Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Μια χειμωνιάτικη μέρα μου...



















Η μέρα ξεκίνησε τις ώρες τις πρώτες,με μια ανατολή ελπίδα του κόσμου।





















Με -7 βαθμούς και μια πάχνη κρυστάλλινη,παγερή ,ακριβό στολίδι της φύσης।



















Το μέτωπο του ουρανού πεντακάθαρο, αετοί περήφανοι πετούν σκίζοντας το γαλάζιο σεντόνι...



















Λούνα η αγαπημένη μου πιστή φίλη।




































Οι κότες μου οι άναρχες που ποτέ δεν κάνουν τα αυγά τους στην ζεστή φωλιά με τα άχυρα...



















Τα προβατάκια του συγχωριανού που εξακολουθεί να τα κατεβάζει να βοσκήσουν μέσα στο χωριο...έτσι για παρεούλα...



















Κι ήταν εκεί που ήρθε το τηλεφώνημα του φίλου μου του Λάκη και η υπέροχη πρόταση του।
Πάμε μια βόλτα στο κάστρο?Πάρε και καφέ μαζί σου.
Στο κάστρο θα πήγαινα για πρώτη φορά.Πέταξα από την χαρά μου.
Ο δρόμος κακοτράχαλος,το τζιπ χοροπηδούσε ανελέητα..



















Πρώτη στάση στο κιόσκι,μοναδικό το τοπίο...ηδονικές οι εικόνες...



















Ο Νέστος,ο σιδηρόδρομος,το τρένο που κυλούσε αργά στα στενά φυγάδευσαν την σκέψη μου।
Το βλέμμα προσπαθούσε να εκτιναχθεί ακόμα πιο πέρα...ακόμα πιο πέρα...





















Το κάστρο κουβαλά τα χρώματα του,την δροσιά του ακόμα κι αυτές τις κρύες μέρες του χειμώνα


































Αγνωστο
,λησμονημένο από τα χρόνια,πέτρες,χαλάσματα παντού.
Καμιά αρχαιολογική υπηρεσία δεν το επισκέφτηκε,κανένας δημόσιος φορέας δεν νοιάστηκε.
Ολα πατρίδα είναι,γιατί τόση αδιαφορία?




















Μετέωρες πέτρες εκτεθειμένες στο πέρασμα του χρόνου
Κι ήθελα εδώ να φτιάξω καινούργια λάσπη,γερή, να ξαναφτιάξω τα θεμέλια του...




















Κι εδώ στην άκρη της κορυφής
ένιωσα σαν να ανέβηκα στην στέγη του κόσμου και δραπέτευσα από εκεί στου ονείρου μου το διάστημα....



















Απόβραδο,αμυδρό φως,χαμηλοί τόνοι
Ξόδεψα την μέρα μου όμορφα με ένα χαμόγελο αιχμάλωτο για ώρες πολλές στα χείλη...

14 σχόλια:

Dee Dee είπε...

Οι κοτες πηραν απο την αφεντικινα τους :)

Σιγα μην ηταν φυσιολογικες και ακολουθουσαν τα στερεοτυπα!!

Απιστευτες φωτογραφιες. Ειδικα εκεινη που φαινεταο ο Νεστος και ο σιδηροδρομος!!!!!!
Τι υψομετρο ησασταν και φαινοταν ετσι οι κορυφες του βουνου;; ! Ησουν οντως στη σοφιτα του κοσμου;; :):)

Σε φιλω και κλεβω λιγο απο τα ματια σου και την ομορφια που ρουφηξες!!

Να χαιρεσαι και την κορουλα σου για χθες. Παντα ευτυχισμενη γεματη υγεια και παθος :)

Σας αγαπω πολυ!!!!!!!!!

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

dromaki είπε...

