Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008













Μια κουστωδία μηχανημάτων που αντηχούσαν σαν τρόμος και μου πριόνιζαν την ακοή πρωί πρωί, μ'έκανε να πεταχτώ από το δωμάτιο στο μπαλκόνι μου.
Στο αντικρυνό οικόπεδο,το γεμάτο δένδρα,αντίκρυ από έναν χλωμό πρωινιάτικο ήλιο,μηχανήματα εκτελούσαν δυο πανέμορφες ολάνθιστες πασχαλιές.
Πασχαλιές,ξεκούραση ακριβή των ματιών μου μέχρι τώρα,καταντήσανε διακορευμένα φτωχολούλουδα πλέον, σπαρμένα στον δρόμο...

Η βλάστηση και οι κήποι
πολυκατοικίες και λησμονιά.

Κι εγώ καλούμαι να συμφιλιωθώ με την εκτέλεση,να κατανοήσω τις ανάγκες των ανθρώπων,να υπερυψώσω την σιωπή μου στα δρώμενα,να καθαρίσω τα μάτια από θραύσματα μωβ ροζ λουλουδιών
Απόψε δεν θα μυρίζει πασχαλιά,βαριά θάναι η ανάσα,μεγάλη πίκρα η απώλεια.

Σε ξαναέπλασα,όσο μπόρεσα,πάνω στο πιάτο μου...

17 σχόλια:

kira είπε...

"Κι εγώ καλούμαι να συμφιλιωθώ με την εκτέλεση,να κατανοήσω τις ανάγκες των ανθρώπων,να υπερυψώσω την σιωπή μου στα δρώμενα,να καθαρίσω τα μάτια από θραύσματα μωβ ροζ λουλουδιών"
πόσες φορές αλήθεια καλούμαστε να συμφιλιωθοόυμε με διαφόρων ειδών εκτελέσεις; το έγραψες τόσο ωραία...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Υπέροχες οι πασχαλιές, είναι ξέρεις τα αγαπημένα μου λουλούδια γι αυτό όταν είναι η εποχή τους δεν λείπουν ΠΟΤΕ απο το βάζο μου όπως αυτή τη στιγμή, ο άνδρας μου το φροντίζει αυτό.

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Με σκότωσες κι εμένα... Γιατί, ξέρεις, εγώ μιλούσα σ' αυτές τις πασχαλιές. Τις περίμενα κάθε τέτοια εποχή να εκτοξεύσουν το μωβ τους, προάγγελοι άνοιξης, άνοιγα κι εγώ μαζί τους...
Το πιάτο σου συμβολοποιήθηκε... Θα θυμίζει πάντα τις πασχαλιές μας. Υπέροχο.

Γλυκό, παρηγορητικό φιλάκι, σμάτς...

rain είπε...

Πόσο με στεναχώρησες..τα πιο όμορφα λουλουδια που η ευωδία τους είναι αρρηκτα συνυφασμένη με το Πάσχα, την άνοιξη, τον επιτάφιο..Ψάχνω σα τρελή με το που έρχεται η εποχή, στους κήπους να τα εντοπίσω, να πάρω βαθιά ανάσα απο το άρωμά τους και την ομορφάδα τους. Τους εγκληματίες..

faraona είπε...

Δρομακι μου
μου το ειπες και προχθες και ησουν στενοχωρημενο...
Εφτιαξες ομως το μικρο θαυμα...αποτυπωσες τα λουλουδια της πασχαλιας υπεροχα και ο καημος σου ειναι εκφρασμενος πια κι ετσι πιο ελαφρυς.
Σου το πα και προθες ,φυτεψε κατι θα ανακουφιστεις κι αλλο και θα αποκαταστησεις πεισσοτερο κι ακομη πιο ζωντσανα το κακο που εγινε.

Φιλια και καλο μηνα για αυριο.

dromaki είπε...

Kira μου
πάρα πάρα πολλές φορές,και να συμφιλιωθούμε και να συμβιβαστούμε και να υποχωρήσουμε και να σιωπήσουμε δυστυχώς.

αχτίδα μου
χτες βράδυ μέχρι αργά παιδευόμουν με αυτές.Τις εκανα από νωρίς δεν μου άρεσαν,τις χάλασα τις ξαναέφτιαξα.
Τις λατρεύω κι εγώ και ξέρεις τις πασχαλιές που κόψανε τόσο εύκολα,τόσο γρήγορα, τις είδα να ανθίζουν και χειμώνα

κόκκινη ομπρέλα μου
τραβούσες την κουρτίνα του δωματίου και σε χώριζε ο δρόμος από αυτές.Το ξέρω ότι τις αγαπούσες.Λυπάμαι τόσο πολύ που δεν υπάρχουν πια...

rain μου
δυστυχώς όσο πάνε και λιγοστεύουν,σήμερα αυτές,αύριο κάποιες άλλες...
Το οικόπεδο είναι τεράστιο.Θα μπορούσαν να μείνουν οι πασχαλιές μιας και ήταν ακριβώς μέσα από το τοιχάκι στην άκρη του οικοπέδου αλλά δυστυχώς ο αλβανός που το αγόρασε δεν εχει καμιά ευαισθησία.

Alkmini είπε...

