Κατάλαβε: Είμαι η φλογέρα Πέταξε τρύπες ξάφνου Από το σώμα του Κι αντήχησαν Ονειρα σ'έξι νότες Απ΄τη στιγμή εκείνη κι' ύστερα Εχασε Την επαφή με τις ρίζες.
Ντύθηκες τα φθινοπωρινά δρομάκι... Μελαγχολικό το τραγούδι της φλογέρας μακριά από τις ρίζες της... Όμως τόσο γλυκιά αυτή η μελαγχολία, όσο ακριβή και γνώση που κουβαλά το φθινόπωρο...
Τραγούδα δρομάκι, τραγούδα να έρχονται οι διαβάτες να ξαποσταίνουν, να ζεσταίνονται όταν θα φυσάει βοριαδάκι....
Πρωτα απο ολα η Λουνα ειναι μια θεα πεντάμορφη. Καλε οχι μονο εχω έρθει αλλά εχω ευχηθεί και για το νεοφώτιστο.... αλλά τι περιμενεις; δεν ερχεται μονο του... ασε που στα σχόλιά μου σου ειπα και με ενα πονο....φαντασου! "οτι του κατεβεί του Λολοστεφανή"
κόκκινη ομπρελίτσα εσύ ξέρεις ότι αγαπώ το ίδιο πολύ το Φθινόπωρο με την Ανοιξη.Μαγευτικές εποχές για μένα αρκεί η θεά φύση να μας τις δώσει σε όλο το μεγαλείο τους.Λατρεύω τους καρπούς του Φθινοπώρου,τα χρώματα του τις βροχούλες,τ'αεράκια. Καλή σου μέρα,καλή δουλίτσα.
Αθηνούλα μου η ιστορία του bamboo που μεταμορφώθηκε σε φλογέρα,τρελάθηκε από τον ήχο,ονειρεύτηκε...ξέφυγε και ξέχασε τις ρίζες του! Καλή σου μέρα καθόλου Φθινοπωρινή απότι βλέπω:))
πουαντερι αχ κοπέλα μου όταν το μυαλό είναι σκορπισμένο σε χίλιες υποχρεώσεις αυτά παθαίνει κανείς... Τρία παιδιά έκανα με πολλούς πόνους...αυτό εδώ είναι το εγγόνι μου. Δεν πειράζει βρε μέβαλες στην διαδικασία της σκέψης του "μένα πόνο" Καλή σου μέρααααα:))
Τί όμορφα που είναι τα φθινοπωρινά σου δρομάκι...καθόλου δεν με μελαγχολούν. Η φλογέρα σου μόνο με μελαγχολεί, καθώς και οτιδήποτε που ξεχνά ή αναγκάζεται να φύγει μακρυά από τις ρίζες του...
τον πηρε ψηλα τον αμανε η φλογερα και ξεχασε τι ηταν ε? ε καλα. δεν πειραζει. μπηκα και μου μυρισε φθινοπωρο, καρποι και χρωματα, ομορφια και μελαγχολια. ξαποστασα. μια αγκαλια μανουλα.
Τι όμορφα φθινοπωρινά, παραδεισένια χρώματα είναι αυτά;Πολύ μου αρέσουν.Η φλογέρα "ξεσπιτώθηκε" αλλά δεν πέθανε.Θα ζει αιώνια κι εμείς ακούοντας τους γλυκούς της ήχους, θα σκεφτόμαστε με πόση σοφία και ομορφιά ο Θεός, έπλασε τον κόσμο μας.Εμείς βέβαια οι άνθρωποι, μην αντέχοντας την τόση ομορφιά,τον ασχημαίνουμε μερικές φορές με τις πράξεις μας. Θυμήθηκα κι ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ και το τραγουδούσαμε συχνά στο σχολείο.
Για δες χαράζει στο βουνό η νύχτα χαιρετάει, κοντεύουν τ' άστρα να σβηστούν κι ο ουρανός γελάει.
