Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008











Τους πήρα στα χέρια μου προσεκτικά να τους ξεσκονίσω...
Η θύμηση πάει πίσω,σε χρόνια νεανικά.
Λέξεις ξεχασμένες,αγαπημένες "βραχίονας,κεφαλή,αυλάκια,γρατζουνιά"
Πόσες φορές δεν στάθηκα μπροστά από την βιτρίνα του δισκάδικου για να χαζέψω τ'αραδιασμένα εξώφυλλα που σαν σειρήνες με καλούσαν...
Με τι λαχτάρα κρατούσα τον θησαυρό στα χέρια μου,όταν κατάφερνα να τον αποκτήσω και με πόση βιασύνη γυρνούσα σπίτι για να τον ακούσω.
Κάθε φορά μια ιεροτελεστία ξεκινούσε με το που κρατούσα τον φάκελλο στα χέρια μου, σαν να ερχόταν σ'επαφή με ερωτικό άγγιγμα το ίδιο το βινύλιο, μ'αυτό το μαύρο χρώμα και τα χαραγμένα αυλάκια που φύλαγαν τους μαγικούς ήχους.Και μετά η τοποθέτηση του πάνω στο πλατώ του πικάπ κι ύστερα η μικρή εκείνη βελόνα σαν άγγιζε τα μαύρα αυλάκια ξεχύνονταν από τα ηχεία οι μελωδίες,τα τραγούδια,η απόλαυση...ακόμα κι όταν κολούσε η βελόνα στον δίσκο δεν κατάφερνε να μειώσει την απόλαυση.
Γέμισα από νοσταλγία σήμερα, με αυτόν τον πρώτο μεγάλο έρωτα, που ονομάζεται βινύλιο και παρόλο που περάσανε πολλά χρόνια,'οπως όλοι οι μεγάλοι έρωτες,δεν έχει ξεχαστεί!

26 σχόλια:

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Πράγματι βρε παιδάκι μου ,θυμάμαι τους δίσκους με τη Βίκη, τον Πουλόπουλο που ήμουν και ερωτευμένη μαζί του, την Αρλέττα.. τους χάρισα όλους σε μία φίλη που κάνει συλλογή.
Αντε έλα για καφεδάκι τι κάνεις εκεί που είσαι, πάρε και το μωρό, σήμερα τα δικά μου θα κοιμηθούν σε μένα, τώρα πίνω το καφέ μου.. μόνη!

dromaki είπε...

Κάνε τον καφέ κι έφτασα.Σκέτο.
Θα πάρω και το μωρό,είναι ησυχη.
Και σκέψου μέχρι να έρθω ιδέες για λαμπάδες να μου πεις.Καμιά εκατοσταριά θέλω να κάνω...
Βρε αχτιδούλα να φωνάξουμε και την Dee Dee και την Despinak να περασουμε τέλεια?
Ασε για την Φαραώνα δεν σου λέω είναι μακριά,έχει και τον Πετεφρή της που τον έχει καλομαθημένο που να τρέχει τώρα:)P

Dee Dee είπε...

Ναιιιιιιιιι :)

Με τους δισκους ειχα κι εγω μεγαλυτερο κολλημα επειδη τοτε τους αγοραζα με δυσκολια, επρεπε να μαζεψω λεφτα πολυ καιρο ή να κανω μια πολυυυυυυυυ καλη πραξη για να μου παρουν οι δικοι μου δωρο :)

Ξεχασα να σου πω, εγω ειμαι λεων και ο Δ μου ειναι ζυγος :) Το πιατο ομως να το κρατησεις, το εκανες με τοσο κοπο, αστειευομουν οταν στο εγραψα.

Πολλα φιλακια δρομακι μου

υ.γ. χθες πηγα στη μαμα μου, εχει βαψει το τζακι χακι κι εχει τοποθετησει διπλα την πρασινη κολοκυθα που ζωγραφισες. Εχει ταιριαξει παρα πολυ!! Προσφατα μετακομισε στο καινουριο σπιτι κι ακομα δεν ειχε βρει μερος να την τοποθετησει ως τωρα :)

dromaki είπε...

