Παρασκευή 4 Απριλίου 2008









Ησουν σεργιάνι χαράς μπροστά στο τεράστιο πιάνο.
Τα ακροδαχτυλάκια σου πέταλα που ανοιγόκλειναν με κίνηση.
Πινακοθήκες τα μάτια μου γέμιζαν από τα χρώματα σου.
Λύθηκαν οι αρμοί των χεριών μου στο αγκάλιασμα σου.
Στάλες δακρύων αρμύριζαν τα χείλη μου.

Είμαι περήφανη για σένα εγγόνα μου.
Η νίκη θάναι δική σου τα επόμενα χρόνια!

13 σχόλια:

faraona είπε...

Ολες οι νικες δικες της...ολες
Μονο ναναι γερη και δυνατη.
Εκτος ολων των αλλων χαρισματων,που ειναι πολλα για την μικρη της ηλικια...εχει και το χαρισμα της ομορφιας.
Παιδια ξερω τι σας λεω ειναι μια καλονη.




Κι εσυ γιαγια περηφανη ...διωξε
τα δακρυα σου,
ανοιγε μονο
αγκαλιες
μεγαλες σαν
περβολια
κι ουτε ενα τριανταφυλλο
ποτε
να μη φυτεψεις
μην τυχει και στ αγκαθι του
το εγγονι και πονεσει...


Να την


Χαιρεσαι
Ναχει υγεια παντα
Και να την καμαρωνεις
φιλεναδα


κ
α
λ
ημερα

rain είπε...

Να'ναι καλά το καμάρι σου και πάντα επιτυχίες να έχει στη ζωή του..Υποπτεύομαι πως η αγαπη για ένα εγγόνι ειναι αυτό που λεει η μαμά μου για τα δικά της..διπλή απ'οτι στα παιδιά της..Πολλά φιλιά σε σένα και κείνη..Γλύκα είναι

RedHat είπε...

Να την χαίρεσαι πάντοτε.Μια ζωη γεμάτη επιτυχίες να την περιμένει,και να έχει πάντα την αγάπη σας.Να ειναι γερή και δυνατη.
Και εσύ που κατέχεις τον πιό όμορφο τίτλο -της γιαγιάς - να εισαι πάντα παρούσα στις επιτυχίες της και να την καμαρώνεις.
Φιλιά στην πανέμορφη εγγονή σου.

Roadartist είπε...

Μπράβο σας.............
Με συγκινησες τοσο πολυ..
Να την χαιρόσαστε τη μικρη σας..

"ζαχαρούλα.." είπε...

..να την χαίρεστε.. όλες οι νίκες και οι χαρές να είναι μπροστά της....

..φιλάκια!!!!!!!!!!!!!!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Είναι τυχερή που σε έχει γιαγιά...
Κι εγώ ευγνώμων που την αγαπάς δυο φορές περισσότερο από τη μάνα της!
Αντε, δε μπορώ άλλο, με συγκίνησες...
Τα λόγια ... θέλουν να βγουν από τις λέξεις!

Σε φιλώ γλυκά!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Αχ! η κούκλα μου ,μόνον εγώ μπορώ να σε νοιώσω, το εγγόνι σου το βλέπεις με άλλο μάτι,όχι παθιασμένα μα με αγάπη και στοργή που φέρνει η γνώση της ηλικείας.Καλή μου φίλη να σου ζήσουν και τα δύο, να τα χαρείς να τα δεις μεγάλες κοπέλες , προέκταση της δικής σου ευαισθησία και της οικογενιακής κουλτούρας που διαθέτετε!

Yiota είπε...

γεια σας και από μένα. πολύ όμορφο το μπλοκ σου. να σου ζήσει η εγγονούλα σου και πάντα να χει επιτυχίες στο πιάνο! δύσκολη η μάθηση του αλλά όταν το αγαπάμε το παλεύουμε. κάτι ξέρω και γω ως πρώην πιανίστρια :)

xaos είπε...

Πολύ τρυφερό κείμενο.Να φιλήσεις την εγγονούλα σου και να της πεις ότι μια φίλη την ενημερώνει οτι μάλλον πήρε από τη γιαγιά της.

dromaki είπε...