μα αν ειναι δεντρακια οπως οι πασχαλιες να κηρυχθουν ειδος υπο εξαφανιση, οπως ο λευκος καρχαριας, η λευκη άρκτος κ.α. τοτε τι μιλαμε για διασωση του πλανητη. ολα αυτα για μενα σημαινουν στυγνο βιασμο της φυσης.
σκεφτηκα μπαινοντας στο μπλογκ σου να ξεκινησω λεγοντας σου γλυστρισα απο την πορτα της αναρτησης μου στο "δρομακι" και ναμε, αλλα διαβαζοντας το ποστ σου στεναχωρηθηκα κι γω. :(
δρομακι πες μου που εισαι να σου στειλω μια γλαστρουλα πασχαλιτσα μωρε.

dromaki είπε...

Αχ φαραώνα μου
αγαπώ τα λουλούδια και πάντα φυτεύω.Το μπαλκόνι μου γεμάτο.
Οι πασχαλιές όμως θέλουν γη και όχι γλάστρα.
Θα μου περάσει...
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Καλό μήνα και σε σένα και να προσέχεις τα ψέματα τα αυριανά:)

dromaki είπε...

Aliki μου
Ευχαριστώ που περπάτησες στο δρομάκι μου.
Το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ βλέποντας σήμερα την φωτογραφία που ανήρτησες:)
Σε λίγο χρονικό διάστημα τα δενδράκια στις πόλεις όντως θα είναι είδος προς εξαφάνιση...
Στον τόπο που γεννήθηκε η κόκκινη ομπρελίτσα είμαι.Αν στείλεις πασχαλιά να μην είναι άσπρη σε παρακαλώ αλλά απλή μωβούλα ναι?

Roadartist είπε...

Ειναι απο τις στιγμες που δυσκολευομαι να αφησω σχολιο.
Δεν ξερω πραγματικα τι να γραψω, νομιζω οτι θα ειναι πολυ φτωχο.
Πολύ όμορφα τα λουλούδια..
Να σου αφήσω τη καληνυχτα μου και ενα γλυκο φιλι.

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

dromaki μου

Πέρασα να σου αφήσω την καληνύχτα μου, γιατί δεν απαντάς και στα τηλέφωνα... Θα σου φέρω πασχαλιά θα σου φέρω και μια γλάστρα μεγάλη σα βαρέλι για να τη φυτέψεις...

Σήμερα με τη Σ. βρήκαμε στο δρόμο μας μια πασχαλιά και σταθήκαμε κάτω από την μωβ ομπρέλα της και τη μυρίζαμε. Σίγουρα θα μας πέρασαν για τρελές!

Φιλιά καληνύχτας!

dromaki είπε...

roadartist μου
πολλές φορές τα λόγια είναι περιττά όταν το συναίσθημα κυριαρχεί.
Φιλάκι γλυκό κι από εμένα

Κόκκινη ομπρελίτσα μου
κατάφερες πρωινιάτικα να ανοίξουν οι κρουνοί...
Καλή σου μέρα,φιλάκι γλυκό εκεί που σου το δίνω κάθε φορά.

"ζαχαρούλα.." είπε...

..πιστεύω ότι αν προσπαθήσω να γράψω κάτι, δεν θα καταφέρω να αποτυπώσω αυτό που αισθάνομαι!!!!

dromaki είπε...

ζαχαρούλα μου
δεν χρειάζεται να γράψεις τίποτα κοριτσάκι μου.Εγώ καταλαβαίνω.
Καλή σου μέρα:)

Alkmini είπε...

δρομακι μου σ ευχαριστω που με εβαλες με φωτογραφιουλα αναλογη, γιατι τωρα θα στο πω, ειχα ζηλεψει που ειχες τις αλλες φιλεναδες. και να μπηκα σημερα και με ειδα με την κοκκινη κλωστουλα. μα τι ομορφα που τα ταιριαξες ολα.
:))

RedHat είπε...

Καλημέρα.Περπάτησα στο δρομάκι σου και δεν μετάνοιωσα.Θα με εχεις συχνά να περιδιαβαίνω εκει γύρω.
Στο απέναντι οικόπεδο απο το σπίτι μου δεν φύτρωναν πασχαλιές αλλα κίτρινες μαργαρίτες-μαντηλίδες οπως τις λένε στην Κρήτη.Οταν άρχισαν να το σκάβουν,αρνιόμουν να ανοίξω την πόρτα για μέρες.Δεν το άντεχα.Μετά συμβιβάστηκα,υποχώρησα,αλλά δεν ξέχασα εκείνο το κατακίτρινο πρόσκαιρο χαλί.
Να εισαι πάντα καλά.

dromaki είπε...

Αliki μου
Δεν θα σε άφηνα χωρίς φωτογραφιούλα από την στιγμή που με τίμησες με την παρουσία σου.Είχα βάλει μία άλλη ξέρεις αλλά διαβάζοντας σε, προτίμησα αυτήν.
Εγώ σ'ευχαριστώ για την παρουσία σου στο δρομάκι μου.Και το εννοώ.
Καλή σου μέρα:)

redhat
Καλοδεχούμενη στο δρομάκι μου:))
Πέρασα από το σπιτικό σου τυχαία χτες βράδυ και είδα ότι με είχες βάλει ανάμεσα στους φίλους σου.Με συγκίνησε αυτό,σε σκεφτόμουν συνέχεια.
Θέλω να σου πω ότι, τις εικόνες και τις μνήμες δεν μπορεί να μας τις πάρει κανείς.Ούτε και την ευαισθησία.
Να έχεις μια όμορφη χαλαρωτική ζεστή μέρα:)