Τις τελευταίες μέρες μαζευόμαστε στον Σύλλογο να φτιάξουμε τα χριστουγεννιάτικα μας όπως κάθε χρόνο.
Ξεκινήσαμε με τα γούρια μας.Σπιτάκια βγαλμένα σαν από παραμύθι με τα ξέφτια τους να κρέμονται όπως τα θέλω μας που τα φυσαει ο ανεμος όπου αυτός θέλει...
Κάθε σπίτι άναβε το άστρο του αντίκρυ στην πελώρια νύχτα,έτσι όπως γυρίζει ένας φάρος κατά την θάλασσα(Σαιντ Εξυπερυ)
Καθε μία από εμάς έβαλε την δική της αγάπη, την δική της φροντίδα κι έφτιαξε τα σπιτάκια όπως αυτή αγαπούσε... 
Ηλιοβασίλεμα από τα ομορφότερα που έχω δει,πυρωμένος ο ουρανός,ταραχή στις αισθήσεις...φιλί και χρώμα...
Τον χαιρετισμό μου αφήνω και σήμερα στην σπουδαιότητα του!
Να μαζευτώ στο σπίτι...στον ρυθμό μου,να απολαύσω την θαλπωρή του τζακιού,την μυρωδιά του ξύλου κι ύστερα να σκεφτώ το ποικιλόμορφο του κόσμου.
Αυριο έχουμε καινούργια μέρα।
