόν παρά τις όποιες δυσκολίες αυναντούμε στην πορεία, να μένουμε πιστοί στο σκοπό μας και στο τέλος θα βγούμε κερδισμένοι...όλοι μας! Κλεάνθης

dromaki είπε...

Dee Dee
O απολογισμός έγινε για γνώση,για ζύγισμα...
Φοβάμαι μόνο για αυτά που θα γίνουν χωρίς εμένα ...
Μοιράζομαι,προσπαθώ...
Καλή σου μέρα κοπελιά

dromaki είπε...

χρυσάνθη
Δεν συγκρίνω Χρυσάνθη μου,προσπαθώ να διαπιστώσω...
Πάντα μπροστά καλή μου,πάντα μπροστά κοιτώ.

dromaki είπε...

Ειρηνη Σ
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα,ότι σκέφτομαι...
Καλή σου μέρα Ειρήνη:)

dromaki είπε...

Κλεάνθης
Να η έκπληξη!Δεν περίμενα να γράψεις εδώ:)
Μπορεί νάσαι μικρότερος αλλά έχεις κοφτερό μυαλό και κρίση που τα υπολογίζω.
Σέκτιμώ και το ξέρεις,όπως ξέρεις και τον λόγο που μου βγήκε όλο αυτό.
Το ποίημα που μου εγραψεςείναι από τάγαπημένα μου ,όμως ας μην ξεχνάμε τους ενδιαμεσους σταθμούς όπου επειδή ακριβώς είσαι άνθρωπος καμιά φορά η σκέψη δεν είναι τόσο υψηλή γιατί δεν την αφήνει η "πίκρα"
Πολλές φορές η ψυχή πέρα απόλα τάλλα κουβαλά και το παράπονο και δεν βρίσκει στο διάβα της σπουδαγμένους...
Θα μείνω σε αυτούς τους στίχους
"Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν."
Ευχαριστώ που πέρασες φίλε μου.