Dee Dee
Αγαπημένη μου,ειλικρινά χαίρομαι που είναι ατίθασσες:)
Δεν γνωρίζω το υψόμετρο,πρώτη φορά πήγαινα.Ρώτησα αλλά κανείς δεν γνωρίζει να μου πει.Την επόμενη φορά όμως που θα πάω θάχω οργανωθεί κατάλληλα.
Ισως να μην είναι τόσο ψηλά αλλά το τοπίο είναι απίστευτα επιβλητικό κι εγώ εκεί στην άκρη του βράχου αισθανόμουνα ότι ήμουν στην σοφίτα του κόσμου:))
Το πιο σπουδαίο είναι ότι στα 15-20 μέτρα πάνω από το κεφάλι μου με περιεργαζόταν ένας τεράστιος αετός τον οποίο δεν κατόρθωσα να φωτογραφήσω γιατί η μηχανή μου έμεινε από μπαταρία.
Υπάρχει κι ένα σπήλαιο με σταλακτίτες -σταλαγμίτες δυσπρόσιτο αλλά μου έχει μπει ο διάολος να το επισκεφτώ.Ελπίζω να τα καταφέρω...
Ευχαριστώ για τις ευχές σου για την ομπρελίτσα.
Σ'αγαπώ,σε φιλώ.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ο,ΤΙ πιο όμορφο στις μέρες μας τούτη βόλτα που σεργιάνισες και μας.
Ξέρω την αίσθηση ψηλά στο βουνό...αισθάνεσαι ΥΠΕΡ-ΠΛΗΡΗΣ!!!!

Γέλασα με την ...πορτογύρα την κότα σου

Αααα πρόβατα...... θα έχεις και φρέσκο γάλα για γιαούρτι.
Αν ειχατε αμάραντο και στα μέρη σου, το γάλα των προβάτων που θα έτρωγαν απ' αυτό θα μύριζε ακόμη πιο ωραια.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Αστοριανή είπε...

...μαγεύτηκα με το ταξίδι!
Τί ομορφιά, γνήσια, ελληνική!

Προχώρησα, όμως, και πάρα-κάτω(!)
κι είδα χιόνιαπου δεν το πίστευα...
νόμιζα ότι μόνο εμείς περάσαμε παρόμοιες χιονιές...
άσε που ο δικός μου ο ...χιονάνθρωπος
ερωτεύτηκε τη δική σου... με τη σκούπα!!!

Τα δε χριστουγεννιάτικα΄σου, πολύ όμορφα...
Είναι, όμως, 12.22 μετά τα μεσάνυχτα,
και
ελπίζω να συναντηθούν οι...δρόμοι μας.
Η μακρυνή "αστοριανή", περιμένει...
Να είσαι καλά,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα,
αστοριανή,
ΝΥ

Ανώνυμος είπε...

τόσες φορές έχω έρθει στο χωριό αυτό το ρημαδοκάστρο ποτέ δεν το έχω επισκεφτεί.

ωραίες φωτογραφίες.

καμία από το καϊνάκι; έμαθα ότι το έφτιαξαν :-)

by cortlinux

dromaki είπε...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
Γλαρένια μου ακριβώς όπως το είπες ΥΠΕΡ-ΠΛΗΡΗΣ.Ξεχνάς τα πάντα εκεί πάνω κι αισθάνεσαι ότι είσαι ένα με τον ουρανό την γη τα στοιχεία της φύσης...
Η μία κότα μου από τις πορτογύρες δυστυχώς έφαγε το κεφάλι της στην κυριολεξία από ένα κουνάβι...έτσι επικυρώθηκε αυτό που λέγεται"αν φύγεις από το μαντρί θα σε φάει ο λύκος"
Σκέφτομαι να πάρω και κατσικούλα και παπίτσες...θα δούμε...
Νάσαι πάντα καλά,χαίρομαι όταν περνάς:)

dromaki είπε...

Αστοριανή
τα βήματα σου σε φέρανε από το δρομάκι μου και χάρηκα με την παρουσία σου εδώ.
Σήμερα το πρωί χιόνιζε κι ασυναίσθητα το μυαλό μου πήγε σε σένα στα χιόνια τα πολλά που είχατε στην Ν.Υ στον δικό σου ερωτευμένο χιονάνθρωπο και το χαμόγελο χάραξε τα χείλη μου.
Το χωριό μου(Κεχρόκαμπος Καβάλας)δεν βρίσκεται σε ιδιαίτερα μεγάλο υψόμετρο(360μ)ωστόσο χιονίζει τον χειμώνα αρκετές φορές κι έχει φτάσει φέτος η θερμοκρασία στους -15 βαθμούς.Αυτό που μου αρέσει πάρα πολύ είναι η μυρωδιά του ξύλου που υπάρχει διάχυτη στην ατμόσφαιρα είτε από τις ξυλόσομπες είτε από τα τζάκια.
Τα Χριστουγεννιάτικα μας ήταν από απλά υλικά ωστόσο έγιναν με μεράκι και πολλή αγάπη.
Μακρινή Αστοριανή εύχομαι ότι καλύτερο σε σένα και την οικογένεια σου.
Ελπίζω κάποια στιγμή να συναντηθούν οι δρόμοι μας:)

dromaki είπε...