Γλυκά η φλογέρα του βοσκού από τη ράχη πέρα, στέλνει γλυκούς χαιρετισμούς στο φως και στην ημέρα.
Άκου τραγούδι αηδονιού μιλεί με τη φλογέρα! Τι συναυλίες είν' αυτές γεμίζουν τον αέρα!
Μπορεί να το ξέρεις, η μουσική του είναι υπέροχη!Θα σου στείλω e-mail. Σε φιλώ καλό μου,Δρομάκι.
Aliki ΜΟΥ Καβαλοκάλαμο η φλογέρα μαγεύτηκε από τον ίδιο της τον ήχο και...ξέχασε την καταγωγή της:) Λατρεύω τους φθινοπωρινούς καρπούς Αλικάκι μου και τα χρώματα τα φθινοπωρινά. Σε φιλώ.
αχτίδα μου μελαγχολία του Σεπτέμβρη:)) Kάι βέβαια λατρεύω κι εγώ την άνοιξη την ανανέωση τα χρώματα,απλά μου αρέσει και το Φθινόπωρο,οι βροχές,οι αέρηδες... Σε φιλώ
λια μου φιλενάδα μου η φλογέρα για μένα έχει μαγικό ήχο,μαγικοί είναι και αυτοί που την παίζουν. Το τραγουδάκι αυτό δεν το ξέρω όμως τα λόγια του είναι καταπληκτικά.Θάθελα νακούσω και την μουσική του. Εμαθα ότι τρυγούσατε αυτές τις μέρες.Καλόπιοτο το κρασί σου. Σε φιλώ φίλη μου
Maria Tzirita Καλή εβδομάδα Μαράκι μου. Που τρέχω ε?Χαχαχαχα.Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτι μας(Πολιτιστικός Σύλλογος)στην Κωνσταντινούπολη. Σε φιλώ γλυκά
κοπέλα με το καναρινί φόρεμα αχ καναρινένια μου με τον όμορφο λόγο σου τον τρυφερό. Είσαι αλλιώτικο πλάσμα και σαγαπώ. Δεν σέχω ξεχάσει,χρόνο δεν έχω πολύ στην διάθεση μου. Σε φιλώ γλυκά καλή εβδομάδα να έχεις.
Τι φανταστικά φθινοπωρινά.. μας έβαλες Δρομάκι μου;
Όμορφα και πρωτότυπα!
Μια γλύκα μαζί με χάδι λίγο μελαγχολικό..
"Ίδια φλογέρα έχω και εγώ μ’ εννια φωνές φλογέρα,
Απ’ακρη σ’ άκρη ολόστρωτα μ’ άσπρη κερί δεμένη. Τώρα κοντά την έκανα. Μούκοψε το καλάμι και τούτο μου το δ΄χτιλο και μου πονάει ακόμα.
Ξύλο δεν ήσουν άλαλο κι ανώφελη βεργούλα κι ο μαύρος σου χάρισα ακέρια την ψυχή μου; Σώδωκα αθάνατη φωνή και πόνο και γλυκάδα που σε ζηλεύουν σαν σ’ ακούν ακόμα και τ’ αηδόνια. Τ’ έχεις φλογέρα μου και κλαις και μου παραπονιέσαι;"
Πέραν από τις υπέροχες φωτογραφίες σου, εντυπωσικάστηκα από την εικόνα με τις φλογέρες. Εκεί διέκρινα στο βάθος έναν παλμογράφο με ένα μικρόφωνο πάνω του. 'Ενα ηλεκτρονικό όργανο που μετρά διάφορα μεγέθη, ανάμεσα σ' αυτά και τη συχνότητα. Προφανώς ο κατασκευαστής ελέγχει τις φλογέρες του με τον παλμογράφο. Πολύ εντυπωσιακό και μη αναμενόμενο από μιά χώρα σαν την Τουρκία που έχουμε συνηθίσει να την υποτιμούμε...
