Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

Ταξίδι στην Πόλη.

Ωρα αναχώρησης 4.30 το πρωί.Τόπος αναχώρησης ο Κεχρόκαμπος.
Ηταν όλοι τους εκεί,σαράντα άτομα, από τις 4 τα ξημερώματα.Πριν τα κοκόρια λαλήσουν.Με βλέματα γεμάτα ανυπομονησία αλλά και ανησυχία.
Στην βολή των θέσεων οι νέοι διαλέξαν γαλαρία,οι υπερήλικες μπροστινές θέσεις.
Περάσαμε τα σύνορα χωρίς καθυστέρηση.Πρώτος σταθμός η Ραιδεστός.Καφεδάκι με θέα την θάλασσα του Μαρμαρά.


















Εκεί και ο πλανόδιος κουλουράς(μεταξύ μας τα ελληνικά κουλούρια είναι πιο νόστιμα)στήθηκε να τον φωτογραφήσω.
















Σε μιάμιση ώρα είμασταν στην Κωνσταντινούπολη.
Δρόμοι μαγεία με ΄νησίδες γεμάτες λουλούδια.
Στην Πόλη είχα ξαναπάει.Αλλά κι αυτή την φορά όπως και την πρώτη η συγκίνηση νότισε τα μάτια.Αισθανόμουν ότι αυτή η τεράστια πόλη μου ήταν γνώριμη ότι την ήξερα σπιθαμή προς σπιθαμή...
Πήγαμε κατευθείαν στο Καπαλί Τσαρσί,την σκεπαστή αγορά,το πολύμορφο παζάρι.
Ξεχυθήκαμε στα δρομάκια του χαζεύοντας την πραμάτεια των καταστημάτων,κάναμε απίστευτα παζάρια,γεμίσαμε τα χέρια μας με άχρηστα στην ουσία πραγματα ,ναργιλέδες,ντέφια και κομπολόγια χαθήκαμε στα στενά και το ευχαριστηθήκαμε.Για ένα τρίωρο περιπλανηθήκαμε στα χρώματα και κουρασμένοι στην κυριολεξία πήγαμε στο ξενοδοχείο για δίωρη ξεκούραση

















Το βράδυ φαγητό και διασκέδαση.Σε κάτι δρομάκια και μαγαζάκια όμοια με της Πλάκας.Πραγματική διασκέδαση.
Μες την καρδιά της Πόλης μία Τουρκάλα νύφη,μία χορεύτρια οριεντάλ,μία Τουρκάλα ξεναγός και μία ομάδα Ελλήνων χορεύανε ακατάπαυστα στους ρυθμούς της ποντιακής λίρας.Απίστευτη κατάσταση.
















Οι μεγαλύτεροι ευχαριστηθήκανε και το ουρί.Η αλήθεια είναι ότι το ουρί ευχαριστήθηκε περισσότερο γιατί η χαρτούρα έπεσε άφθονη...
















Επιστροφή στοξενοδοχείο και βέβαια δεν γίνεται κουβέντα για ύπνο.Η νεολαία μας γυρνούσε από δωμάτιο σε δωμάτιο οι γυναίκες ντυμένες με στολές οριεντάλ και οι άνδρες να ακολουθούν...

Επόμενη μέρα πρώτος σταθμός η πλατεία του Σουλταν Αχμέτ ο Ιππόδρομος.




















Μετα στο τζαμί του Σουλτάν Αχμετ ή μπλε τζαμι























Οι Τούρκοι πλένανε τα πόδια τους για να μπουν στο τέμενος.Εμείς έπρεπε να βγάλουμε τα παπούτσια και να σκεπάσουμε τους γυμνούς ώμους.






















Αγία Σοφία...τι να πει κανείς...
Ασάλευτη μες στις πνοές μας...από τ'απελπισμένα βάθη η ιστορία...
Κρυφομιλήματα μεταξύ μας.Εβλεπα τους παλιούς,τους πιστούς,στο στήθος τους άνεμος καφτός, κρυφά να τρίζει η προσευχή τους,παλεύοντας η ανάσα να βγαίνει...
Μουσείο πλέον η Αγια Σοφιά μας και μόνο η ανάμνηση όνειρο εχθρικό...