sakidio
γιούπιιιιιι χάρηκα πολύ πολύ πολύ...σε είχα χάσει κάποια στιγμή...
Ωστε δεν σε πήγανε ποτέ στο ρημαδοκάστρο ε? Βρίσκεται πάνω από το αλάνι και πηγαίνεις μόνο με 4Χ4.Για το σπήλαιο γνωρίζεις?
Οσο για το καινάκι τίποτα δεν έγινε εκεί.Το μόνο έργο που έγινε είναι η πλατεία του χωριού.
Στις 26 του Φλεβάρη κατεβαίνουμε Αθήνα 50 άτομα από το χωριό(όλο το χορευτικό μικροί μεγάλοι και οι συνοδοί τους)για να παραβρεθούμε,να χορέψουμε,να διασκεδάσουμε στο χορό των Κεχροκαμπιτών της Αθήνας που θα γίνει στο Κορτσόπον.Τι λες θα τα καταφέρεις να έρθεις κι εσύ?Θα χαρώ πάρα πολύ να σε δω.
Cortlinux μου έδωσες μεγάλη χαρά που πέρασες:)

Ανώνυμος είπε...

έχω ενημερωθεί για τον χορό αλλά δυστυχώς δεν θα μπορέσω να έρθω. θα μου άρεσε να έρθω και για να δω αλλά και να χορέψω (όσο ξέρω). όμως όταν είναι να ανεβώ θα σε στείλω ιμέιλ να βρεθούμε.

δυστυχώς είχα πάθει πρόβλημα με τον μπλόγκερ οπότε μετακόμισα σε νέο ιστολόγιο. όποτε θέλεις πέρνα, θα μου είναι μεγάλη χαρά.

να περάσετε καλά στο χορό.

θέλουμε κι άλλες φωτογραφίες από το χωριό. ζώντας εκεί έχεις ανακαλύψει πολύ ωραία πλάνα του.

:-)

RedHat είπε...

Μαγεύτηκα. Τι εικόνες τόσο οι αληθινές όσο και εκέινες που σχηματίστηκαν στο μυαλό μου, σαν να ήμουν εκεί και να εβλεπα γύρω.
Με ξεσήκωσες, αλλά είναι τόσο μακρυά.
Να είσαι καλά να ανεβαίνεις σ΄ολες τις κορυφές της ελλάδας.
Οσο για τις κότες σου........αλανιάρες και με χαρακτήρα.
Καλό σου βράδυ

dromaki είπε...

sakidio
Θα περιμένω e-mail σου όταν έρθεις.Θα χαρώ πάρα πολύ να τα πούμε.
Ναι το είχα δει ότι είχες πρόβλημα.

Ζω μόνιμα εδώ από τον περασμένο Απρίλη.Παρόλο που τον χειμώνα η μοναξιά είναι μεγάλη έχει και την όμορφη πλευρά του όλο αυτό.
Αν έχεις facebook γίνε μέλος στην ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Κεχροκάμπου.Εκεί έχω πολλές φωτογραφίες και από το χωριό και από τις δραστηριότητες μας.
Καλό απόγευμα.

dromaki είπε...

RedHat
φιληνάδα είναι πάρα πολύ όμορφα εδώ.
Σήκω κι έλα,μια απόφαση είναι.Πάρτην.θα δημιουργήσουμε θα περάσουμε τέλεια.Ειλικρινά θα χαρώ πάρα πάρα πολύ.
Σε φιλώ γλυκά:)

Arkon είπε...

ωραία βόλτα
μπράβο κ για τις φωτογραφίες του κάστρου
πιο κάτω στο ποτάμι-τοξότες- ήμουν φαντάρος, θα ανέβω κι εγώ να βρω το κάστρο καμια φορά.

Arkon είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.