Dee Dee μου
όταν τάζω κάτι το εννοώ και το κάνω με μεγάλη χαρά.Αλλωστε έτσι θα μπω σπίτι σου και θα με θυμάσαι μέχρι να το βαρεθείς.
Ωστε ο Δ είναι ζυγός ε?Χμ...γιαυτό τον συμπάθησα τόσο πολύ.Να τον προσέχεις λιονταρίνα μου:))

Dee Dee είπε...

Δρομακι μου

εχεις μπει στην καρδια μου ...κι εκει δεν αλλαζω διακοσμηση ποτε ουτε μετακομιζω :)

σε φιλω γλυκα!!

rain είπε...

Μα ξεχνιούνται αυτά? Διάβαζα το κείμενό σου και περνούσαν οι δίσκοι οι αγαπημένοι μου, τα εξώφυλλα σειρά μπροστά στα μάτια μου. Σα να μην πέρα σε μια μέρα..Τι όμορφες θύμησες..

roadartist είπε...

Καλησπερα..Δεν πρόλαβα τα βινύλια για να ειμαι ειλικρινής..
Μπορώ ομως να καταλάβω τη γοητεία τους..
Γλυκιά καληνύχτα..

faraona είπε...

Οταν μιλαμε για παλιες αγαπες το εννοουμε...
Μεγαλη τρελλα...ολα τα χαρτζιλικια στα δισκαδικα...
Τους εδωσα κι εγω ολους οπως η αχτιδα κι οταν βρεθουμε απο κοντα θα σου πω και που...

ΩΣΗΕ είπε...

Αχ ρε δρομάκι μου τι μου θύμισες! πειράζει τώρα να τσακωθώ άλη μια φορά με τη κυρά Κλειώ που μου πέταξε ένα μπαούλο!!!
Ακόμη τους κ΄λαίω κι ας πάνε πάνω από 10 χρόνια...

Φιλιά

dromaki είπε...

@Dee Dee
με συγκίνησες,αλλά πολύ!

@ roadartist
ωραίες εποχές κι ας είχαν τις χίλιες μύριες δυσκολίες.

2 rain μου
όχι οι έρωτες τέτοιου είδους κορίτσι μου δεν ξεχνιούνται με την πάροδο του χρόνου:)

Αχ φαραώνα μου
να υποθέσω ότι τους έδωσες από φιλότιμο?

ωσηε μου
μια ακόμα φορά δεν πειράζει...τουλάχιστον αυτή την φορά θα έχεις σοβαρό λόγο:))

Ανώνυμος είπε...

Οι ωραιότερες εποχές που έφυγαν ανεπιστρεπτί.
Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο.
Δεν ξέρω αν μετά από χρόνια θα νοσταλγώ και τη σημερινή εποχή το ίδιο, αλλά εκείνες του βινυλίου και γενικά των πιο "αθώων" πραγμάτων, θα τις θελω πάντα πίσω.

Roadartist είπε...

Πολύ ωραίο το έφτιαξες το μπλογκ σου!!! Και οι φωτο στην ακρη για τον καθενα.. :) Πολυ πετυχημενο..
Τη γλυκιά Καλησπερα μου :)

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Σου έχω ιδέες απλές καιεικονομικές για λαμπάδες θα τις γράψω ,θα σου τις σχεδιάσω και θα σου στείλω φαξ ,έχεις; Σε τι ηλικείες θα ήθελες να απευθύνονται;Πάρε σπάγκους χρωματιστούς ή κορδονάκιι, έπρεπε να μαζεύεις όλο το χρόνο καλή μου διάφορα.Θασου φωτογραφίσω δύο που θα κάνω και θα σου τα στείλω με email.

dromaki είπε...

despinak μου
κάθε εποχή έχει τα ωραία της,αρκεί να έχουμε μάτια και για τα όμορφα κι όχι μόνο για τάσχημα.
Καλή σου μέρα:))

Roadartist μου
δεν έχω ανακαλύψει ακόμα πως στήνονται τα μπλοκόσπιτα...αλλά θα μάθω και τότε θα το στήσω σωστά.
Χαίρομαι που σου άρεσε έστω κι έτσι:))

Αχτιδούλα μου ευχαριστώωωωωωωω.
Ξέρω ότι έχεις πολλή δουλειά γιαυτό σευχαριστώ διπλά.
Οχι δεν έχω φαξ όσο για τις ηλικίες απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες
Καλή σου μέρα:))

"ζαχαρούλα.." είπε...