Η Μεγάλη Εκκλησιά όπως ονομαζότανε στην αρχή.Μετά τον 5ο αιώνα πήρε το όνομα Αγία Σοφία και το διατήρησε σε όλη τη βυζαντινή περίοδο.Από τους Τούρκους έγινε τζαμί και ονομάστηκε"Αγιασόφια".Το 1934 στις 24 του Οκτώβρη ο Ατατούρκ διέταξε η Αγία Σοφία να γίνει μουσείο...



















Επόμενη περιήγηση στο παλάτι του Ντολμάμπαχτσέ(κήπος γεμισμένος).Το παλάτι είναι έργο πολλών καλλιτεχνών ντόπιων και ξένων.Χλιδή και μεγαλοπρέπεια,με ευρωπαικά έπιπλα διαφορετικών ρυθμών.
















Κατάφερα να βγάλω από το εσωτερικό του μία μόνο φωτογραφία
διότι με πήρε είδηση ο Τούρκος φρουρός και μου έκανε παρατήρηση.

Κι από εκεί στην Βασιλική Δεξαμενή.Απίστευτα όμορφη, εξωπραγματική,κατασκευασμένη από τον Κωνσταντίνο τον πρώτο για να εξασφαλίσει την υδροδότηση της Πόλης κατά την διάρκεια πολιορκίας.














Μεσημέρι πλέον πήραμε το καραβάκι για βόλτα στον Βόσπορο.
Βόσπορος το στενό της θάλασσας στην Πόλη που χωρίζει την Ευρώπη από την Ασία.Ο Βόσπορος που στολίζεται από τα παλάτια του Ντολμαμπαχτσε του Τσιραγάν και του Μπεηλερμπεη,με τα οχυρά της Ρωμυλίας και της Ανατολίας με τις αποβάθρες και τα εστιατόρια του με τα θαλασσινά,με τα ξύλινα σπίτια τα κιόσκια και τα περίπτερα που στολίζουν αυτήν την ξακουστή δίοδο με τους ερασιτέχνες ψαράδες του και με τις δύο κρεμαστές γέφυρες του να ενώνουν τις δύο ακτές.
















Αυτή την βόλτα την απόλαυσα όσο τίποτα άλλο.Απομονώθηκα από τους υπόλοιπους ,έκατσα μπροστά και οι σκέψεις μου κύκλωσαν την θάλασσα.Κάποια στιγμή οι κλεψύδρες μου έσταξαν και πρόλαβα να κρύψω την υγρασία τους πίσω από την φωτογραφική μου μηχανή.
















Οχυρό Ρωμυλίας,το έχτισε ο Μεχμέτ ο Κατακτητής με σκοπό να εμποδίσει το Βυζάντιο που ήταν κυρίαρχο του Βοσπόρου ναδεχθεί βοήθεια από βορρά.




















Η βόλτα στον Βόσπορο κράτησε ένα δίωρο.Κι ενώ επιστρέφοντας από αυτήν το γκρουπ μας πήγε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση εγώ τόσκασα για την Αιγυπτιακή αγορά,ναγοράσω χάντρες και κορδέλες.
Είναι η δεύτερη σκεπαστή αγορά της Πόλης.Κατασκευάστηκε με διαταγή της Σουλτάνας Χατιτζέ Τουρχάν.μητέρας του Μεχμέτ του 4ου.



















Πέρα από τις χάντρες αγόρασα κι ένα αποξηραμένο τσαμπί χουρμαδιάς με άπειρα χουρμαδάκια επάνω και το κουβαλούσα σε όλο το ταξίδι αγκαλιά μη μου σπάσει...














Moυ θύμησε τα λουλουδάδικα στην Βασιλέως Ηρακλείου στην Σαλονίκη!



Κατά τις επτά το βράδυ βόλτα στον πεζόδρομο Μπεήογλου με την υπέροχη αγορά του και καφεδάκι στον εικοστό όροφο του Μαρμαρά Hotel υπό το φως κεριών και απαλής μουσικής με θέα την φωτισμενη Κωνσταντινούπολη.
Στις δέκα όλοι μαζί για κοσμοπολίτικη διασκέδαση.Αγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί,Σουηδοί Βούλγαροι,Σέρβοι και τρία γκρουπ Ελλήνων να διασκεδάζουν με την φανταστική φωνή του Ελληνα από την ΚΩ που οι Τούρκοι τον αποκαλούν Αλη.

