Heliotypon Χαίρομαι που διάβηκες από το δρομάκι μου,το λέω ειλικρινά. Χαίρομαι επίσης που παρατήρησες "είδες" την εικόνα και δεν πέρασε το βλέμμα σου απλά από αυτήν. Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι από το flickr(λάθος μου που δεν το έγραψα)δεν είναι δική μου. Ευχαριστώ για το πέρασμα σου. Καλή ημέρα νάχεις.
34 σχόλια:
Ντύθηκες τα φθινοπωρινά δρομάκι...
Μελαγχολικό το τραγούδι της φλογέρας μακριά από τις ρίζες της...
Όμως τόσο γλυκιά αυτή η μελαγχολία, όσο ακριβή και γνώση που κουβαλά το φθινόπωρο...
Τραγούδα δρομάκι, τραγούδα να έρχονται οι διαβάτες να ξαποσταίνουν, να ζεσταίνονται όταν θα φυσάει βοριαδάκι....
Καλημέρες φθινοπωρινές δρομάκι μου...
άλλαξες και μ'αρέσεις!!!!
σε φιλώ..
Δρομάκι μου φιλόξενο , αυτό που γράφεις , σαν γρίφος μου μοιάζει!
Η ιστορία του καλαμιού που κόπηκε, φτιάχτηκε και μεταμορφώθηκε σε μελωδική φλογέρα ?
Σου πάνε τα φθινοπωρινά στολίδια !!!
Σαμιώτικα φιλιά !!
Πρωτα απο ολα η Λουνα ειναι μια θεα πεντάμορφη.
Καλε οχι μονο εχω έρθει αλλά εχω ευχηθεί και για το νεοφώτιστο....
αλλά τι περιμενεις; δεν ερχεται μονο του...
ασε που στα σχόλιά μου σου ειπα και με ενα πονο....φαντασου!
"οτι του κατεβεί του Λολοστεφανή"
Δρομακι μου
τα χρωματα που εβαλες ειναι υπεροχα.
Χωριστικε απ τις ριζες αλλα τωρα μπορει με τον ηχο να ονειρευεται ε?Ειναι μεγαλη υποθεση αυτο.
πολλα πολλα φιλια και μια αγκαλια μεγαλη.
κόκκινη ομπρελίτσα
εσύ ξέρεις ότι αγαπώ το ίδιο πολύ το Φθινόπωρο με την Ανοιξη.Μαγευτικές εποχές για μένα αρκεί η θεά φύση να μας τις δώσει σε όλο το μεγαλείο τους.Λατρεύω τους καρπούς του Φθινοπώρου,τα χρώματα του τις βροχούλες,τ'αεράκια.
Καλή σου μέρα,καλή δουλίτσα.
Καλημέρα ζαχαρένια μου
βιάστηκα ν'αλλάξω αλλά και μένα μου αρέσει.
Φιλιάααααα
Αθηνούλα μου
η ιστορία του bamboo που μεταμορφώθηκε σε φλογέρα,τρελάθηκε από τον ήχο,ονειρεύτηκε...ξέφυγε και ξέχασε τις ρίζες του!
Καλή σου μέρα καθόλου Φθινοπωρινή απότι βλέπω:))
πουαντερι
αχ κοπέλα μου όταν το μυαλό είναι σκορπισμένο σε χίλιες υποχρεώσεις αυτά παθαίνει κανείς...
Τρία παιδιά έκανα με πολλούς πόνους...αυτό εδώ είναι το εγγόνι μου.
Δεν πειράζει βρε μέβαλες στην διαδικασία της σκέψης του "μένα πόνο"
Καλή σου μέρααααα:))
Φαραωνίτσα μου ακριβώς έτσι,να ονειρεύεται να ταξιδεύει...
Είναι μεγάλη υπόθεση...
Χαίρομαι που σου αρέσουν τα χρώματα μου.
Καλή μας μέρα:)
Καταπληκτικό το φθινοπωρινό σου σπίτι! Και το τραγούδι εξίσου... Φιλάκια Δρομάκι μου!