..μπορώ να καταλάβω ακριβώς τι αισθάνεσαι.. αυτήν την νοσταλγία την νιώθω έντονη όταν λαμβάνω ένα γράμμα.. μία κάρτα.. τώρα όλα γίνονται με τα email , τα sms... πάει η μαγεία του να περιμένεις.. η προσμονή..

..αυτό με το βινύλιο, το έχω ζήσει.. ο αδερφός μου αν και μικρότερος (dj), επιμένει να αγοράζει βινύλιο.. εννοείται από το εξωτερικό, μέσω internet...

καλημέρα!!

σε ευχαριστώ για το ταξίδι στον χρόνο...!!!!
να είσαι καλά!!

dromaki είπε...

Καλώς ήρθες ζαχαρούλα:)
Σε κερνάω λικεράκι από κράνα.
Τα μαζεύω με τα χεράκια μου αρχές Σεπτέμβρη κι αφού τα βάλω στο μπουκάλι καιταφήσω στον ήλιο,όταν είναι έτοιμο, το μοιράζω στα φιλαράκια μου.
Μου κάνει εντύπωση που ο αδελφός σου αν και νέο παιδί έχει πάθος με τα βινύλια.Χαίρομαι ιδιαίτερα γιαυτό.
Καλή ημέρα να έχεις:)

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Δρομάκι μου τι κάνεις;συννεφιασμένη μέρα σήμερα, έκανα κάτι κολοκυθοκεφτέδες χάρμα και σε σκέφτηκα, να ήσουν εδώ να σου έδινα να δοκιμάσεις αν και πιστεύω οτι εσύ σε τέτοια είσαι καλύτερη.Σου άρεσε το κέικ με ινδοκάρυδο;

dromaki είπε...

Αχτιδούλα μου
κέικ με ινδοκάρυδο΄δεν έχω δοκιμάσει.Εγώ κάνω ραβανί με ινδοκάρυδο.
Φαίνεται όμως καταπληκτικό.Για βάλε και την συνταγή.Αφαιρείς αλεύρι και προσθέτεις ινδοκάρυδο?
Κι εδώ η μέρα είναι μουντή.Εκανα ένα πιάτο με πασχαλιές,δεν μου άρεσε και το χάλασα...
Κοιμήθηκε η μικρή και κάνω ένα τσιγαράκι μπροστά την οθόνη.
Σήμερα το βράδυ θα ασχοληθώ με αυγά.Με ταυγά από φελιζόλ.Θα τα βάλω σοβά θα βάλω και χάντρες θα τους αλλάξω τον αδόξαστο να δούμε τι θα βγει...Βλέπεις ετοιμάζω τα πασχαλιάτικα:)
Καλό σου βράδυ φιλενάδα.

"ζαχαρούλα.." είπε...

καλημέρα!!!! τι θα έλεγες, να μας δείξει τις πασχαλινές δημιουργίες? να μας κάνεις και ένα "βήμα-βήμα" μάθημα?????

φιλιά!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Σε πήρα τηλέφωνο μα δεν απάντησε κανείς.Θα σε πάρω το βράδυ να τα πούμε.Φιλάκια1

mareld είπε...

Δρομάκι μου!