Και ο δικός μας Σπύρος έδωσε ρεσιτάλ στην παράσταση με τα μαχαίρια αποδεικνύοντας ότι οι Ελληνες είναι αφοβοι και ατρόμητοι στα μαχαίρια των Τούρκων.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο με το κέφι στο ζενίθ.Ζητήσαμε να ανοίξει το μπαράκι του ξενοδοχείου στον ογδοο όροφο και μέχρι της 4 το τι χορός και διασκέδαση υπήρχε δεν περιγράγεται.Και μετά από δωμάτιο σε δωμάτιο αυτή την φορά με ντέφια και νταούλι σαν παιδάκια που πάνε πενθήμερη εκδρομή.Για ύπνο δεν συζητάμε...


Τρίτη μέρα τελευταία.Εγερτήριο στις επτάμιση,πρωινό και κατευθείαν Πατριαρχείο κι από εκεί μονή Βλαχερνών και Μπαλουκλί.



















Άπό εκεί στο κατάστημα με τα μπαχάρια τους παστουρμάδες τα γλυκά...















Και μετά στο σπίτι της Λωξάνδρας για φαγητό και τους Τούρκους να χρεώνουν παρά πάνω φαγητά από αυτά που φάγαμε...




















Κι ενώ είχαμε μία ώρα ελεύθερη για να πάμε στην αγορά του galaxy δεν είχαμε κουράγιο να κουνηθούμε.Απλωθήκαμε στα πεζουλάκια και περιμέναμε το λεωφορείο να μας οδηγήσει στην πατρίδα..
Ενα μπλοκ είναι λίγο για να γράψει κανείς για την Πόλη.Είναι υπέροχη η Κωνσταντινούπολη αλλά νάχεις μέρες αρκετές στην διάθεση σου να την γυρίσεις να την περπατήσεις.
Να επισκεφτείς το μουσείο της Τουρκικής και Ισλαμικής τέχνης,το Τοπ Καπί,το Κιόσκι με τις φαγιάνσ,το Αρχαιολογικό Μουσείο,το Μουσείο της Αρχαίας Ανατολής,το Γενί Τζαμί,Το υδραγωγείο,το συγκρότημα του Φατιχ Τζαμί, τα Ψηφιδωτά της μονής της Χώρας,το παλάτι του Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου,τα Τείχη της Πόλης,Το Επταπύργιο,τον Πύργο του Λέανδρου,Τα Πριγκηπόνησα και...και...
Αναμετρώντας τις στιγμές θέλω να πω ότι πάρα πολύ βαθειά με πότισαν τα χρώματα και οι μυρωδιές της Πόλης,τα κύτταρα μου όλο το τριήμερο ήταν ξυπνητά και η μνήμη μου σε διχασμό για το τότε με το τώρα.
Κι όμως όταν περάσαμε τα σύνορα τα Τουρκικά και μπήκαμε στα Ελληνικά τα πρόσωπα μας παρόλη την κούραση φωτιστήκανε,ο αέρας είχε άλλη καθαρότητα ήταν ελαφρύς και χωρίς δεύτερη σκέψη αρχίσαμε όλοι να χειροκροτάμε...
Λείψαμε μόνο τρεις μέρες...

44 σχόλια:

Dee Dee είπε...

Συγκινηθηκα!!!

Δεν εχω καμια σχεση με την Πολη, με μαγευει ομως και μονο το ακουσμα της. Τα αρωματα, τα μπαχαρια που τα φανταζομαι να αιωρουνται παντου και να σε γεμιζουν μυρωδιες και θυμησες λες κι εχεις ξαναπερασει!

Το κυμινο και η κανελα ειναι τα πιο χαρακτηριστικα μεσα μου!

Υπεροχες εικονες μας κερασες δρομακι!!!

Θελω κι εγω!!!!!!!!!!

:):)

xxxxxxxxxx

dromaki είπε...

Dee Dee μου
Πως να περιγράψω τόσα πολλά σε ένα μπλοκ?
θα μπορούσα να σου μιλάω ώρες ολόκληρες γιαυτήν...
Από το πεντακάθαρο ξενοδοχείο και την εξυπηρέτηση και προθυμία του τούρκικου λαού μέχρι το χειροφίλημα στον Πατριάρχη και το ψάλσιμο του Ακάθιστου Υμνου στην μονή Βλαχερνών...Εκεί να δεις συγκίνηση...
Για τις μυρωδιές της Πόλης τι να πρωτοπώ...γιατο υπέροχο ρύζι για τα μαγευτικά γλυκά που δοκιμάζαμε παντού για το μοναδικό προφιτερολ τους για το τσάι στην Αιγυπτιακή αγορα...
Αξίζει να πας.

panagiota είπε...