Τί όμορφα που είναι τα φθινοπωρινά σου δρομάκι...καθόλου δεν με μελαγχολούν. Η φλογέρα σου μόνο με μελαγχολεί, καθώς και οτιδήποτε που ξεχνά ή αναγκάζεται να φύγει μακρυά από τις ρίζες του...
Σου πάνε αυτά τα χρώματα!
Ωραίες στιγμές του Λόγου και του Φωτός!
τον πηρε ψηλα τον αμανε η φλογερα και ξεχασε τι ηταν ε?
ε καλα.
δεν πειραζει.
μπηκα και μου μυρισε φθινοπωρο, καρποι και χρωματα, ομορφια και μελαγχολια.
ξαποστασα.
μια αγκαλια μανουλα.
Φιληνάδα μελανχολία βλέπω ή μου φαίνεται; ωραίο το Φθινόπωρο μα προτιμώ την Άνοιξη και τα χρώματα της.Άντε να δούμε πότε θα έρθεις...
Τι ομορφες φωτο..
Καλο φθινοπωρο δρομακι :)
Δρομάκι μου, καλησπέρα!
Τι όμορφα φθινοπωρινά, παραδεισένια χρώματα είναι αυτά;Πολύ μου αρέσουν.Η φλογέρα "ξεσπιτώθηκε" αλλά δεν πέθανε.Θα ζει αιώνια κι εμείς ακούοντας τους γλυκούς της ήχους, θα σκεφτόμαστε με πόση σοφία και ομορφιά ο Θεός, έπλασε τον κόσμο μας.Εμείς βέβαια οι άνθρωποι, μην αντέχοντας την τόση ομορφιά,τον ασχημαίνουμε μερικές φορές με τις πράξεις μας.
Θυμήθηκα κι ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ και το τραγουδούσαμε συχνά στο σχολείο.
Για δες χαράζει στο βουνό
η νύχτα χαιρετάει,
κοντεύουν τ' άστρα να σβηστούν
κι ο ουρανός γελάει.
Γλυκά η φλογέρα του βοσκού
από τη ράχη πέρα,
στέλνει γλυκούς χαιρετισμούς
στο φως και στην ημέρα.
Άκου τραγούδι αηδονιού
μιλεί με τη φλογέρα!
Τι συναυλίες είν' αυτές
γεμίζουν τον αέρα!
Μπορεί να το ξέρεις, η μουσική του είναι υπέροχη!Θα σου στείλω e-mail.
Σε φιλώ καλό μου,Δρομάκι.
Καλημέρα και καλή βδομάδα φίλη μου! Πού τρέχεις πάλι;...
Μανούλα μου σε όλες σου τις εποχές μου αρέσεις!
Φλογέρα μου, ήχησες μέσα μου ήχους γλυκούς... φθινοπωρινούς... σε ευχαριστώ!
Maria Tzirita
Μαράκι μου χαίρομαι που σου αρέσουν και τα χρώματα αλλά και το τραγούδι.
Ομορφο Φθινόπωρο να έχουμε κούκλα μου
eirini μου
ταγαπώ αυτά τα χρώματα γιαυτό βιάστηκα να ταλλάξω κι ας σκάει ο τζίτζικας ακόμα έξω:)
Σωστό Φθινόπωρο να έχουμε.
Π.Κ
του λόγου του φωτός και της φύσης.
Καλό μας Φθινόπωρο:))
Aliki ΜΟΥ
Καβαλοκάλαμο η φλογέρα μαγεύτηκε από τον ίδιο της τον ήχο και...ξέχασε την καταγωγή της:)
Λατρεύω τους φθινοπωρινούς καρπούς Αλικάκι μου και τα χρώματα τα φθινοπωρινά.
Σε φιλώ.
αχτίδα μου
μελαγχολία του Σεπτέμβρη:))
Kάι βέβαια λατρεύω κι εγώ την άνοιξη την ανανέωση τα χρώματα,απλά μου αρέσει και το Φθινόπωρο,οι βροχές,οι αέρηδες...