Από μένα πότε θα περάσεις για καφέ;
Μάλλον όταν βγαίνει το φεγγάρι,ε;

"Οταν βγαίνει το φεγγάρι
πέφτουν στη σιωπή οι καμπάνες
και τ' αδιάβατα δρομάκια
φανερώνονται
Οταν βγαίνει το φεγγάρι
θάλασσα τη γη σκεπάζει
κι η καρδιά νησάκι νοιώθει
μες στο άπειρο"

Τους δίσκους μου αλήθεια, που τους έχω..με τόσες μετακομίσεις; Από κει που φεύγεις, όλο και κάτι αφήνεις. Σαν να σκορπάς τον ίδιο σου τον εαυτό, σαν να υπάρχουν κομμάτια του στα μέρη που περπάτησες..
Μωρό; Τώρα το διάβασα, ότι υπάρχει μια κουκλίτσα. Φιλησέ την. Θέλω μια λαμπαδίτσα,ε;
Φιλιά και αγκαλίτσες!

kira είπε...

πολύ ωραίο το ποστ σου αυτό dromaki! το διαβάζεις και πλημμυρίζεις αναμνήσεις...
Ωραία χρόνια,ε;

dromaki είπε...

Ζαχαρούλα μου σιγά τις δημιουργίες βρε,άλλοι είναι καλλιτέχνες εδώ μέσα(πχ αχτιδούλα)
Εγώ απλά κάνω διάφορα πραγματάκια για τον Σύλλογο μου,ούτως ώστε να έχει κάποια έσοδα...

Αχτιδούλα μου
δεν ήμουν σπίτι.Είχε λιόλουστη μέρα πήρα την μικρούλα και βγήκαμε σαν τα σαλιγκαράκια:)

Μareld μου
αχ...όταν βγαίνει το φεγγάρι χάνομαι,ξεπηδάω και χύνομαι σε θάλασσες που σκεπάζουν τη γη...και η καρδιά ρουμπίνι κατακόκκινο να μαγνητίζει όλα εκείνα που δεν άγγιξα...
Υπάρχει μια μικρούλα τόσο δα σπίτι μου που μου άλλαξε όλη μου την ζωή.Θα την φιλήσω γλυκά από εσένα.
Οσες λαμπαδίτσες θέλεις δικές σου.
Φιλάκια:)

kira μου
καλή σου μέρα κορίτσι μου.
Πλημμυρίζεις από νοσταλγία για μια εποχή που πέρασε και που είχε και τα ωραία της:))

mareld είπε...

Γλυκό μου, Δρομάκι!

Γλυκό Απρίλη να έχετε!!!


"Πώς να παινέσω το βαθύ το πορφυρό της τριανταφυλλιάς;
πώς να θαυμάσω το υπέροχο τού κρίνου το λευκό;
ανούσια ήταν χάδια, σκαριφήματα και μόνο της χαράς,
και πρότυπό τους μόνο εσύ, μοντέλο τους εσύ, μοναδικό".
Για Σένα και το Γλυκόπνοό σου!!

Σας αγαπώ!!!

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάντως τους έχω όλους τους δίσκους μου, δεν μπόρεσα να τους
αποχωριστώ, θα ήταν σαν να κόβω το χέρι μου, είναι μέρος της ζωής μου. Κάποια βράδια μαζευόμαστε φίλοι και ακούμε μόνο δίσκους , ροκ, Ελληνικα, Jazz, κλπ.
Δεν ξέρω αλλά σήμερα οι άνθρωποι ακούνε και ανταλλάζουν ψηφιακά αρχεία χωρίς εξώφυλλα. Ο γιος μου αν και γεννήθηκε σε ένα σπίτι που
άκουγε μουσική και περιβαλλόταν από δίσκους, σήμερα έχει όλη την
μουσική που ακούει σε ένα σκληρό.

Άλλος κόσμος!
Χαιρετισμους

Χρηστος

dromaki είπε...

mareld μου
Σέυχαριστώ:)


Χρήστο
Καταλαβαίνω τι λες και ζηλεύω τα βράδια σας τα όμορφα.
Μα και ο γιος σου αγαπάει την μουσική αλλά ζει στην εποχή του.Κι όταν περάσουν και τα δικά του ανέμελα χρόνια και η τεχνολογία θα είναι σε άλλη μορφή, θα αναπολεί τους σκληρούς του δίσκους,τα χρωματιστά εξώφυλλα από τα cd του και θα καλεί φίλους να βαδίσουν στα χρόνια της νιότης τους.