Χαμένες πατρίδες...
Αυτά θυμόταν η γιαγιά μου και έτρεχε το δάκρυ κορόμηλο! Τότε δεν καταλάβαινα το γιατί...
Πανέμορφες φωτογραφίες Δρομάκι

dromaki είπε...

panagiota μου
και οι δύο γονείς μου ήταν από τον Πόντο.
Το χωριό μου προσφυγοχώρι.Ολοι αυτοί οι άνθρωποι με τους οποίους πήγα στην Πόλη κατάγονται από πρόσφυγες.Στους μεγαλύτερους πόνεσε το χάλι της Αγίας Σοφίας.Οι μικρότεροι απογοητεύτηκαν.Περίμεναν να δουν μεγαλοπρέπεια και είδαν ενα Μουσείο με αποσπάσματα από το κοράνι.
Κι έχεις δίκιο ότανείμαστε μικροί δεν καταλαβαίνουμε...

faraona είπε...

Δρομακι ο,τι κι αν πω θα ειναι λιγο...ο,τι ,ο,τι, εχω παει απειρες φορες ...θα ξαναπαω πολλες ακομη κι αν θελουν οι ριζες να ξανααπλωθουν θα αποκτησω πολυ συντομα κι αλλους πιο σοβαρους δεσμους με την Πολη.Ειναι αδυνατον να περιγραψω τι αιθανομαι καθε φορα που παω...και σε καταλαβαινω απολυτα οτι δεν γινεται μεσα απο ενα ποστ να γινει περιγραφη του τι βλεπει,γευεται,ακουει ,αισθανεται κανεις σ αυτη την Πολη.
Χαιρομαι που περασες τοσο ομορφα κι ευχομαι παντα τετοια και καλυτερα.

Σε φιλω

dromaki είπε...

faraona μου
καταλαβαίνεις απόλυτα πως αισθάνομαι και καταλαβαίνεις αυτό που λέω ότι είναι σαν να την γνωρίζω σπιθαμή προς σπιθαμή.
Οντως στην πόλη αυτή ενώνεται η Ανατολή με την Δύση κι αυτό την κάνει μοναδική.
Θέλω να ξαναπάω και ξανά και ξανά...
Καλή σου μέρα.

Mariela είπε...

Εξαιρετικό το ταξίδι, εγώ δεν έχω πάει ποτέ!
Και οιφωτογραφίες σου... με ταξιδέψανε...
Νάχεις μια όμορφη μέρα....
Το "Λιμανάκι" είναι το πρώτο στη σειρά;;;

dromaki είπε...

Mariela μου
καλημέρα.Για εσας που ζωγραφίζετε νομίζω η Πόλη είναι μοναδική πηγή έμπνευσης.Νομίζω ότι πρέπει να το αποφασίσεις για να πας.
Το λιμανάκι είναι το πρώτο στην σειρά.Ακριβώς πάνω από την θάλασσα:)

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Αχ...Τι όμορφο ταξίδι Δρομάκι μου...

Ονειρεμένο. Πόσο θα'θελα να ήμουν μαζί σας...

Πόσα χρόνια το ονειρεύομαι...
Λαχταρώ να αξιωθώ κάποτε να το κάνω, να γνωρίσω τον τόπο που έζησαν οι δικοί μου άνθρωποι, να δω το σπίτι που γεννήθηκε ο πατέρας μου, την αυλή που μοσχομύριζε γιασεμιά, την σκάφη που έβαζε μπουγάδα η γιαγιά μου, τον φούρνο που έψηνε λαχταριστά αφράτα ψωμιά ζυμωμένα απο τα χέρια της ( Ναι ναι...Το ξέρω, τίποτα δεν είναι όπως τότε)...Τι σημασία έχει όμως; το χώμα που πατούσαν το ίδιο είναι, τα χώματα δεν αλλάζουν, ας πατήσω έστω για λίγο, το "δικό τους" χώμα.

Ελπίζω να τα καταφέρω κάποτε. Αλλιώς... Θα "φύγω" μισή από το πέρασμα μου σε τούτη εδώ τη ζωή.