Σε φιλώ
Roadartist
χαίρομαι που σου αρέσουν κούκλα μου.
Καλό Φθινόπωρο και σε σένα:)
λια μου
φιλενάδα μου
η φλογέρα για μένα έχει μαγικό ήχο,μαγικοί είναι και αυτοί που την παίζουν.
Το τραγουδάκι αυτό δεν το ξέρω όμως τα λόγια του είναι καταπληκτικά.Θάθελα νακούσω και την μουσική του.
Εμαθα ότι τρυγούσατε αυτές τις μέρες.Καλόπιοτο το κρασί σου.
Σε φιλώ φίλη μου
Maria Tzirita
Καλή εβδομάδα Μαράκι μου.
Που τρέχω ε?Χαχαχαχα.Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτι μας(Πολιτιστικός Σύλλογος)στην Κωνσταντινούπολη.
Σε φιλώ γλυκά
κοπέλα με το καναρινί φόρεμα
αχ καναρινένια μου με τον όμορφο λόγο σου τον τρυφερό.
Είσαι αλλιώτικο πλάσμα και σαγαπώ.
Δεν σέχω ξεχάσει,χρόνο δεν έχω πολύ στην διάθεση μου.
Σε φιλώ γλυκά καλή εβδομάδα να έχεις.
Καλησπέρα δρομάκι! Μ'άρεσε η καινούργια φωτογραφία στο προφίλ! Ωραία χρώματα!
Ειρηνούλα μου
το πρόσεξες.Μπράβο παρατηρητικότητα:))
Τι φανταστικά φθινοπωρινά..
μας έβαλες Δρομάκι μου;
Όμορφα και πρωτότυπα!
Μια γλύκα μαζί με χάδι λίγο μελαγχολικό..
"Ίδια φλογέρα έχω και εγώ μ’ εννια φωνές φλογέρα,
Απ’ακρη σ’ άκρη ολόστρωτα μ’ άσπρη κερί δεμένη.
Τώρα κοντά την έκανα. Μούκοψε το καλάμι
και τούτο μου το δ΄χτιλο και μου πονάει ακόμα.
Ξύλο δεν ήσουν άλαλο κι ανώφελη βεργούλα
κι ο μαύρος σου χάρισα ακέρια την ψυχή μου;
Σώδωκα αθάνατη φωνή και πόνο και γλυκάδα
που σε ζηλεύουν σαν σ’ ακούν ακόμα και τ’ αηδόνια.
Τ’ έχεις φλογέρα μου και κλαις και μου παραπονιέσαι;"
Καλό μας φθινόπωρο!
Φιλάκια και καλό Σαββατοκύριακο!
Φιληναδούλα μου καλως ήρθες θα τα πούμε στο τηλέφωνο.Καληνύχτα!
Πέραν από τις υπέροχες φωτογραφίες σου, εντυπωσικάστηκα από την εικόνα με τις φλογέρες. Εκεί διέκρινα στο βάθος έναν παλμογράφο με ένα μικρόφωνο πάνω του. 'Ενα ηλεκτρονικό όργανο που μετρά διάφορα μεγέθη, ανάμεσα σ' αυτά και τη συχνότητα. Προφανώς ο κατασκευαστής ελέγχει τις φλογέρες του με τον παλμογράφο. Πολύ εντυπωσιακό και μη αναμενόμενο από μιά χώρα σαν την Τουρκία που έχουμε συνηθίσει να την υποτιμούμε...
Heliotypon
Χαίρομαι που διάβηκες από το δρομάκι μου,το λέω ειλικρινά.
Χαίρομαι επίσης που παρατήρησες "είδες" την εικόνα και δεν πέρασε το βλέμμα σου απλά από αυτήν.
Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι από το flickr(λάθος μου που δεν το έγραψα)δεν είναι δική μου.
Ευχαριστώ για το πέρασμα σου.
Καλή ημέρα νάχεις.
Δημοσίευση σχολίου