Faraona μου
Σ'ευχαριστώ φιλενάδα.Πάνω απόλα νάναι γερή κι όλα τάλλα θα δρομολογηθούν.
ΜΕ συγκίνησε το ποιηματάκι.
"μην τυχει και στ αγκαθι του
το εγγονι και πονεσει..."
Aκριβώς έτσι!

rain μου
όταν γεννήθηκε ήμουν 48 χρονών.Δεν αισθάνθηκα αμέσως γιαγιά.Η γέννηση της για μένα τότε ήταν ένα θαύμα.Ημουν παρούσα σαστισμένη χαμένη μπροστά στο πλασματάκι με τα πολλά μαλλιά.
Τώρα μπορώ να σου πω ότι του παιδιού μου το παιδί δυο φορές παιδί όπως σοφά λέει ο λαός μας.

RedHat μου
σε ευχαριστώ κοπέλλα μου.Αν δεν γίνεις γιαγιά πίστεψε με δεν ολοκληρώνεσαι σαν γυναίκα.Ο τίτλος της γιαγιάς είναι τιμητικός και πολύ σημαντικός.Μακάρι όλες οι γυναίκες του κόσμου να τον επωμιστούν στην διαδρομή της ζωής τους!!!

Τρυφερούλα μου Roadartist
εσύ κοριτσάκι μου με συγκινείς πάντα.
Εχεις όλη την αγάπη μου:))

ζαχαρούλα μου
ευχαριστώ πολύ κούκλα μου.Από το στόμα σου και στου Θεού τ'αυτί:)

ΚΟΚΚΙΝΗ ΟΜΠΡΕΛΑ μου
δεν χρειάζονται λόγια και το ξέρουμε καλά και οι δυό :)

Aχτιδούλα μου καλή
εσύ καταλαβαίνεις καλύτερα απόλους γιατί το ζεις κι εσύ το γιαγιαλίκι.
ΣΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλα.

Yiota
ευχαριστώ που πέρασες από το δρομάκι μου.Ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια.
Η μικρή το λατρεύει το πιάνο.Ελπίζω και εύχομαι να είναι μια από τις μεγάλες της αγάπες από αυτές που δεν αποχωρίζεσαι παρόλες τις δυσκολίες.
Γιατί ως πρώην πιανίστρια?Δεν ασχολείσαι πλέον?
Καλήν ημέρα να έχεις:)

Χελωνίτσα μου
οι γιαγιάδες πάντα τρυφερά νοιώθουμε καλή μου.
Θα την φιλήσω από εσένα.
Που χάνεσαι εσύ?ε?
Πως πάνε τα λουλουδάκια σου στο μπαλκόνι σου?

Ανώνυμος είπε...

Ααα να τη χαίρεσαι!
Εύχομαι να γίνει μεγάλη και τρανή πανίστρια.
Καλά κι αυτή πρέπει να είναι περήφανη για τη γιαγιά της όμως ;-)

mareld είπε...

Δρομάκι μου!

Αρκετή ώρα την κοίταζα και την καμάρωνα..σαν να ήταν και λίγο δικιά μου..
Είναι πανέμορφη και έχει τύχη που σε έχει γιαγιά..
Μου λείπει μια γιαγιά ακόμη στη ζωή μου..λόγω του ότι οι δικές μου οι γιαγιές, είχαν προστριβές με τα παιδιά τους και τα πλήρωσα εγώ..

Η μικρή σας έχει πάρει χάδι και έχει ακούσει πολλά παραμύθια.
Έτσι έλεγε,ο Αϊνστάιν όταν τον ρώτησαν, τι χρειάζονται τα παιδιά για να είναι έξυπνα και ευτυχισμένα. -Παραμύθια.

Να ζήσει ζωή χαρούμενη!
Φιλιά και αγκαλίτσες!

dromaki είπε...

despinak μου
μακάρι αλλά πάνω απόλα να είναι γερή και ευτυχισμένη.
Οσο για την γιαγιά θάναι διπλά ευτυχισμένη βλέποντας την πρόοδο της.

mareld μου
αχ νάξερες πως καμάρωνα!

Ε'ιναι πίκρα να μην έχεις στην ζωή σου γιαγιά.Το ξέρω.Η δική μου γιαγιά πέθανε ένα χρόνο μετά τον θάνατο της μάνας μου.Δεν άντεξε.
Η άλλη μου γιαγιά ήταν μακριά.

Η μικρή μας έχει ακούσει όντως πάρα πάρα πολλά παραμύθια κι άλλα τόσα βιβλία.Είναι βιβλιοφάγος και είναι μόνο επτάμιση χρονών.

Μακάρι η ζωή της νάναι χαρούμενη και γεμάτη.
Πολλά φιλιά κι από εμένα