Σε φιλώ γλυκά.

Ιφιγένεια είπε...

Υπέροχες φωτογραφίες , καταπληκτική , αληθινή και γεμάτη εικόνες περιγραφή !!!
Τα αρώματα απο τους πάγκους και οι μουσικές εφτασαν μέχρι εδώ !!
Σ'ευχαριστούμε γλυκό dromaki και σου εύχομαι να ξαναπάς σύντομα για περισσότερες μέρες , να την χαρείς και να την εξερευνήσεις περισσότερο !

Ανώνυμος είπε...

Έστω και με λίγες ημέρες παίρνεις μια γεύση από την ατμόσφαιρα.
...Τώρα που είπα για γεύση, αχχχ παστουρμάς! Τρελαίνομαι γι αυτόν!

Οι φωτογραφίες σούπερ ;-)

eirini είπε...

Δρομάκι μου, τί τέλειες φωτογραφίες!!! Δεν τις χορταίνεις! Να σου πω όμως κάτι, κάθε φορά που βλέπω την Πόλη στεναχωριέμαι πάρα πολύ. Δεν ξέρω γιατί αλλά νιώθω ένα πλάκωμα στο στήθος. θλίβομαι.
Συγχαρητήρια για την μουσική!
Η πιο τέλεια ανάρτηση που έχω δει!
Σου στέλνω πολλά φιλιά με πολύ αγάπη!

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Αχ!! Τι όμορφα !!!!
Οι ρίζες μας, αγάπη και συγκίνηση , μέρη πολυαγαπημένα!!
Μας ταξίδεψες στην Πόλη !!
Κι η αγορά, τόσα χρώματα, τόσα μικροαντικείμενα,χάντρες, καντηλέρια, τόσες μυρωδιές, τέλεια , θα μπορούσα να κάνω βόλτες για μέρες , για μήνες μέσα στην αγορά να χαζεύω (και να φωτογραφίζω) !!!! Φιλιά από την Σάμο

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Οι λέξεις ΥΠΕΡΟΧΗ ΑΝΆΡΤΗΣΗ δεν είναι αρκετές γι' αυτήν την ανάρτηση.Μπράβο φιληνάδα, τέλειες φωτογραφίες και όμορφα βαλμένες.Ο άνδρας μου σου κάνει το παράπονο που δεν του έφερες λέει το ... τούρκικο βιάγκρα! τΟ ΓΛΥΚΌ ΠΟΥ ΤΟΥ ΈΣΤΕΙΛΕς ΤΟ ΚΑΤΑΒΡΌΧΘΗΣΕ ΟΛΟΜΌΝΑΧΟς ΝΑ ΞΈΡΕΙς!

αντωνης είπε...

Καλως ηρθες δρομακι.
Καταπληκτικο ποστακι, η Πολη ειναι ενα απο τα ταξιδια που θελω να κανω καποια στιγμη.

:)

Maria Tzirita είπε...

Έχω ταξιδέψει πολλές φορές νοητά στην Πόλη, μέσα από τα βιβλία που έχουν γραφτεί γι αυτήν... Όνειρο ζωής είναι για μένα και ξέρω πως σίγουρα κάποτε θα βρεθώ στη μαγεία της. Χαίρομαι πολύ που πέρασες καλά φιλενάδα μου, πάντα τέτοια σου εύχομαι! Ευχαριστούμε για το φωτογραφικό οδοιπορικό, είναι υπέροχο! Φιλάκια πολλά, μας έλειψες!

Mariela είπε...

Έχω φάει λοιπόν στο "Λιμανάκι" σου!
Κι έχω φάει εξαιρετικά!

"ζαχαρούλα.." είπε...

δεν έχω σχέση με την Πόλη... όμως διαβάζοντας και ταξιδεύοντας μέσα από εσένα... αισθάνθηκα μία νοσταλγία..

έχει δίκιο ο Κώστας μου, να θέλει οπωσδήποτε να πάμε στην Πόλη!!!!

μετά από όσα είδα και διάβασα από εσένα, λέω να το επισπέυσω.. ίσως το Πάσχα!!!! θα τα πούμε και από κοντά αυτά!!!

φιλάκια , καλή μου!! πάντα να ταξιδεύεις σε τόσο όμορφα μέρη!!!!

Roadartist είπε...

πο πο πο τι ωραια..!! Και οι φωτο και οι περιγραφες σου..
Εμπειρια αυτο το ταξιδι, πρεπει ολοι μας να το κανουμε καποια στιγμη!
Την ολοθερμη καλημερα μου!!

P. Kapodistrias είπε...

Έως δακρύων συγκινητικό ταξίδι. Θα επιστρέφω συχνά σε αυτό!!!!!!!!

Να είσαι καλά να πηγαινοέρχεσαι στο ιερό μας Κέντρο!

πουαντερι είπε...

Πω πω δρομακι πολυ ωραια ολα τα μερη που πηγες, η Αγια Σοφια μες στα λουλουδια και τι ωραιο παρκο ηταν αυτο, οσο για τις αγορες με ολα αυτα τα πολυχρωμα καλουδια;! τελεια ολα αλλά με συγκινησε η στιγμη που πατησατε Ελλαδα και αρχισατε να χειροκροτατε ολοι σας.
Μπραβο να εισαι καλα και του χρονου να ξαναπας.

Socrates είπε...

Post exceptional, dromaki! Τα θερμά μου συγχαρητήρια! Στην Πόλη έζησα τέσσερα χρόνια.

LIA είπε...

Δρομάκι μου ,αγαπημένο

Τι όμορφα που μας ταξίδεψες, σε μέρη αγαπημένα!Υπέροχες φωτογραφίες, υπέροχη διήγηση,απλή, περιεκτική, ευχάριστη, γεμάτη συναισθήματα.Η μουσική σου καταπληκτική.Έχω πάει δυο φορές, αλλά όσες κι αν πάω, δεν χορταίνω να βλέπω, ομορφιές και ιστορία.Έχουμε αγαπημένους φίλους εκεί,Τουρκοκρητικούς, οι οποίοι έρχονται εδώ συχνά και μας αγαπούν πολύ.
Εύχομαι να περνάτε πάντα καλά στις εκδρομές σας.
Φιλάκια

Alkmini είπε...

δυστυχως δεν εχω παει στην Πολη.
σημερα ομως ηταν σαν να ημουν κι γω μαζι σας δρομακι μου.
πολυ ομορφο οδοιπορικο! εξαιρετικο!

με τσιγκλάς να το βάλω προγραμμα, θα γινει καποια στιγμή κι αυτο.
φιλια πολλα
και
σ ευχαριστω για την ομορφη εκδρομη που με πηγες.

rain είπε...

Υπέροχο ταξίδεμα καλή μου. Αλήθεια συγκινητικό και ντυμένο με υπέροχη μουσική. Σ'ευχαριστώ για αυτό το ταξίδι που δεν νομίζω πως θα κάνω...μα το'ζησα μέσα από σένα..Καλό σου βράδυ

dromaki είπε...

Ξυπόλυτη μου
θα τα καταφέρεις είμαι σίγουρη.Και τα χώματα θα πατήσεις και θα συγκινηθείς και θα νοσταλγήσεις καιθαγαπήσεις την Πόλη όπως είναι σήμερα.
Κι εγώ σε φιλώ.

dromaki είπε...

Ιφιγένεια μου
θάθελα να ξαναπάω αλλά μόνη αυτή την φορά.Να διαθέσω τον χρόνο μου όπως εγώ θέλω κι όπου εγώ κρίνω.Και βέβαια οι μέρες να είναι περισσότερες.
Σε φιλώ κοριτσάκι:)

dromaki είπε...

despinak μου
παστουρμάς ε?Νόστιμος ο άτιμος όμως μετά τι γίνεται...
Κουβάλησα κι από αυτόν;))

dromaki είπε...

eirini μου
κι εγώ στεναχωριέμαι και ένιωσα ψυχοπλάκωμα ειδικά στο Πατριαρχείο όταν είδα την Τούρκικη σημαία να κυματίζει και στην Αγια σοφιά όταν είδα τις στρόγγυλες επιγραφές με αποσπάσματα από το Κοράνι μέσα στον ναό...
Πέρα όμως απολα αυτά είναι κάτι αλλο η Κωνσταντινούπολη.Είναι μοναδική.

dromaki είπε...

αθηνα μου
ειδικά εσύ θα είχες παρασυρθεί και ξεχαστεί μέσα στις αγορές τα χρώματα και τ'αρώματα.
Καλή σου μέρα Σαμιώτισσα.

dromaki είπε...

αχτίδούλα μου
τι να το κάνει ο καλός σου το τούρκικο βιάγκρα?Σύμφωνα με τα λεγόμενα σου είναι ακμαιότατος;)
Το γλυκό που έστειλα ήταν γιαυτόν οπότε καλά έκανε και το έφαγε βρε.
Πως πάει ο πονόδοντος?
Φιλάκια

dromaki είπε...

αντωνης
θα έρθει η στιγμή να το κάνεις κι εσύ ειδικά θα το ευχαριστηθείς.
Καλή σου μέρα:))

dromaki είπε...

Maria Tzirita μου
όντως έχουν γραφτεί πάρα πολλά για την Πόλη και θα γραφτούν ακόμη...
Γιαυτό δεν τόλμησα να γράψω κάτι παραπάνω πέρα από το καθημερινό μας οδοιπορικό.
Οταν πας θα ανακαλύψεις την Ανατολή μέσα από την Δύση και το πάντρεμα αυτών των δύο τόσο διαφορετικών κόσμων.
Καλή σου ημέρα,φιλάκια:))

dromaki είπε...

Mariela moy
την επόμενη φορά θα φάμε μαζί στο "λιμανάκι μου"
Καλή σου ημέρα.

dromaki είπε...

ζαχαρούλα μου
έχει δίκιο ο Κώστας σου και να τον ακούς.
Το Πάσχα είναι καλή εποχή για ένα τέτοιο ταξίδι.
Σε περιμένω:))

dromaki είπε...

Roadartist moy
όντως είναι μοναδική εμπειρία αυτότο ταξίδι.Αρκεί νάχεις μέρες αρκετές για να καταφέρεις να έχεις μία πλήρη εικόνα...
Καλή σου μέρα κούκλα μου

dromaki είπε...

Π.Κ.
έως δακρύων....
υπήρξαν άφθονα από αυτά κατά την διάρκεια του ταξιδιού.Δεν θα ξεχάσω ποτέ μα ποτέ την στιγμή που ψάλαμε όλοι μαζί τον Ακάθιστο Υμνο εκεί μπροστά στην Εικόνα της Παναγίας των Βλαχερνών,την συγκίνηση μπροστά στον Πατριάρχη...
Μακάρι να με αξιώσει ο Θεός να ξαναπάω.

dromaki είπε...

πουαντερι μου
ενώ μας άρεσε όλους πάρα πολύ στην Πόλη,όταν επιστρέψαμε και περάσαμε τα σύνορα νιώσαμε ανάλαφροι.Ο αέρας ήταν διαφορετικός.Δεν ήταν βαρύς,δεν είχε μπαχάρια.Ηταν ανάλαφρος δροσερός επιθυμητός.Μία παράξενη αίσθηση...
Καλή σου μέρα γλυκειά μου.

dromaki είπε...

Socrates
Ευχαριστώ!
Να που μαθαίνω κάτι για σένα μέσα από αυτό το ποστ:))

dromaki είπε...

LIA μου
αφού έχεις πάει καλή μου τότε θα γνωρίζεις από πρώτο χέρι΄αυτά τα λίγα που περιγράφω.
Γνωρίζω για τους Τουρκοκρητικούς και μπράβο σου που έχεις φίλους.Στην Πόλη μένουν?

dromaki είπε...

αλικακι μου
μακάρι να μπορούσα όντως να σε τσιγκλήσω για μια τέτοια εκδρομή.
Ξέρω ότι θα το ευχαριστιόσουν αφάνταστα πολύ.Εύχομαι να την κάνεις και σύντομα.
Σε φιλώ γλυκά

dromaki είπε...

rain μου
να τολμήσω να ρωτησω καλή μου γιατί δεν θα το κάνεις?
Νομίζω είναι ένα αλλιώτικο ταξίδι κι αξίζει να το κάνει ο κάθενας μας:))
Kαλή σου μέρα βροχούλα μου.

P. Kapodistrias είπε...

Μόνο μια φθινοπωρινή Καλημέρα!

καψοραχη είπε...

να εισαι καλα καλο μου! αυτο το ταξιδι το εκανα περσι τον Οκτωβρη! ερωτευτηκα ανεπαναληπτα την Πολη...ο αερας της...η αυρα της!
θα σου ερχομαι συχνα...τωρα που εμαθα τον δρομο.....
φιλακια